Het is zo normaal. Dat je veilig over straat kunt. Zonder overvallen te worden. Zonder dat je constant op moet letten. Zonder dat je overal politie of militairen ziet. Of eigenlijk: het wás zo normaal.
Het is heerlijk om in Bogotá te wonen. Een stad zoveel te bieden, leuk werk, wonen in een geweldige wijk, samen met de leukste man ter wereld. Ik ben hier erg gelukkig kan ik je vertellen. Maar sinds ik hier woon is niet alles meer zo vanzelfsprekend. Opeens ziet mijn omgeving groen en geel van de militairen en politie. En moet ik elke dag weer goed bedenken waar ik mijn spullen stop. Want deze stad kent ook een andere kant. Hoe veilig is Bogotá eigenlijk echt? Reis een weekje met me mee over de niet al te veilige weg naar mijn werk. En ontdek wat te doen voor een veilig verblijf met deze 10 tips!
Maandag
Het is zes uur in de ochtend en ik stap in de bus naar mijn werk. Zoals gewoonlijk zitten mijn pasjes en geld veilig opgeborgen in een tasje onder mijn kleding. Mijn rugtas op mijn buik. Vanuit onze veilige buurt rijden we steeds verder naar het zuiden. Met een muziekje op geniet ik van alles wat ik voorbij zie komen. De eerste tekenen dat we de ‘slechte kant’ van Bogotá naderen zijn toch wel al die mensen die in hoopjes op straat liggen. Onder plastic zakken of karton. Tussen al het afval wat hier rondslingert. Hier alleen over straat lopen is niet een goed idee. We rijden onder een grote weg door en de bus stopt bij halte Bicentenario, 500 meter van mijn werk. Een station om goed op te passen.
Het station ziet er normaal uit. Veilig. Maar vergis je niet. Vanaf hier kijk ik recht in een straat waar veel drugs wordt gebruikt en prostituees al klaar staan om zes uur in de ochtend. Langs de weg lopen zwervers en er worden vuurtjes gestookt gewoon op straat. De rook geeft de buurt nog een extra duister kantje.
Ik zie een dakloze precies in de uitgang van het station zitten, waar ik mijn volgende bus in moet stappen. Precies in de deuropening. Er komt politie om deze meneer te verzoeken te vertrekken. Wat volgt is een woede-uitbarsting, gooien met schoenen, slaan met zijn wandelstok en gewoon niet weg willen. Ik doe een aantal flinke stappen achteruit, om zo ver mogelijk van dit trieste plaatje verwijderd te zijn.
Dinsdag
Maar het kan nog erger, zo bleek. Afgelopen week hoorde ik al dat er overvallers op dit station waren gesignaleerd, die zoveel mogelijk buit proberen te maken. De politie is helemaal aan de andere kant van het station dus ze hebben alle ruimte om onschuldige reizigers te intimideren en te beroven. Ik was hier niet op dit moment, maar hoorde het van een collega. Als ik aankom bij het eindstation staan daar drugsverslaafden te proberen geld afhandig te maken van automobilisten voor het stoplicht. Ik loop met een groep collega´s mee naar de ingang van het ziekenhuis, een paar meter verderop. Na vier uur wordt het hier helemaal onveilig. Vandaar dat de werkdag ook niet langer duurt.
Woensdag
Wachtend op de bus op Bicentenario wordt er op vijf meter afstand aan de overkant van de weg een vrouw beroofd. Vlak voor mijn neus. De man blijft maar aan haar tas en aan haar haren trekken en heeft haar stevig in de houtgreep. Iedereen kijkt, maar niemand doet iets. Wat kun je ook doen? Jezelf buiten het station begeven is levensgevaarlijk. Als de bus arriveert stappen we allemaal in. Al rijdend naar de volgende halte besef ik me maar al te goed dat ik zo direct veilig op mijn werk zit, terwijl dit meisje straks een trauma heeft opgelopen. Ik voelde me de hele dag raar. Dit soort dingen gebeuren, maar bijna nooit krijg ik het te zien. En dat is maar goed ook.
Donderdag
Als ik aankom op Bicentenario staat er een ambulance bij het station en wemelt het van de politie. Wat er precies is gebeurd blijft gissen, maar een (gewapende?) overval lijkt waarschijnlijk. Helemaal aan de andere kant van het station sta ik te wachten. Opeens komt er uit de menigte honderd meter verderop een man gelopen. Met politie achter zich aan. De agenten communiceren wild met hun walkie-talkies en het wapen wordt getrokken. De jongen rent en rent. Recht op mij en de andere wachtenden af. De politie rent mee, maar de jongen is sneller. Door de open deur precies voor mijn neus springt hij naar buiten, zo de weg op. De duistere buurt in. De politie stopt met de achtervolging en loopt kalm weer terug. Terwijl mijn hart als een razende tekeer gaat.
Vrijdag
Op de terugweg naar huis springen er twee daklozen vanaf de straat op het busstation in het centrum van de stad, zonder te betalen dus. Ze stappen bij mij in de bus en worden door iedereen aangestaard. Duidelijk twee mensen die hier niet horen. Ik vraag me af waar ze er weer uit zullen gaan en hoop maar dat dat ergens in het zuiden is. Maar nee, ze gaan helemaal mee tot de eindhalte, in die nette buurt waar ook ik uitstap. Terwijl ik sta te wachten op de volgende bus, observeer ik de twee. Onrust speelt op. Ik zie ze naar de overkant van de straat lopen, waar ze zich verspreiden tussen de mensen. Nietsvermoedend worden onschuldige mensen aangesproken of aangestoten terwijl de daklozen proberen hun telefoons of portemonnees te rollen. Een oranje bus stopt voor mijn neus. Zonder na te denken stap ik in. Wegwezen.
Hoe veilig is Bogotá?
Veel reizigers naar Colombia vermijden de hoofdstad. Niet alleen omdat het niet interessant genoeg zou zijn, maar ook vooral wegens de onveiligheid. Terecht? Nee, zeker niet. Zo ongestoord als in Nederland is het hier zeker niet, maar dat betekent niet dat je hier niet gewoon kunt leven of kunt reizen. Reizigers adviseer ik om zich bewust te zijn van waar ze zijn. Wees je ervan bewust dat je niet zomaar overal heen kunt in de stad, en vooral waar je je (waardevolle) spullen stopt. Vermijd gevaarlijke stations zoals Bicentenario, waar je als reiziger niets te zoeken hebt. Neem geen paspoort mee, maar een kopie. Laat je bankpas in het hotel als je die niet nodig hebt. Verdeel je geld over verschillende plekken op je lichaam. Laat dure sieraden in Nederland. Wapper niet met je camera of telefoon op straat. Stap niet zomaar in een taxi maar bestel er eentje. Informeer vooral van tevoren heel goed waar je jezelf wel en niet veilig kunt begeven en hoe je het beste van A naar B komt. En stap niet in de verkeerde bus, zoals Jessica, die per ongeluk in een sloppenwijk op de berg belandde. ‘Noem mij maar risico’, moet ze gedacht hebben.
Kortom: als je je goed aanpast aan de situatie en zoals de Colombianen zeggen ‘geen papaya geeft’, zal je hier vooral een geweldige tijd hebben en weinig merken van onveiligheid. Geen reden om deze hoofdstad die zoveel te bieden heeft over te slaan dus!
Ga je op reis naar Bogotá? Lees dan ook mijn 10 tips voor een veilig verblijf in Bogotá en de 10 grootste risico’s die je loopt als je hier op reis gaat!
82 reacties
Hoi Sabine, ik kom altijd weer terug op je blog en je schrijft fantastisch en het is zeker waar het is een prachtig land. Zelf wilde ik er ook graag gaan wonen maar mijn werkgever (een Spaans bedrijf) heeft mij naar Argentinië gestuurd. Maar.. ondanks dat ik Colombia het leukste land vind in Latijns Amerika is er natuurlijk wel een gevaar, waar elke reiziger zich constant van bewust moet zijn. Ruim een jaar geleden hebben ze mij geprobeerd te beroven in la septima net voor kerst (niet de veiligste buurt maar wel waar veel toeristische dingen te doen zijn). En waar wij ons als Europeanen bewust van moeten zijn is dat dit niet met licht geweld gebeurt, maar met wapens. Nou had ik er gelukkig alleen een wond aan mijn hand aan overgehouden, maar ik wil dat iedereen zich hier wel bewust van is. Maar ondanks deze ervaring blijf ik zeggen dat Colombia nr. 1 destination is als je een Zuid-Amerika experience wilt. Ik hoop in ieder geval dat ze mij na Argentinië naar Colombia zullen sturen! Tot die tijd blijf ik in ieder geval zo nu en dan je blog volgen.
Un abrazo!
Dankjewel Robbert voor je reactie! Wat naar dat je deze ervaring moest hebben. De septima is enorm lang dus ik weet niet waar het precies was, maar het zuidelijke deel is het meest gevaarlijk (bij La Candelaria en daar omheen). In Bogotá worden veel mensen beroofd en ik ken ook echt niemand die nooit beroofd is (alleen toeristen). Daarom ook deze post (https://www.besabine.com/tips-voor-veilig-verblijf-bogota/) en ik adviseer altijd om beter meer in het noorden te verblijven ipv in La Candelaria. Ik hoop dat je snel weer terug kunt naar Colombia! Wij waren vorig jaar 2 maanden in Buenos Aires en dat vond ik ook echt een te gekke stad. Veel veiliger hahaha 😀 Heel veel plezier daar en dankjewel voor het volgen! Un abrazo x
Ja het was in Candelaria. Er waren allemaal activiteiten vanwege Kerst. Ja het is natuurlijk ook gewoon pech, dat kan net zo goed gebeuren in Nederland (maar waarschijnlijk zonder een wapen). Ik hoop het ook, als het niet via werk is vast wel via een reis. Buenos Aires is fantastisch en veiliger dat is zeker waar! haha
Un abrazo!
wow ik vind dit toch best wel heftig klinken hoor. In Nederland zeggen ze vaak dat Curacao crimineel is, maar als ik dit zo lees, is het vergeleken met bogota best wel heel veilig. Er gebeuren hier echt wel meer dingen dan in Nederland maar ik kan bijvoorbeeld wel gewoon met sieraden en mn telefoon over straat lopen. en zoiets als geld verdelen over lichaam doen we hier ook niet. Wel zijn hier ook wijken waar je beter niet kan komen, maar zo erg als daar is het geloof ik lang niet. Ik denk ook niet dat ik het fijn zou vinden om zo te moeten leven.
Ja dat hoor ik vaker inderdaad, dat Curacao ook niet helemaal veilig is. Ik moet zeggen dat als ik nu op plaatsen kom waarvan men zegt dat het veel onveiliger is dan Nederland, ik die vaak heel veilig vind. Bijna nergens is het zoals hier dat je zo moet opletten. Er zijn ook regelmatig heel heftige rellen in de stad en dan moeten we weer opletten met de route naar huis enzo. Best wel heftig maar je raakt er snel aan gewend om oplettender te leven. Ben nu wel benieuwd naar hoe het in Curacao zou voelen trouwens haha
Lijkt me toch wel heftig hoor, zo anders dan in NL. Colombia staat niet bovenaan mn travellist, maar niet eens vanwege dit. Er zijn gewoon plekken op de wereld die mij veel mooier lijken!
Ja heel anders! Colombia is trouwens wel echt een supermooi land. Ik heb al veel gereisd maar Colombia is toch echt wel één van de mooiste landen waar ik ben geweest. Is ook het tweede biodiverse land ter wereld, dus de natuur hier is indrukwekkend.
Jeetje, heftig hoor! Ik weet niet of ik daar wel naartoe zou durven..
Haha jawel joh, stoere vent! 😛 Toeristen zien dit soort dingen niet en ik kom elke dag meerdere keren door slechte wijken. Je went er aan, en nee is niet ideaal. Reizigers hebben doorgaans geen problemen als ze zich aanpassen aan de veiligheidssituatie. Als je bij ons komt logeren krijg je van mij van tevoren een heel document met veiligheidsdingen, bezienswaardigheden en hoe je daar komt. Al die dingen zijn veilig! 😀
Nou nou… wat een verschil met ‘bij ons’ in Pennsylvania. Hier hebben we het wel eens gepresteerd om drie weken lang de achterdeur niet op slot te hebben gehad. Niets gebeurd, uiteraard… Spannende verhalen hoor!
Hahaha grappig! Ik woon ook in een heel veilige wijk hoor. Staan ook 24 uur per dag 2 militairen voor de deur. MIjn raam per ongeluk open laten staan is ook niet zo erg gelukkig 🙂
Vertel het a.u.b. niet door een openstaande voordeur, achterdeur of slaapkamerraam overkomt mij geregeld.
Gelukkig niet op het zelfde moment …..
Vrolijke groet,
ik denk dat het overal wel opletten is, waar je ook gaat. Soms zelfs waar je het helemaal niet verwacht.
Inderdaad, zo is het precies! Misschien op de ene plaats iets meer dan op de andere, maar uiteindelijk kun je ook in Amsterdam gewoon gerold worden 🙂
Straffe verhalen! 🙂
Ja klopt, maar is niet elke dag zo hoor 🙂
Leuke blog met mooie verhalen. Als collega blogger (en ook woonachtig in Bogota) heb ik gelukkig nog geen een negatief verhaal meegemaakt sinds ik hier woon. Mijn Colombiaanse schoonmoeder waarschuwt mij dan ook voor alles, ha ha. Als je als toerist per officiële taxi van toeristische trekpleister naar trekpleister trekt, dan is er weinig aan de hand. Zeker als je goed op je spullen let en niet te koop loopt met je rijkdom. In de niet toeristische wijken en het openbaar vervoer is het oppassen. Overigens zijn de wijken in Bogota ingedeeld naar de categorieën 1 t/m 6. Wijk 1 en 2 zijn daarbij sociale achterstandswijken. Wijken 3 en 4 normale tot nette wijken. En wijken 5 en 6 zijn voor de rijken tot superrijken. Als je in wijk 4,5 of 6 rondloopt, zal je weinig tot geen criminaliteit tegen komen. Zeker niet overdag.
Hé leuk een stadsgenoot! 🙂 Hoe lang woon je hier al?
Ja Colombianen zijn heel panisch wat veiligheid betreft en dat snap ik ook gezien het verleden. Voor toeristen is het prima vertoeven hier als je je aan de regeltjes houdt. Ik ken de estratos 😉 Woon zelf in 5 en dat is echt een goede buurt. Er gebeurt bijna nooit iets vervelends behalve die daklozen die gingen zakkenrollen en ik krijg als blondje nog wel eens wat naar mijn hoofd geslingerd. Maar ik voel me hier eigenlijk heel veilig.
Wat doe je allemaal in Colombia? Werk je? Ben benieuwd!
Een jaar pas ben ik ‘Colombiaan’, ha ha. Misschien te kort om al beroofd te zijn. Nee, zonder gekheid: als je de regeltjes in acht neemt is/voelt het hier echt wel veilig. Ik woon in 4 – vlakbij La Floresta – en dat is ook een prima buurt. De buurten hier omheen zijn zover ik heb gemerkt ook allemaal prettig om in te wonen (Niza, Pontevedra). Opmerkingen krijg ik niet vaak, maar misschien is dat omdat ik een man ben. Wel veel starende blikken. Ik ben freelance redacteur.
Nou langer dan ik dus! Dit is mijn negende maand. Gaat wel snel moet ik zeggen. Wij wonen in Cedritos. Niet zo ver van La Floresta (voor Bogotaanse begrippen tenminste). Er zijn best veel fijne wijken hier eigenlijk… Ja mannen hebben het minder lastig. Alhoewel: mijn broertje was totaal overrompeld door alle aandacht. Maar zal ook wel komen omdat zijn vriendin blond én lang is haha
Ik heb je blog zojuist ontdekt, heel interessant en handig om te lezen. Klinkt wel heftig wat je allemaal meemaakt daar. Zelf ga ik in januari een paar weken door Colombia reizen en ik begin met een paar dagen in Bogotá. Dat wordt goed opletten dus!
Wat leuk! Bedankt voor je reactie 😀 En nog leuker dat je naar Colombia komt! Bogotá is echt een geweldige stad, met name als je er even de tijd voor neemt om te ontdekken. Mijn bezoeker Jessica heeft inmiddels ook al wat trips gemaakt gewoon vanuit de stad en vond het allemaal heel leuk en makkelijk. Met de veiligheid komt het wel goed hoor 🙂 Realiseer je dat je niet in Amsterdam bent, maar geniet vooral van je verblijf. Zelfs mijn ouders die nooit buiten Europa waren geweest vonden het een heel leuke stad! Als je wilt kun je contact met mij opnemen tegen die tijd (of wanneer je wilt) voor als je tips wilt (besabine.wordpress@gmail.com) 🙂
Spannend verhaal. Ik lees je nu voor het eerst en sta te popelen je uit te nodigen voor een gastblog over Colombia en je werk daar. Ben er zelf een tijdje geleden geweest en kijk nu naar Narcos op Netflix. Zegt dat je wat? Gaat over Pablo Escobar..
Bedankt voor de leuke reactie! En leuk dat je me bent komen volgen 🙂 Ik heb weleens van Narcos gehoord, maar nooit gezien. Klinkt wel interessant trouwens. Ben al veel over hem te weten gekomen de laatste tijd, is een heftige geschiedenis. Ik zou graag een gastblog schrijven! Je kunt contact met mij opnemen via besabine.wordpress@gmail.com 🙂
Haha ja ik ben een en al risico en avontuur… Volgende keer maar even een tandje minder. Interessant trouwens om de reacties hieronder te lezen! Een goede voorbereiding en een zelfverzekerde houding helpen in ieder geval al veel. Het is jammer dat sommige mensen zich toch laten afschrikken door dit soort nare situaties, ik kan Bogota/Colombia tot nu toe alleen maar aanraden!
Haha inderdaad, ben benieuwd hoe de rest van je reis gaat verlopen 😛 En klopt als een bus: hoe zelfverzekerder hoe beter. Ook al heb je geen idee welke kant je op moet lopen 🙂
Het boezemt toch wel wat angst in. Ik moet meteen denken aan Braziliaanse praktijken. En het verschil tussen rijk en arm.
Ergens is het toch jammer, dat de vrijheid er is, maar ook weer niet.
Is het alleen Bogota of ook daar buiten? Colombia had altijd de naam van drugs en maffia en corruptie, maar volgens mij heeft Mexico dat stokje overgenomen.
Ja dat klopt, het verschil tussen rijk en arm is hier ontzettend groot. Rijk en arm is echt gescheiden in verschillende wijken. Er is vrijheid, maar veel minder dan in NL natuurlijk. Maar voor de Colombianen is de situatie al veel beter vergeleken met 10 jaar geleden.
In alle grote steden moet je oppassen en er zijn steden die gevaarlijker zijn dan Bogotá. Wat niet betekent dat je die niet kunt bezoeken 🙂 Buiten de grote steden en de guerillagebieden is het veel veiliger.
Haha ja drugs en corruptie is hier nog steeds wel een groot probleem, maar gelukkig merkt men daar steeds minder van. Sowieso als toerist merk je eigenlijk weinig van alle criminaliteit en dergelijke (tenzij je het gaat opzoeken natuurlijk) 🙂
Dan zal ik er voorzichtig over denken om er op vakantie te gaan. 🙂
😉
Hele interessante en vooral eerlijke blog! Ik heb zelden echt “schrik” op vakantie, maar ik bereid me altijd heel erg goed voor. Als ik naar Colombia reis dan zal ik zeker enkele vragen stellen aan jou!
Bedankt! Vraag maar raak als je komt 🙂 Een goede voorbereiding is het allerbelangrijkste en zeker meer dan het halve werk 🙂
Dit is inderdaad wel erg, vooral van die beroving, maar ook hier moet je al telkens meer oppassen zo ondertussen voor je je ergens in mengt 🙁 En van dat station met dat straatje, dat klinkt als Amsterdam Centraal vroeger, ik weet nog wel, dat ik verkering had toen nog, mijn oom en tante daar in de buurt woonden, wij daar op visite gingen en dan laat op de avond of midden in de nacht weer naar Almere reden in de auto, mijn ex man zei altijd tegen mij, Doe je deur op slot Suus, en we telden, of ik dan, de hoeren die achter het Centraal liepen, de meesten die ik geteld heb op rij? 21…. Tussen al die zwervers in, maar het vuurtje ontbreekt dus de rookpluimen ontbreken en dat is nu ook verdwenen nu ze alles verbouwd hebben hier in Amsterdam op dat stukje.
Maar het idee is er hoe eraan toe gaat en het eruit ziet.
Mocht ik nu ooit naar colombia komen? Dan heb ik daar maar 1 reden voor, JOU, hahahaha dus uhm, maak die logeerkamer maar vast klaar 😛
X
Haha die goede oude tijden 😛 Hier is het wel ietsje gevaarlijker 😉 In sommige wijken kun je gewoon vermoord worden om je oorbellen bijvoorbeeld. En een gewapende overval in de stadsbus komt ook nog weleens voor. Mijn vriend woonde ooit in het zuiden van Bogotá en nog niet eens in de meest gevaarlijke buurt, en het was daar zo normaal om gewoon schoten te horen dat hij er niet meer van op keek. Net als dat het vrij normaal is als er zo af en toe een bom ontploft. In Amsterdam trouwens ging ik echt niet na achten nog alleen de straat op in Noord bijvoorbeeld, hoe veilig men ook zei dat het was…
Ohja en als je hier komt krijg je natuurlijk een uitgebreide veiligheidshandleiding zoals iedereen haha 🙂
x
Ja snap ik helemaal dat het daar 10x erger is, het is allang weg achter Centraal natuurlijk, maar het deed mijn beeld van toen weer even terug brengen 😉 En je gaat hier direct met andere ogen kijken en afrekeningen gebeuren ook in Almere, en ja ik heb ook weleens schoten gehoord…. laat staan Almere Binnen, de gevangenis, waar ooit een gevaarlijke bekende is ontsnapt in de jaren negentig, toevallig was mijn nicht hier, de helicopters vlogen over al zoekend naar… mijn nicht was zo bang, hahaha Maar nu, kijk ik zelfs daar niet meer van op, ik zie ze vliegen en denk.. oh er is er weer eentje afgeleverd of gebracht en we gaan weer door, ik kan mij indenken dat het niet fijn is zo, maar dat je er ergens ook aan went.. nu nog niet misschien, maar zoals jouw vriend bijv. al, hij kijkt er niet meer van op…
X
Haha zie je ze nu al vliegen? 😛 Ja inderdaad, in NL gebeurt ook echt vanalles. En iedereen zit meten voor de buis gekluistert als er een moord is gepleegd ofzo. Hier inderdaad niet. Ook voor mij is deze manier van leven al een stuk normaler. Al is het natuurlijk alles behalve normaal 😉
Wij hebben nu een rennende rukker… serieus 😉
Gatver! Serieus? Heeft ie niks beters te doen?
Ja serieus… waarschijnlijk een Pool, die een jas aan heeft, naakt is daaronder, zijn jas opent en dan direct weg rent, hahaha Gezien hij wellicht een Pool is… denk ik niet dat hij iets beters te doen heeft nee. Is landelijk dit he op tv…. ik weet zo even niet in welke regio hij nu rond rent eigenlijk en of hij al gepakt is, ik volg het nieuws wel, maar onthou niet alles 😉
Tja, heel dubbel eigenlijk… in alle grote steden is het wel gevaarlijk. Jaren geleden waren wij in Miami en werd ons ook afgeraden om in bepaalde wijken te kijken.
Inderdaad! Zelfs in Amsterdam moet je niet alleen door Zuid-Oost wandelen in de nacht 😉
Ik nodig je graag uit voor een nachtwandeling in mijn achterbuurt.
Purple city een van de Krachtwijken is mijn buurtje.
Hoewel er ook wel eens iets gebeurd durf ik jou veilig en wel rond te leiden.
De slechte naam was terecht.
Een nieuwe blik maakt een andere veilige indruk.
Vriendelijke groet uit Amsterdam-ZuidOost,
Haha leuk! Ik heb daar gestudeerd en vond het niet altijd even fijn en er gebeurde ook nogal eens wat wat niet zo fijn was. Maar zou graag met je meegaan. Wellicht woon jij in een beter gedeelte? Of is het de laatste jaren sowieso opgeknapt? Want mijn studie is alweer even geleden 😉 Ik zou sowieso eerder in de nacht bij jou rondlopen dan hier 🙂
In 1988 ben ik In Echtenstein komen wonen.
Nu woon ik al weer enige tijd in Kantershof.
Eerst was Ganzenhoef mijn winkelcentrum nu Kraaiennest.
Beide wijken hebben voor sommige mensen een slechte naam.
Maar ik heb mij er altijd veilig gevoeld.
Je bent welkom voor een rondleiding.
Veel is fysiek en in beleving veranderd.
Zonnige zondaggroet,
Neh. Amsterdam Zuidoost is niet vergelijkbaar met een achterbuurt in een derdewereldland. Nederland is extreem ontwikkeld en de politie ook veel beter opgeleid, georganiseerd en nauwelijks corrupt. Tevens zijn ook arme inwoners van wijken in A’dam Zuidoost niet zo arm als kansloze mensen in derde wereldlanden. Mgoed, w.b. junkies: die zijn waarschijnlijk net zo onvoorspelbaar hier als daar.
Helemaal waar.
Wow, ik ben soms al bang om in de avond in mijn eentje in een metro te zitten haha!
Haha ja ik was in NL ook bang om in het donker ´s avonds alleen naar huis te lopen door die stille straten… 😉
Het lijkt me wel heftig om zo te moeten reizen om op je werk te komen.
Maar als ik eenmaal de reis ondernomen zou hebben om naar die kant van de wereld te gaan dan zou ik de stad ook met eigen ogen willen zien!
Leuk dat je toch zou komen! De meeste bezoekers zijn positief verrast door deze stad 🙂 Er gebeurt niet elke dag iets gelukkig, maar wel elke dag bewust zijn en een beetje opletten. Hoort bij het leven hier, ook van de Colombianen zelf. Hopelijk gaat dat ooit verbeteren 🙂
Hallo Godelieve!
En Hoi Sabine,
Ik vond je via Godelieve’s blog. Ze verwees me door naar jou omdat ik me op haar blog liet ontvallen dat ik ooit in Colombia gewoond heb, ook ik Bogotá.
Als je het hebt over de veiligheid daar, dan raak je echt een snaar bij mij. Ik was daar helemaal alleen, kende er niemand, met mijn dochtertje van 5. Natuurlijk leerde ik er snel mensen kennen, maar die waarschuwden me allemaal voor de onveilige situaties daar. Ik werd niet goed van wat ik daar dagelijks in de kranten las en voelde me er uiterst onveilig. Elke dag weer was ik bang dat ik mijn dochtertje, die een uur heen en een uur terug met de schoolbus moest, ’s avonds misschien niet meer zou zien. Die schoolbussen werden met regelmaat gekidnapt.
Op een keer werd ik met spoed opgenomen in een ziekenhuis (Clinica El Bosque, jou misschien bekend?) wegens een vermeende appendicitis. Terwijl ik daar aan een infuus lag, voelde ik de pijn wegebben en bedacht ik dat ik dan vast geen appendicitis had. Ik heb met contanten (een groot bedrag!) de doktoren moeten omkopen om me van dat infuus af te halen en me te ontslagen uit het ziekenhuis.
Later vertelde een Nederlandse vrouw, die daar toen al 20 jaar woonde, me dat ik goed gehandeld had. Dat ziekenhuis stond bekend om de handel in organen. Het gebeurde daar wel vaker dat er mensen gediagnosticeerd werden met iets wat ze helemaal niet hadden en de volgende dag wakker worden met een nier minder.
Je kind mag je in de supermarkt geen twee seconden uit het oog verliezen of je bent het kwijt, ook aan de orgaanhandel, of aan de porno-industrie.
Ik wil er ooit nog weleens heen, naar Colombia. Want het is niet een en al kommer en kwel. En misschien zou ik er ooit wel weer willen wonen. Mijn dochter is inmiddels volwassen. Het was vooral omwille van haar dat ik zo bang was. Ik ben haar enige ouder. Mij mocht dus niks overkomen. Maar ik was ook als de dood dat haar wat zou overkomen.
Jeetje wat een heftig verhaal zeg! El Bosque woon ik bijna naast, dus dat ken ik zeker. Ik ken het ziekenhuis eigenlijk niet goed, maar de universiteit staat in ieder geval wel goed bekend. Is ook een heel nieuw modern gebouw geworden.
Je hebt zo’n 20 jaar geleden hier gewoond toch? Ik snap dat het toen totaal anders was, dat is ook één van de redenen waarom Colombianen zelf ook nog steeds behoorlijk met de veiligheid bezig zijn. De laatste jaren is er heel veel veranderd in de veiligheidsituatie hier. Inmiddels is het hier veel veiliger dan toen, maar het ligt er wel aan waar in de stad je komt en hoe je je gedraagt. Ik ken hier Nederlanders met kleine kinderen die niet bang zijn en ik denk dat dat hedendaags ook veel minder nodig is. De voornaamste klacht die ik altijd hoor is dat onderwijs zo ongelooflijk duur is hier. Van de orgaanhandel en het kidnappen van kinderen weet ik niets. Echt heftig dat dat zo ging/gaat. Ik heb de mazzel dat mijn vriend zelf arts en bijna specialist en me altijd kan bijstaan als er medisch gezien iets is.
Ik hoop vooral dat je deze hele periode een plek hebt kunnen geven. Colombia is nu een leuk land om te wonen, maar er zijn nog steeds veel problemen hoor. De wijk waar ik woon is een heel veilige wijk, ik weet niet hoe dit 20 jaar geleden was? In een onveilige buurt wonen zou ik niet willen.
Bedankt voor het delen van je verhaal. IK ga ook even op jouw blog kijken 🙂
Kijk, dit soort verhalen doen Colombia goed: verhalen over orgaanhandel. Het zal vast gebeurd zijn en misschien nog wel gebeuren – net als heel veel andere verschrikkelijke dingen – maar je kunt hier ook gewoon een goed leven hebben of een fantastische vakantie. Dit land heeft geen angst nodig, maar een positieve vibe. Boek een ticket, kijk 3 of 4 weken rond en vertel iedereen je positieve ervaringen.
Ik vertel gewoon wat ik destijds ervaren heb in Colombia. Maar misschien is dat intussen allemaal veranderd, zoals Sabine aangeeft. Destijds was dat ziekenhuis bijvoorbeeld heel ouderwets. Ik lag daar op een ziekenzaal die sterk deed denken aan wat je in jaren ’30 filmpjes weleens ziet. Sabine zegt juist dat dit gebouw heel modern is. Dus er zal vast veel vernieuwd en verbeterd zijn en waarschijnlijk geldt dat niet alleen voor dat ziekenhuis.
Naar aanleiding van jouw reactie krijg ik een beetje de indruk dat alleen positieve ervaringen verteld mogen worden. Ik denk dat het veel verstandiger is om ook de mensen met negatieve ervaringen aan het woord te laten. Zo krijgen anderen die bijvoorbeeld op zoek zijn naar info over de veiligheid in Colombia een veel genuanceerder, reëler en ook geloofwaardiger beeld.
Persoonlijk zou ik een blog of website waarop alléén maar positieve ervaringen te lezen zijn minder snel vertrouwen dan een blog dat meerdere facetten belicht.
En ik kan me ook voorstellen dat veel mensen een negatief beeld hebben van de veiligheid in Colombia, een beeld dat inmiddels misschien verouderd en achterhaald is? Als je iemand met negatieve ervaringen aan het woord laat, kun je die, zoals Sabine hier ook doet, weerleggen door aan te geven hoe de huidige situatie is. Zo schep je de gelegenheid om achterhaalde ideeën bij te stellen.
De reacties mogen vanzelfsprekend zowel positief als negatief zijn. Maar inderdaad vertelt Sabine op haar blog over de huidige situatie. Een zeer vervelende ervaring uit het verleden plaatsen mag, maar is in zekere zin ‘out of context’. Iedereen weet wel dat je Colombia het beste kon mijden in de jaren 90, de periode van jouw – zeer verontrustende – voorval. Mijn vrouw is hier opgegroeid en zegt dat er toen zij klein was overal in Bogota bomaanslagen waren. En Medellin was jaren moordhoofdstad van de wereld. Dat er telkens aan die periode gerefereerd wordt – drugs, geweld, orgaanhandel – doet het imago geen goed. En dat vind ik jammer. Daarom pleit ik voor meer optimisme want het land is – zeker voor toeristen – enorm veranderd.
En het zinnetje “Je kind mag je in de supermarkt geen twee seconden uit het oog verliezen of je bent het kwijt, ook aan de orgaanhandel, of aan de porno-industrie.” las ik namelijk (omdat het in de tegenwoordige tijd is geschreven) als: het is nog altijd schering en inslag. Waarschijnlijk bedoel je dat niet zo.
Wat ik hoop – en ook op mijn eigen blog probeer te vertellen – is dat mensen Colombia niet langer associëren met gevaar. Dat is inderdaad een positieve kijk op dit land en dat verdient het ook want je kunt hier gewoon goed en veilig reizen.
Ik heb veel met daklozen te maken gehad. Van een heel ander kaliber dan bij jullie. Maar ik kende ze ook en ik wist dat ze mij niets zouden doen. Wat ik me niet kan voorstellen, ik heb het stuk twee keer gelezen, is dat er een vrouw berooft wordt, dat iedereen kijkt en niemand iets doet. Ik weet dat dat moet en zo gaat en dat je jezelf in gevaar brengt, maar oh wat zou ik daar moeite mee hebben. Ik krijg het er nu zelfs benauwd van. Alleen al het idee dat je niets kan doen.
Ja dat klopt, zo voelde ik me ook, hee naar. In Barcelona heb ik ook een keer gezien dat er een vrouw werd aangevallen, dat riep hetzelfde gevoel op. Hier is het ook echt zo dat als je wordt beroofd op straat je meestal geen hulp van anderen hoeft te verwachten. Men is bang en dat is niet altijd onterecht. Helaas…
Dat had ik dus ook. Vind t heel moeilijk om te verkroppen dat iedereen er naar kijkt en niemand wat doet….
Inderdaad, is heel lastig.
Pffff…ik sluit me aan bij je moeder… 😉
🙂
Tja, wat gaan we er over zeggen. Wij hebben ons door Bogota bewogen van oost naar west en van noord naar zuid. Ik heb mij niet onveilig gevoeld! Ja, goede voorlichting is belangrijk. In elke jas -en broekzak wat geld en in iedere BH is wel ruimte voor een pasje of papier geld!
Maar zonder gekheid, wees wel op je hoede meisje………
xxx mam
Haha inderdaad! Goede informatie is het belangrijkste (en dat je je eraan houdt natuurlijk 😉 ). Jullie hebben geen enkel probleem ervaren, helemaal alleen door die stad crossend 😀 Wij doen heel voorzichtig hoor! We zijn ook bezig om met name in de middag meer politie op de stations bij het ziekenhuis te krijgen. Dus hoop dat ´t lukt. xxx
Pff, ik krijg er de kriebels van. Toch wel heftig.
Is gelukkig niet elke dag zo hoor (wel elke dag een beetje oppassen). En inmiddels ken ik het hier goed. Toeristen merken hier vrijwel niets van gelukkig 🙂
Heftig hoor en dit soort situaties hebben wij niet meegemaakt in Cartagena en omgeving. Of onze familie hield er ons van weg. Na al jouw tips zou het mij niet weerhouden deze stad te bezoeken, dus kom ik ooit nog eens in Colombia dan ga ik toch naar Bogota.
Nee is alleen in de grote steden eigenlijk. En het veiligheidsgevoel is groot hier, groter dan in andere Zuid-Amerikaanse hoofdsteden. Als je je goed voorbereidt en een beetje oppast is er helemaal niets aan de hand gelukkig. Leuk dat je toch naar Bogotá zou gaan! 😀
Berekenend reizen is het. Voor een doorsnee Europeese toerist is dat iets wat ze dan niet durven denk ik. Te bang dat ze toch de verkeerde beslissing maken en op een verkeerde plek terecht komen. Dat zou ik hebben denk ik in een onbekende stad.
Ik wens je alleen maar veilige ritten toe!
Ik denk zelf dat ik, ondanks dat er zoveel moois in deze stad is, ook deze stad zou vermijden…
Zonde he?
Ik heb wel veel reizigers gehoord die hier niet heen wilden, maar degenen die er zijn geweest vonden het helemaal geweldig en heel erg meevallen met de onveiligheid. Het veiligheidsgevoel is ook heel groot. De meeste toeristen gaan vooral naar het oude centrum en missen de rest van Bogotá, dat is dan wel weer jammer. Geen reden om over te slaan, alleen een beetje beter opletten en voorbereiden dan bijvoorbeeld als je naar Barcelona gaat ofzo 🙂
Idd dat snap ik. Haha als ik ooit jou stad ga bezoeken vraag ik nog wel extra info aan je. ?
😀
Oei Sabine wat lees ik nu toch allemaal over de reis naar je werk. Dezelfde reis die onze dochter elke dag maakt. Waarschijnlijk heeft ze ons niet ongerust willen maken en ons nooit iets over dit soort zaken verteld, behalve dan in algemene termen als ‘onveilig’ en ‘niet na vieren uit mijn werk’.
Bedankt voor je verhaal en ik wens je veel veilige ritten toe 🙂
Haha het valt best mee hoor, dit is niet elke dag zo. En Esther reist met een andere bus, dus misschien stapt ze helemaal daar niet over. Gelukkig weten jullie zelf dat het in Bogotá als bezoeker heel prima te doen is! 🙂
ha lieve ouders,
Ik heb gelukkig dit soort berovingen niet gezien. Soms stap ik over op hetzelfde station als Sabine, soms op een ander, maar vergelijkbaar station. Het is daar bijna altijd vol met politie, en met reden. De laatste dagen waren er in het station waar Sabine moet overstappen bijna geen agenten, we weten niet waarom. En de daklozen rondom het instituut kennen in het algemeen de mensen die er werken en vragen om geld maar verder niks. Zij weten dat (1.) als hen iets overkomt ze afhankelijk zijn van de dokters uit de buurt (vandaar die witte jas als bescherming) en (2.) dat wij weten waar ze altijd rondhangen dus als ze wat doen kan je gewoon de politie eropaf sturen.
Ik heb vooral gehoord (en recent meegemaakt) dat mensen gerold worden. Dat is natuurlijk niet leuk en heel vervelend maar verder gelukkig niet gevaarlijk. En we houden ons altijd aan de uren en proberen als het even kan in een groepje te reizen….
Zo, dat is even anders dan in Nederland. Ik ben net op m’n gemakje naar het werk gefietst met als enige gevaar een oversteekplaats waar je kruislings de weg over gaat en zo de fietsers moet ontwijken. Maar zoveel veiliger dan jouw reis naar ’t werk. Het lijkt me best wennen om zo naar je werk te reizen. Maar in de juiste gebieden is Bogotà natuurlijk ook prima. Interessant om te lezen Sabine!
Haha ohja de verkeersveiligheid! Dat is hier misschien nog wel erger dan de criminaliteit 🙂 De reis naar mijn werk is gelukkig niet altijd zo hoor, dit soort dingen komen maar af en toe voor. Maar wel altijd oppassen op dat station. Bogotá is een superleuke stad verder!
Wanneer ik jouw weekverslagje zo lees dan kan ik alleen maar besluiten dat dit geen reisbestemming is voor mij. Ik zou me serieus afgesneden voelen van mijn vrijheid.
🙂 kan ik me voorstellen! Soms heb ik zelf ook wel eens dat ik denk: pff het zou best lekker zijn om eens niet te hoeven opletten. Maar voor een paar daagjes Bogotá is dat wel te doen hoor, je went er snel genoeg aan. En als je weet waar wel en niet te komen is er vrij weinig aan de hand gelukkig 😉 Zeker in de goede wijken niet!
colombia heeft een vergroot risico in vele steden.als man en vrouw is het volgen van een cursus zelfverdediging de beste investering die je kunt doen.je leert technieken en je uitstraling te trainen en geloof me het werkt.
Daar heb ik me voor opgegeven! Maar vooralsnog is er geen cursus gepland. Wil ik wel graag volgen. Al denk ik dat als je wordt aangevallen door een groep of er is een wapen in het spel je alsnog niet veel kunt beginnen helaas. Het beste is om dit soort dingen te voorkomen, maar het kan altijd toch gebeuren.
bij een wapen is het weg zien te komen of gewoon laten pakken wat ze willen hebben..maar de uitstraling en zelfvertrouwen bepalen veel.een slachtoffer wordt gekozen…zelfs al is die groot of sterk.
Inderdaad! Sowieso alles geven wat ze willen in dat geval.