Mijn boeren moment

Je kent het vast. Van die momenten waarop je alleen thuis bent. Aan het lezen of voor de tv. Dat je zó opgaat in het moment dat je volledig meeleeft. Opgeslokt in je eigen wereld. Dat je alleen op de bank, gewoon keihard aan het lachen bent. En niets meer meekrijgt van wat er buiten allemaal gaande is. Zo een moment had ik gistermiddag. Toen ik me eindelijk om half 4 een uur lang kon inleven in mijn eigen Boer Zoekt Vrouw wereld.

Ik kan veel missen van de Nederlandse tv. Maar Boer Zoekt Vrouw? Nee, dat MOET ik echt zien. Waarom? Het is gewoon het hele plaatje. Die boeren op zoek naar liefde. Een kijkje in de boerenkeuken van zulke normale levens. De verschillende persoonlijkheden en de wisselwerking (of niet) daartussen. Het boerengeploeter. Al die emoties, liefde, warmte. Prachtig om daarin mee te voelen, toch? En het is ook nog voer voor een goed boerengesprek natuurlijk.

Dat vonden 4 miljoen andere Nederlanders ook. Want wat ís er veel gezeur afgevuurd op die arme boeren. Als je even door de reacties op Facebook bladert kom je al snel tot de volgende conclusies: Bertie is saai, stil en heeft geen inhoud. Tom heeft ook geen inhoud, wél bindingsangst. Geert is gewoon niet normaal. Theo moet beter zijn best doen. Met Jan is eigenlijk niets mis. En ze hebben ook nog allemaal voor de verkeerde gekozen. Na deze laatste uitzending ben ik natuurlijk weer even gaan snuffelen en wat blijkt? Opeens is het tij gekeerd en begrijpt heel Nederland hoe het écht in elkaar steekt: Bertie is opeens een superleuke vrouw en wat zijn ze toch schattig samen! Theo is eigenlijk zo een schatje, dus Nancy aan de kant zetten en iemand zoeken die er wél 100% voor gaat. Jan en Rianne zijn nu het leukste stel. Geert is gewoon Geert, dus zo snel mogelijk Hettie inruilen voor iemand die Geert wel accepteert zoals Geert is. En Tom is plots niet meer zo onderwerp van gesprek.

Nu kan ik verder natuurlijk een heel betoog houden over wat ik er zelf allemaal wel niet van vind, inclusief een samenvatting van dit spectaculaire einde. Maar dat ga ik dus niet doen. Volgens mij is er al genoeg geschreven over onze ploeterende Bertie, geile Geert en arme Theo. De boeren gewoon in hun waarde laten lijkt me een veel beter plan. Het zijn tenslotte ook maar gewoon mensen. Die op zoek zijn naar liefde. Net als jij en ik.

Wat zal ik het gaan missen, dat wekelijkse uurtje boeren-tv. Ik verheug me alweer op het volgende seizoen. Waar weer nieuwe boeren op hun eigen unieke boerenmanier de situatie gaan aanpakken. En waar ik mezelf elke week weer intens gelukkig een uurtje kan opsluiten in mijn eigen Boer Zoekt Vrouw moment.