Grote winkelcentra, een kleine man en Colombiaanse hapjes

2,6K

Gisteren. Zondag. Vriendlief komt net thuis van nachtdienst. Wat gaan we doen vandaag? Het is nog vroeg, uurtje of 9, en lekker fris buiten. We zitten boordevol energie en besluiten daarom onze dag vol te plannen. Dat verliep ongeveer als volgt.

Eerst joggen naar het park over de weg die nog nat is van de regen die vannacht onopgemerkt is gevallen. Het park is al aardig gevuld met sportievelingen op deze vroege zondagochtend. In het natte gras rennen en springen ook wij wat af met onze frisbee. Na ons vervolgens nog meer in het zweet te hebben gewerkt tijdens een rondje krachtoefeningen, joggen we weer naar huis.

 

Het winkelcentrum

Thuis aangekomen besloten we naar het Homecenter te gaan om een antenne voor de tv te halen. Kunnen we tenminste weer Colombiaanse tv kijken. Een Homecenter is zoiets als de Gamma. Alleen zonder meubels, maar met zo’n beetje al het andere wat je kunt bedenken bij een wooncentrum. Bij dit Homecenter zit toevallig ook één van de meer dan 70 (!) grote winkelcentra in Bogotá. Denk aan zoiets als CentrO in Oberhausen. Maar dan vaak mét bioscoop. En bowlingcenter. En fontijn. Heel veel restaurants. En winkels. En treintjes voor de kids. Je kunt hier met gemak een middag vertoeven terwijl je je ogen uitkijkt. Spontaan besloten we om naar de bioscoop te gaan: de eerste keer voor mij in Colombia en meteen naar een film van eigen bodem.
Voor maar liefst €5,77 hadden we twee kaartjes en €7,12 extra leverde ons een grote bak popcorn, nacho’s en cola op. Waarom ook niet, we hebben tenslotte net een uur gesport. Vervolgens bleek er een soort bar te zijn met zo’n 15 verschillende soorten sausjes die je gewoon gratis over je eten kunt deponeren. Kan er ook best nog wel bij. Na 10 minuten zaten we dus voor dit bizar goedkope bedrag in een geweldig fijne bioscoopstoel.

Film: Corazón de León

Wat een goede film zeg! Een soort komedie met diepgang. Ook wel eens fijn. Het gaat over een gescheiden advocate (Juana) die op een dag haar telefoon op straat gooit, welke wordt gevonden door León. Hij belt haar op haar huistelefoon en er is meteen een klik, waarna ze besluiten af te spreken. Echter, zodra Juana oog in oog staat met León is ze nogal overdonderd. Hij blijkt ontzettend aardig, gezellig en knap. Alleen er is één opvallend puntje wat haar doet schrikken: hij is namelijk maar 1,36m lang. Ze had dit niet zo in gedachten en maakt zich snel uit de voeten. Maar gelukkig bedenkt ze zich, een tweede afspraakje volgt en er ontstaat een liefdesrelatie.
Maar daarmee gepaard gaan helaas ook problemen zodra Juana haar nieuwe liefde aan de rest van de wereld voorstelt: de vooroordelen, negatieve opmerkingen en onbegrip over haar relatie met deze kleine man maken het haar niet makkelijk. Juana wordt heen en weer geschud tussen haar liefde voor León en haar familie en vrienden die het moeilijk vinden deze opvallende verschijning te accepteren. Hoe loopt dat af?

Een ontroerende en ook komische film. Het scenario is goed en de kijker wordt geconfronteerd met een vorm van discriminatie en ongemak die je aan het denken zet. Leuk is dat de film zich afspeelt in Bogotá en er ook gefilmd lijkt te zijn in Parque del Country achter ons huis. Als je deze film kunt vinden met Nederlandse of Engelse ondertitels dan zou ik zeggen: zeker kijken!

Uitzicht

We lopen de bios uit en komen bij een raam met uitzicht over Bogotá. Ik kon het niet laten een foto te maken om dit met jou te delen. De foto is vanachter glas tegen het licht in genomen. Maar het geeft in ieder geval een indruk 🙂

 

Familiebezoek

Een uurtje later vertrokken we naar een tante + nicht die hier in de buurt wonen (zo’n beetje de rest van de familie woont in Barranquilla). Het was erg gezellig en we kregen op z’n Colombiaans chocolademelk met hapjes bestaande uit broodjes met kaas en bocadillo (een razend populair suikerhapje gemaakt van de fruitsoort guayaba en panela, een soort suiker), en maistaartjes. Na onze buikjes weer vol te hebben gegeten en ik ook nog het gevoel heb dat ik vandaag opeens zoveel extra Spaans heb geleerd, vertrekken we weer naar huis. Ik ben moe, maar voldaan.

 

Thuis aangekomen stap ik onder de douche en daarna in bed. Wat een leuke en leerzame dag was het. Even later val ik tevreden in slaap. Ik kan er weer tegenaan deze week!

---