Als je gaat emigreren dan is de grote vraag: wat doe je met je spullen? Het was in 2014 wanneer ik nog in mijn droomhuisje in Nederland woonde. Een koopwoning vol met spullen. Vier maanden voor mijn vertrek naar Colombia besloot ik pas om te gaan emigreren. Ik had dus maar kort de tijd om alles te regelen en te bedenken wat ik eigenlijk met mijn koopwoning en inboedel wilde doen. Een vraag die veel oplossingen kent, maar welke was de beste voor mij? Op 31 december stapte ik in het vliegtuig met twee koffers vol met spullen. Wat heb ik gedaan met de rest?
Een moeilijk besluit:Â verkopen of niet?
Het was geen makkelijke beslissing om alles wat ik had opgebouwd in Nederland, alles wat zo vertrouwd was en waar ik me zo blij voelde in één keer op te geven. Alle mogelijke oplossingen om dit te voorkomen zijn dan ook de revue gepasseerd: mijn huis verhuren, de hele inboedel in een box stoppen en zelfs om het even zo te laten en een halfjaartje af te wachten. Want ja: je weet nooit hoe het loopt in het nieuwe land. Ik had een mooie koopwoning vol met spullen waarvan er een aantal emotionele waarde hadden. Moest ik dat allemaal in één keer weggooien? In eerste instantie wilde ik mijn meubels in een box stoppen en mijn huis verhuren. Dat laatste bleek niet mogelijk en spullen opslaan kost ook elke maand geld. Daarnaast stond het idee om in Nederland nog van alles te hebben waar ik, en ongetwijfeld ook mijn ouders, nog veel zorg aan zou hebben me behoorlijk tegen. Ik wilde gewoon opnieuw beginnen en nergens meer aan vastzitten. Daarom maakte ik slechts vier maanden voor vertrek de beslissing: ik ga mijn huis en al mijn spullen verkopen.
Wat foto’s uit mijn oude huis:
Â
Mijn huis verkopen
Mijn koopwoning was er eentje speciaal voor starters en om het goedkoop te houden viel het daarom onder koopgarant en moest ik de woning terug verkopen aan Eigen Haard. Mijn maisonnette was twee keer zo groot als waar ik nu woon in Bogotá en echt mijn eerste droomhuisje. Ik heb er dan ook met heel veel plezier gewoond. Omdat ik het huis moest terug verkopen, was ik het binnen 3 maanden kwijt. Heel fijn natuurlijk. Minder leuk was dat ik (en mijn buren) door een vervelende wijziging van een regeltje veel verlies hebben geleden wat onder de koopgarant regeling eigenlijk niet de bedoeling is. Dat heeft helaas behoorlijk wat stress opgeleverd. Uiteindelijk heb ik me er bij neergelegd en leverde ik met een beetje pijn in mijn hart eind november de sleutel van mijn droomhuisje in. Een dag daarvoor werd het laatste meubel uit mijn huis verkocht. De laatste maand in Nederland woonde ik bij mijn ouders met enkel een paar overgebleven dozen en wat kleding.
Dit schilderij van een vlinder kocht ik ooit bij de EXPO en is nu verkocht
Â
Je inboedel verkopen: hoe doe je dat?
Nu was (en ben) ik niet een groot verzamelaar, maar mijn zolder bleek toch vol te liggen met weet ik wat allemaal. Mijn prachtige teakhouten meubels hadden emotionele waarde voor mij, wat het moeilijk maakte ze te verkopen. Hoewel ik nog regelmatig terugdenk aan wat ik had in Nederland, heb ik er inmiddels vrede mee en weet ik dat ik vijf jaar lang enorm heb genoten van deze prachtige meubels. Ik had drie maanden de tijd om alles voor de verkoop van mijn huis eruit te hebben om te voorkomen dat ik alsnog moest gaan betalen voor een box. Het was heel wat werk, maar op een paar dingen na is het gelukt!
Marktplaats
Het eerste waaraan je denkt bij het verkopen van spullen in toch Martkplaats. Ook ik maakte een account aan en begon met verkopen. Het grote aanbod maakte het lastig, maar toch raakte ik het één en ander kwijt. Marktplaats heeft mij dus geholpen, maar ook veel stress opgeleverd. Ik kan gewoon niet begrijpen dat er mensen zijn die reageren en zeggen dat ze dan en dan komen en dan nooit komen opdagen. Terwijl ik zit te wachten. Dat is toch niet netjes, of ligt dat aan mij? Ondanks dat ik er toch wat heb verkocht, was Martkplaats daarom zeker niet mijn favoriete verkoopplek.
Verkopen via Facebook is een heel ander verhaal. Ik kwam er achter dat er diverse Facebook-groepen zijn waar je je spullen kunt verkopen. Omdat ik letterlijk alles verkocht, was Facebook ideaal om de kleinste dingen mee weg te krijgen. Zo gaf ik een hoop knuffels weg aan iemand die naar een arm land ging, verkocht ik al mijn bureauspullen zoals pennen, schriften en opberg-bakjes voor €5,- en zelfs gebruikte plantenpotten, kleine lampen en handdoeken gingen weg voor een paar euro. Vaak was ik het al kwijt nadat ik het pas een uur in de groep had geplaatst. Echt geweldig! Ook vooral het idee dat ik voor een paar euro andere mensen blij kan maken. Een paar euro is niet veel, maar als ik 20 spullen verkoop voor een paar euro heb ik er toch weer iets mee verdiend. Een mooie win-win situatie dacht ik zo.
Wil je ook spullen kwijt? Kijk dan eens bij deze Facebook-groepen:
- Te koop, gezocht, ruilen en gratis
- Boekenverkoop NL & BE
- Het Koophoekje
- Alles wat je maar kwijt wilt – regio 0297 en 020
Wat deed ik met de niet-verkochte spullen?
Hoewel ik bijna alles heb kunnen verkopen, bleven er toch nog een paar dozen over. Een aantal daarvan hebben we naar de Dorcas gebracht, en kleding deed ik in de kledingbak voor het goede doel. Toen ik afgelopen kerst even in Nederland was hebben we wat spullen meegenomen naar Colombia en nu staan er nog een paar dozen bij mijn ouders. Met name gevuld met boeken en fotoalbums. Boeken zijn niet makkelijk te verkopen tegenwoordig en ik had er toch zeker een paar honderd in de kast staan. Wat kleine andere spullen moeten eigenlijk nog eens verkocht of weggegeven worden. Ook heb ik wat winterkleding bij mijn ouders liggen. Wel zo handig.
Deze schilderijen van Willem Haenraets staan nog bij mijn ouders. Ik vind ze té mooi om weg te doen.
Â
Leven met minder spullen
Nu ik in Colombia woon heb ik veel minder spullen dan ik ooit had in Nederland. Ook blijkt dat met z’n tweeën wonen in een huis half zo groot als mijn oude huis prima gaat. Eigenlijk voel ik me veel meer tevreden nu ik minder heb. Ik koop ook veel minder (of eigenlijk bijna niets) voor in huis dan dat ik in Nederland deed. Ik vind het niet meer nodig. Veel liever doe ik leuke dingen en maak ik leuke reisjes dan dat ik veel spullen heb. Herken je dat gevoel? Deze gedachte heeft me ook enorm geholpen alles op te geven in Nederland om in Colombia een nieuw leven te beginnen. Spullen zijn immers maar spullen: ervaringen opdoen en leuke momenten sparen is uiteindelijk veel waardevoller dan materiële dingen.
Collect moments, not things
70 reacties
Hey Sabine,
Het is inmiddels al een tijd geleden dat je deze post hebt geschreven. Zelf ga ik over drie weken ook richting Colombia verhuizen & ik wou je even zeggen dat ik je blog heel fijn vind om te lezen! Het heeft mij enorm geholpen in mijn eigen emigratie proces. Dankjewel! 🙂
Wat fijn om te horen! Je bent inmiddels verhuisd denk ik: hoop dat alles goed is gegaan. En heel veel plezier hier!
Toen mijn zus emigreerde naar Frankrijk, heeft ze de meest belangrijke spullen bij mij opgeslagen. Ze wilde gewoon nog niet van alles af. De spullen waar ze minder waarde aan hechtte, heeft ze via marktplaats verkocht. Het kan best moeilijk zijn om zo snel een keuze te moeten maken wanneer je verhuist. Verkoop bij twijfel niks.
Absoluut, maar soms moet je toch dingen loslaten 🙂 De meest belangrijke dingen heb ik ook niet verkocht en zijn bij mijn ouders. Maar met grote dingen zoals meubels is dat toch een beetje lastiger.
hoop dat het goed gaat ,neem zo weinig mogelijk mee de invoer rechten zijn belachelijk
Ja precies, het is vaak goedkoper om in het nieuwe land al je meubels en andere grote dingen te kopen dan het te laten verschepen oid 🙂
Wat een prachtige schilderijen, jammer dat je ze niet mee kan nemen. Ik ben via via op je blog terecht gekomen en wauw, wat een stap zo’n emigratie! En ook nog helemaal naar Colombia. Ik ga je blog zeker in de gaten houden, erg leuk! Succes!
Dankjewel! Ik heb twee kleintjes gelukkig wel mee kunnen nemen, maar de groten dat werd echt te veel gedoe 🙂 Leuk dat je op mijn blog bent gekomen! Is best een uitdaging inderdaad om te emigreren, maar gelukkig heb ik er nog geen moment spijt van gehad! 😀
Hey, Sabine, hoeveel vraag je voor dat schilderij?
Hoi Myriam, voor welke precies? Eentje hangt er inmiddels bij mijn ouders aan de muur 🙂
Wij hebben destijds heel veel weggegeven aan vrienden en familie, en nog meer weggegeven aan goede doelen en de kringloopwinkel. We hebben haast niets verkocht, daar hadden we geen tijd voor (en ook geen zin in). Onze meubels hebben we laten verschepen. Was wel een heisa, maar we kregen dat enigszins vergoed door mijn werkgever.
Daar ben ik nog altijd blij mee: ons bed (2.20 lang) is hartstikke nodig voor ons lange Nederlanders, en zoiets is in Amerika echt niet te krijgen. Ook onze ‘iets hogere’ stoelen zijn lastig te vinden hier, en lage stoelen zijn niet goed voor mijn rug…
Leuk te lezen hoe jullie dat hebben gedaan! Ik heb ook aan wat vrienden wat boeken gegeven. Om maar in ieder geval iets kwijt te zijn. Fijn dat de meubels verschepen vergoed werd, scheelt een hoop geld. En fijner voor de gezondheid dus ook 🙂
Die laatste zin: helemaal mee eens! Al kan ik ook heel gehecht raken aan spullen, een medaille bijvoorbeeld. Dat zou ik echt noooitttt wegdoen. Misschien heeft dat ook te maken met mijn mega slechte geheugen en heb ik spullen nodig om mij te helpen herinneren ;p Mooi verhaal hoor, best dapper ook!
Oh ja ook met jou eens! Dat soort dingen bewaar ik ook absoluut. Bij mijn ouders thuis liggen ook nog oude schoolagenda’s. Altijd zo bijzonder om dat terug te zien. Dankjewel voor je lieve woorden!
Moeilijk allemaal hé. Wij namen ook maar alleen spulletjes mee die voor ons emotionele waarde hadden. Al denken we soms toch nog aan onze degelijke meubels die we hebben verkocht voor een appel en een ei…
Maar het goede nieuws is dat je nu terug spullen kunt verzamelen die later nieuwe herinneringen gaan oproepen ? Wel jammer van je huisje…
Ja precies, ik heb ook alles voor weinig verkocht… Je zegt het wel heel mooi: nieuwe herinneringen verzamelen. Vind ik een heel goed idee 🙂
Poeh, dat is geen makkelijke keuze kan ik me voorstellen. Spullen die je langzaam verzameld hebt gedurende de jaren… Al is het ook heel goed om zo te leren minder aan spullen te hechten 🙂
Nee dat was het zeker niet, maar achteraf wel de juiste keuze. Door de jaren heen leer je dat soort dingen en dat maakt het de volgende keer ook zeker makkelijker!
Ik ga eens bij die Facebook groepen kijken. Dank voor de tip.
Graag gedaan! Moet je zeker eens doen, heeft mij erg geholpen 🙂
verhuizen heft zeker vordelen: get rid of all unnecessary stuff! wij zijn vaak verhuisd en is al heel veel weg.
Vanuit Nederland hebben we wel veel meegenomen,maar wij gingen ook met zes kinders.
En elke verhuizing daarna verdwijnt er weer meer. Heerlijk!
Groet, Wilma
Haha ja precies! Dé manier om van je spullen af te komen 🙂 Ik ken ook wel meer mensen die veel uit NL hebben meegenomen. Met 6 kinderen is dat wellicht ook wel handig 🙂 Groetjes!
die schilderijen lijken sterk op de stijl van een schilderij dat wij hangen hebben. Een replica van een kunstenares hier uit de buurt die prachtige pastels maakt.
Wat leuk dat jullie net zoiets hebben hangen! Ik vond deze twee meteen zo mooi, houd echt van deze stijl!
Pff, wat een gedoe zeg! Ik zou het echt heel lastig vinden om zo *poef* alles achter te laten. Gelukkig voor mij woont mijn lief slechts 70 km verderop i.p.v. op een ander continent. 😛 “Ik kan gewoon niet begrijpen dat er mensen zijn die reageren en zeggen dat ze dan en dan komen en dan nooit komen opdagen.” Ja, raar hè? Of andersom kan het ook. Dat je afspreekt om iets op te halen, maar de mensen zijn niet thuis. Rare, rare, dingen…
Vind wel dat je het echt ontzettend goed en knap geregeld hebt allemaal!
Ja best veel werk kostte dit. Ik ben nu wel blij dat alles weg is, maar toen was het soms even moeilijk. Wel een goede ervaring denk ik. Ja 70km is gelukkig dichtbij! Iig makkelijk te rijden haha. En ja precies, echt zo raar dat mensen niet even rekening kunnen houden met je..
zo is het maar net, ik snap het ook niet hoor, dat mensen zoveel kopen en dan hun interieur maar blijven veranderen qua accenten, ja het was maar een paar euro bij de action, bla, van die paar euro kan ik weer eten of wat jij zegt, sparen voor… hahahaha
Toch, inderdaad, lijkt mij dat heel lastig en moeilijk, ook al ga ik niet naar het buitenland denk ik, ik probeer het mij weleens voor te stellen als ik ooit iemand tegen kom en we gaan ergens anders wonen, ahum… maar goed, ik heb daar nog wat trauma’s bij zo ondertussen qua samen wonen, dat ik nu heel erg ben van, jij jouw huis, ik het mijne…. en voor hoelang? Geen idee, hahahaha
X
Haha ja precies 😉 Ik ben nu ook echt wel blij met minder spullen, al kan het bij een volgende verhuizing zeker niet allemaal in één keer mee. Ohjee trauma’s van samenwonen 😉 Ik denk dat voor sommige mensen een LAT-relatie (zo heet dat toch??) misschien wel beter werkt! 😀 x
Gek genoeg hebben wij nooit getwijfeld over wat we wilden toen we besloten op reis te gaan voor onbepaalde tijd. Ons huis was echt ons thuis en ook ons eerste droomhuisje, maar toch zagen we het eigenlijk alleen als een verzameling stenen op het moment dat we besloten hadden te gaan. Balen dat je uiteindelijk verlies hebt geleden en daar stress van hebt gehad. Niet fijn. Ook hier kopen we liever een vliegticket dan nieuwe spullen en door onze lange reis en doordat we gezien hebben met hoe weinig veel andere mensen het moeten doen hechten we nu NOG minder waarde aan spullen.
Wat mooi hoe jullie daarmee om zijn gegaan! Zo is het eigenlijk ook natuurlijk, maar je moet er even achter komen dat het zo is 🙂 En het laatste wat je zegt: reizen levert zoveel mooie inzichten op, waaronder deze. Zoveel hebben bijna niets, waarom moeten wij dan alles hebben? Helemaal waar!
Je geeft weer veel fijne tips. Ik vind de EXPO vlinder heel mooi.
ik vind het echt heel dapper dat je dit alles hebt gedaan. Topper!
Dankjewel! Was soms wel even moeilijk hoor. Die vlinder vond ik ook heel mooi 🙂
Het is een hele prestatie dat je in een hele korte tijd bijna al je spullen hebt verkocht. Je bent er dan ook wel heel intensief mee bezig geweest!
Haha ja jullie ook! 😀
Jeetje, wat een mooie en dappere stap zeg. Ik weet niet of ik dat zou kunnen… Ik wil ook zeker minder spullen hebben, maar wij wachten even de verkoop van ons appartementje af. Dan kunnen we daarna alles grondig uitzoeken, weggeven, weg doen en dergelijke.
Dankjewel 🙂 Ja verhuizen is hét moment om spullen uit te zoeken haha 😀
Jeetje wat een stap zeg om alles achter je te laten! Heel interessant om te lezen hoe je dat ervaren hebt 🙂
Dankjewel! ja was best spannend allemaal! Gelukkig is het allemaal goed gekomen en heb ik er veel van geleerd.
Ja, dat komt er dan natuurlijk ook allemaal bij kijken. Had ik eigenlijk nooit zo bij stilgestaan (toen ik naar Australië ging, was dat maar voor vier maanden en wist ik zeker dat ik terug zou komen). Jeetje, kan me helemaal voorstellen dat het best even lastig is om dat los te moeten laten, zeker aangezien het een koopwoning was. Maar ik vind het heel knap en goed dat je gewoon de knoop hebt durven doorhakken om het te verkopen en niet van alles op te slaan/te verhuren. Dan blijf je denk ik zo met je hoofd in Nederland hangen, terwijl je juist de stap gezet had naar een nieuw avontuur! Inspirerend!
Dankjewel! Dat is het precies inderdaad: ik wilde niet met elke voet in een ander continent staan, maar een nieuw leven opbouwen. Daar past een huis en spullen in NL niet bij. En ja dat was soms lastig. Voor jou was het fijn dat je wist dat je terugkwam! Scheelt een hoop geregel 🙂
Soms zie ik ook nog foto’s van ons oude huis, het was zo mooi! Maar ja, daar was het buiten dan weer niets. Heerlijk om weinig nodig te hebben!
Ja apart is dat! Dat terugkijken weten wat je nu hebt en toen had 🙂 Jij woont nu natuurlijk ook supermooi!
Tjeetje, wat was dat een gestress !
o dat schilderij vind ik ook wel mooi haha?. Is het nog te koop??
xxx
Haha ja jij weet er alles van 😉 Mooi schilderij he 😛 Staat goed bij jullie op de bank! x
Leuk dat je ook een stukje praktische kant toe licht. Ondanks dat je met pijn in je hart van sommige dingen afstand hebt genomen, heb je ook een aantal bewuste keuzes gemaakt door zoals die schilderijen te houden. Dat vind ik wel mooi eigenlijk, zo bewust. Die horen dus bij je en jouw leven en kunnen misschien ooit mee naar Colombia.
Ps. een smaakvol huis had je hier trouwens 🙂
Dankjewel! Op de foto’s is mijn woonkamer al best wel leeg. de tafel had daarvoor wel meer prulletjes hahaha. Ja ik heb inderdaad wel bewust voor bepaalde dingen gekozen. Gelukkig dingen die ik makkelijk kan bewaren. Eén van de schilderijen staat nu ook bij mijn ouders op de bank. Misschien kan ik het ooit weer in mijn eigen huis hangen als Jimmy dat goed vindt 🙂
Leuk om te lezen. Lijkt me wel heftig om alles zo op te geven (en in korte tijd alles te regelen), maar zoals je zelf al zegt: het zijn maar spullen. Ik hecht zelf weinig waarde aan dure spullen, maar heb dus wel veel prullaria met emotionele waarde. De laatste tijd probeer ik steeds meer spullen op te ruimen en minder nieuwe spullen te kopen (vaak heb je ze toch niet echt nodig en het is inderdaad veel leuker om je geld aan ervaringen uit te geven). Geeft een heerlijk opgeruimd gevoel. Oh..en die Marktplaats frustratie herken ik helaas ook. Dat mensen dan niet op komen dagen en jij voor niks zit te wachten. Zo onbeschoft!
Dankjewel 🙂 Als er emotionele waarde aan kleeft wordt alles moeilijker haha. Daarnaast vond ik het ook wel heftig om zulke dure dingen voor weinig weg te doen. Maarja dat is ook maar geld dacht ik… En inderdaad zo onbeschoft zijn zulke mensen! De volgende keer is niet komen opdagen zonder iets te zeggen echt geen tweede kans hoor!
Hier hetzelfde, al had ik ook niet zoveel voordat ik wegging, want ik ben in Nederland niet veel verder gekomen dan mijn studententijd en een jaar werken. In onze vorige woonplaats hadden we beetje bij beetje een appartement mooi ingericht door iedere maand iets te kopen (we begonnen met alleen een bed en tv en onze kleding) en hebben we alles verkocht voor een verhuizing naar de andere kant van het land. Weer terug bij nul! Nu zitten we al anderhalf jaar in een ieniemieniehuisje en kan ik dus niet veel kopen omdat er gewoon geen plek voor is. En dat gaat ook prima 🙂
Ik heb je huisje gezien inmiddels in de tag! Zo leuk! Jij hebt dus ervaring met verkopen in Bolivia… lijkt me nog een heel ander iets dan in NL. Geen idee ook wat wij doen met onze meubels als we weg gaan uit Bogotá. En inderdaad: klein maar fijn toch!
Een mens heeft inderdaad niet veel nodig.
Zegt iemand die net een groter huis gekocht heeft… Oeps…
Maar wel goed om dit te realiseren
Hahaha gelijk heb je hoor! Wij komen waarschijnlijk ook wel weer een keer in een groter huis terecht. Al hoop ik dat ik het dan ook kan met weinig spullen 🙂
Leven met minder spullen is ook mijn streven.
Maar door teveel ruimte kom ik er maar niet toe om afstand te nemen van mijn inboedel.
Vriendelijke groet,
Dat is inderdaad ook vaak het punt. Mijn ouders hebben ook een zolder vol spullen, ook omdat het kan. Als ze kleiner gaan wonen moet het wel weg. Maar een ruim huis is dan ook wel weer fijn 🙂
En toch lijkt het me moeilijk…spullen kunnen ook emotionele waarde hebben…zeker als je zelf alles bewust hebt uitgekozen. Maar ik snap wel dat je voor deze oplossing gekozen hebt.
Ja dat was het ook hoor, vooral in het begin. Zoveel twijfel ook: ga ik dit echt doen? Ik heb er zeker geen spijt van gehad, maar op dat moment voelde het wel rot.
Dat is inderdaad iets wat ik me weleens heb afgevraagd: wat doe je met al je spullen als je gaat emigreren? Destijds kon ik mijn spullen laten opslaan op kosten van mijn werkgever, maar wat doe je als je in een andere situatie verkeert? Het lijkt me wel een héle onderneming om zo kort voor vertrek alles nog verkocht te krijgen.
Heel fijn om hier te lezen hoe jij dat hebt aangepakt. Zo zou ik zelf nooit op het idee van die FB-groepen gekomen zijn. Misschien dat ik daar binnenkort zelf gebruik van ga maken. Het wordt hoogtijd dat ik me ook eens ontdoe van een hoop spullen die zich hier in de loop der jaren hebben opgestapeld en maar staan te verstoffen. Want net zoals jij voel ik me veel fijner met wat minder spullen om me heen en wat meer ruimte voor leuke ervaringen!
Oh dat is handig als dat kan! Dat scheelt een hoop tijd en geld. Al ben ik nu wel blij dat ik geen zorgen meer heb hierover in Nederland. Die Facebookgroepen moet je zeker eens proberen! Er zijn er nog veel meer, per regio. Die heb ik er niet opgezet want wie woont er nu in Kudelstaart haha.
Knap hoor! Boeken verkoop ik heel makkelijk via bol.com trouwens!
Thnx! Bedankt voor de tip ook. Ik heb daar toen wel naar gekeken maar niets mee gedaan, kan me niet meer herinneren waarom niet. Nu is het een beetje lastig want dan moeder mijn ouders die hele verkoop doen.
Bijzonder om te lezen. Het idee om afstand te nemen van alles wat je ooit zo speciaal, mooi of misschien wel belangrijk vond (en misschien nog steeds vindt). Dat lijkt me een heel emotioneel, maar ook bevrijdend proces.
Dankjewel 🙂 Het was soms best wel moeilijk, en ik denk er nog steeds wel aan eigenlijk. Gelukkig weet ik nu ook dat je in een ander nieuw huis je je snel thuis kunt voelen. Ik heb mooie herinneringen aan de tijd in NL, die koester ik 🙂
Leuk geschreven! Ik vraag me inderdaad wel eens af hoe je dat nu precies doet, alles verkopen en vertrekken naar een ver land. Het lijkt me niet zo gemakkelijk om afscheid te nemen van je spullen, maar zoals je zegt, eigenlijk zijn herinneringen en ervaringen veel belangrijker in het leven dan je spullen.
Dankjewel! Het was ook niet zo makkelijk, zeker in het begin niet. Naarmate de tijd vorderde wilde ik graag alles eruit hebben en klaar zijn met die verkoop. Maar toen de sleutel inleveren vond ik ook wel even spannend. Er zijn meer opties voor als je vertrekt, zoals opbergen enzo. Maarja dan zit je daar weer mee..
Wat een prachtige schilderijen! Had je geen zin om die mee te nemen en in jullie huis op te hangen?
Dankjewel! Ja van die vrouwen had ik wel hier willen hebben, maar Jimmy was er ook niet helemaal weg van. Daarnaast pasten ze niet in de koffer. Ik heb nog twee kleinere schilderijen van Willem Haenraets en die hebben we afgelopen december meegenomen en hangen nu hier boven de bank. Dus gelukkig nog iets 🙂
Mooi om te lezen hoe jij het aangepakt hebt. Heb je goed gedaan!
Dankjewel! 🙂
Heel mooi geschreven! Ik ben zelf verhuisd naar een kleinere woning en het voelt zo goed om te beseffen dat je weinig nodig hebt.
Dankjewel! Wat fijn dat je dat gevoel ook had 🙂