Hoe erg ik me er ook tegen verzet, er zijn wat dingen die anders moeten. Ik geloof dat veel dingen gebeuren met een reden, dingen die ik als een soort teken beschouw. Waardoor ik inzie dat er nu écht iets moet veranderen. En dat is precies wat ik haal uit de gebeurtenissen van afgelopen week.
Nu is het genoeg
Weet je nog, dat mijn geliefde en ook zo nodige computer al kantjeboord hing? Inmiddels lijkt het echt afgelopen. De laatste maanden heb ik best veel stress gehad. Een drukke baan, mijn promotie die maar niet wil lukken, veel bezoek bij ons thuis, reisjes en een blog die ik dolgraag wil bijhouden. Stiekem wist ik wel dat het allemaal een beetje te veel was. Ik merk het aan mijn lichaam, aan mijn concentratievermogen en het weinge slapen. Ik ben zo moe. Maar eigenwijs als ik ben ging ik toch maar door. Want alles is leuk en ik wil ook alles. Tot deze week dus.
De maandelijkse onhandigheid
Tja, de dames onder ons kennen dit wel: de maandelijkse horror-periode. Bij mij uit zich dat onder andere in vreselijke onhandigheid. Het is ook eigenlijk beter als ik tijdens deze risico-dagen van het servies afblijf. Grote sneeën in mijn vinger krijg ik op mysterieuze wijze altijd precies in deze periode. En zelfs heb ik uit pure onhandigheid een keer een bak bloem over mijn schoonmoeder heengegooid. Ik zou mezelf dolgraag elke maand een week lang verstoppen in bed. Maar nee, ondanks dat ik dit weet ga ik toch tot laat door om die ene blog af te krijgen. Ondanks dat ik bijna met mijn hoofd op het toetsenbord in slaap val. En toen gooide ik dus per ongeluk mijn halve glas water over mijn laptop.
Alles gebeurt met een reden
Daar geloof ik wel in. Dat veel gebeurtenissen een reden hebben. Die gedachte geeft rust, motivatie en helpt te accepteren. Vind ik. Zo ook het druipende water uit mijn computer. Natuurlijk viel het arme ding meteen uit. Mijn lieve man rende meteen naar de la om met doeken de grootste schade te beperken. Maar voor mij was dit letterlijk de druppel. De tranen stroomden over mijn wangen terwijl het water uit mijn toetsenbord droop. Dit moet echt anders.
Eigenwijs
Maar geloof het of niet, die blog afgelopen maandag moest en zou er toch echt komen. Met veel pijn en moeite heb ik die tot laat in de nacht op de oude laptop van Jimmy, uit het jaar nul, getikt. Terwijl ik de ochtend daarna zeer vroeg mijn bed uit moest. Dat ding is zo traag, één foto uploaden kostte al 5 minuten. Maar toch moest het af. Van wie? Van mijzelf dus. Zo een fijn gevoel als er weer een leuk artikel online staat met mooie foto’s. En dit artikel schrijf ik op mijn mobiel, zittend op mijn bed in Cartagena. Ik kan het niet laten.
Waarom is het zo moeilijk om meer rust te nemen?
Het lijkt zo makkelijk, maar voor mij is dat het niet. Als ik me ergens aan vastklamp dan moet het ook zo. En goed. En zoals ik het wil. Ik ben best perfectionistisch. Alles moet mooi en goed en ik kan niet afwijken van mijn schema. Loslaten is soms heel moeilijk. Rust nemen dus ook.
Bloggen: een uit de hand gelopen hobby
Ik ben mijn blog begonnen om familie en vrienden op de hoogte te houden van mijn Colombiaanse avontuur, maar het groeide uit tot iets prachtigs. Iets waarin ik alles kwijt kan wat ik zo ontzettend leuk vind. Schrijven, fotograferen, bewerken, vormgeving, contact met anderen, advies geven over mijn geliefde Colombia, mails beantwoorden, een uitlaatklep en nog veel meer. Een rustmoment voor mezelf. Er zijn nog zoveel andere blog-gerelateerde dingen die ik graag zou willen doen maar die nu niet lukken. Het kost enorm veel tijd, maar ik doe het met heel veel plezier. Door het bloggen heb ik mijn passie gevonden. Iets dat ik het liefste doe.
De balans tussen bloggen en het dagelijkse leven: hoe creëer je die?
Een heel goede vraag waar ik voor mijzelf het antwoord nog niet op weet. Iets waar je energie in steekt groeit, en dat is met een blog ook zo. Ik kwam er het afgelopen jaar achter hoe leuk ik dit vind en hoe ik mensen kan helpen met mijn blog. Ik steek er zoveel energie in dat mijn site aardig is gegroeid. Superleuk! En om alles bij te houden en de vele mails met vragen die wat uitzoekwerk vergen te beantwoorden is nog meer energie en tijd nodig. Dingen die ik zo leuk vind en zo graag doe, maar waar ik eigenlijk helemaal geen tijd voor heb. Hoe pas je het houden van een blog in in je dagelijkse leven zodat je ook nog voldoende kan slapen? Wie het weet mag het zeggen.
Was dit een teken?
Nu heb ik dus geen computer meer. Of tenminste, misschien is hij opgedroogd als ik terugkom uit Cartagena en doet hij het weer? Ik denk dat het glas water het moment was waarop ik besefte dat er echt even wat moet veranderen. Ten eerste wil ik nu echt een nieuwe laptop kopen. Dat is tenslotte het meest essentiële middel voor een blogger. En ten tweede wil ik niet meer, of niet elke week meer, tot middernacht zitten schrijven waarna ik nog slechts zes uur (of minder) kan slapen. De eerste is vrij makkelijk op te lossen, maar kost even een beetje tijd. De tweede is lastiger, maar ik hoop dat ik nu in de komende weken mezelf kan losweken van een blogschema waar ik maar moeilijk van af kan wijken.
Conclusie: ik ga proberen een betere balans te vinden en los te laten
Ik zal de komende weken minder regelmatig bloggen. Tenminste totdat ik een nieuwe laptop heb of mijn oude het weer blijkt te doen. Vooralsnog geeft deze gedachte niet veel rust. Ik doe het zo graag en heb ook zoveel leuks om met je te delen. Ook hoop ik dat je blijft volgen of, als je hier nieuw bent, komt volgen. Ik ga even mijn batterij opladen en een manier zoeken het schrijven beter in te passen in het dagelijkse leven. Beter voor mezelf zorgen en een goede vrouw zijn voor mijn man. Tips zijn zeer welkom!
Â
Heel veel dank voor iedereen die mijn blogs leest en voor alle lieve en leuke reacties! Jij maakt bloggen extra leuk!
Â
54 reacties
Weet je wat nu zo leuk is? Wat ik nu aan het doen ben, achteruit lezen… dus alles staat er al, hoef ik weinig meer aan toe te voegen en laat ik nu net elders al gezegd hebben, dat 1x per week ook goed is in jouw geval. tijd voor jezelf en dat slapen heb je ook al meerdere malen bij mij aangegeven, is toch echt heel belangrijk. Slapen geneest, geeft energie, hoef ik jou toch niet te vertellen? 😉
Blijf investeren en ik? Ik doe hetzelfde maar als het even zo is dat ik mijn boek even leuker vind of mijn werk nu ook vooral ervoor zorgt dat ik kapot thuis kom, of toch mijn haakwerk graag af wil hebben, ja dan gaat dat absoluut voor, dan blog ik er later wel weer over 😛 hahahaha Met alle info van dien eventueel.
Zo reageerde ik bij iedereen op alles wat men ook produceerde, dat ben ik ook al ietwat minder vaak gaan doen, recepten bijv. die mij verder niet aanspreken, ja leuk, maar ja om dan ook telkens neer te zetten dat ik toch alles gewoon eet en zo, of andere wijsheden plant, zit men ook niet op te wachten. Kortom, ik lees wat mij echt aanspreekt en reageer als ik er echt wat op kan zeggen, meer dan vind ik leuk of ja geweldig! Soms is het gewoon zo, maar ja… dat ligt dan ook aan het blog zelf, meestal foto blogs 😉
X
Het is erg herkenbaar wat je schrijft. Alles is leuk. Alles wil je doen. Maar een dag heeft nu eenmaal 24 uur en niet meer.
Ik zou zeggen: neem je tijd. Keuzes maken is niet makkelijk. Maar uiteindelijk zal het je rust geven.
Heel herkenbaar wat je schrijft. Het is zo moeilijk om een balans te vinden als je passie ergens ligt. Ik merk het ook aan mezelf. Er is altijd meer te schrijven aan je blog, er liggen foto’s om te posten, duizend en één leuke verhalen van anderen om te lezen en er zijn mensen met vragen….. En dan wil je ook nog het liefst elk vrij moment op pad om leuke dingen te doen……
Ik heb vorig jaar rond deze tijd ook even een stap terug gedaan want ik was aardig verslaafd aan het worden. Vond mezelf ook niet altijd even leuk meer en Frank mopperde regelmatig dat hij zo vaak naar mijn rug keek als kk weer eens achter de computer zat….
Neem die tijd voor jezelf Sabine. Vind je rust en geniet van je man en je mooie land. En als je er weer zin in hebt zie ik weer graag mooie dingen van je verschijnen!
Goed zo, Sabine! Pak lekker je rust en vind je balans. Ook als je minder blogt, blijven je lezers vast wel terugkomen. Helaas is je verhaal heel herkenbaar. Ik heb mijn blog de laatste tijd ook iets minder prioriteit gegeven. Met pijn in mijn hart, maar het was echt even nodig. Alvast een fijne jaarwisseling gewenst!
Een blog vreet tijd. Dus minder frequent iets plaatsen geeft al veel lucht. En als je in een periode meer tijd/inspiratie hebt dan schrijf je meer blogs, zonder ze gelijk allemaal te plaatsen. Als je in december een reisje maakt naar Cartagena kun je dat verslag ook best ergens in april pas online zetten als je in die maand het druk hebt met andere dingen.
Heeeel veel succes hoor Sabine! Het klinkt inderdaad wel goed dat je even wat tijd voor jezelf neemt 🙂 Ik duim voor je dat je laptop werkt bij je terugkomst! En dan horen we je wel in de nabije toekomst 🙂 Fijne jaarwisseling alvast <3
Doe wat je hart je ingeeft en waar je jezelf goed bij voelt.. ik herken dit ook hoor.. ik werk 40 uur in de week, sport 2/3 in de week 1,5 uur savonds, mijn vriend zie ik in het weekend, met mijn vriendin moet ik gewoon een maand van te voren een afspraak plannen want die heeft ook een fulltime baan en ook een blog en youtube kanaal net als ik.. soms denk ik ook echt.. het is dat ik thuis woon want hoe zou ik het allemaal anders moeten doen? liefs en geniet nu even meis
Fijne kerst lieve Sabine!
Ik heb jaren geleden dagelijks geblogd en dat was niet vol te houden. Inmiddels schrijf ik onregelmatig, en dat bevalt vele malen beter. Jarenlang schreef ik zelfs eenmaal per maand. Ik heb ondanks mijn lagere blogfrequentie een vaste groep lezers. Dat is misschien iets lager dan wanneer ik meer mijn blog promoot of vaker zou posten, maar ik ben er tevreden mee. Zo blijft bloggen leuk.
En ik onderschrijf de reactie van Kliefje: minder lezen bij anderen, en minder reageren bij anderen helpt ook! Dat betekent echt niet dat je geen goede blogger bent.
Ik hoop dat je je ritme terugvindt, en blijf je zeker volgen.
Goed zo! Je moet echt de tijd voor jezelf nemen. Ik verplicht mezelf ook echt om minder met m’n blog bezig te zijn. Gewoon ook echt leven i.p.v alleen maar dingen moeten. En dat werkt voor mij heel goed. Lekker even pas op de plaats en het komt vanzelf wel weer.
Slim! En goed geschreven artikel ook.
Even gas terug voor je jezelf helemaal voorbij rent. Bloggen is verslavend dat zeker, maar om het vol te houden moet je goed voor jezelf zorgen. Drie postings per week is een mooi streven maar één is toch ook genoeg ?? Of eens per 2 wkn als dat fijner voelt. Toch regelmaat zonder grote druk. Kan je af en toe een onverwacht kadootje doen door een extra post te schrijven, gewoon omdat het kan :-). enne ik blijf je zeker volgen hoor !
Goed zo Sabine,
even voor jezelf kiezen! Rustig aan, uiteindelijk komt alles goed. Knuffel voor jou vanuit Nederland.
Klinkt heel herkenbaar! Bloggen is leuk, maar het bijhouden, schrijven, foto’s maken en bij anderen lezen kost nu eenmaal erg veel tijd! En soms heb je dit gewoon even niet. Prima, bloggen is een hobby en dat moet het ook blijven. Gewoon lekker rustig aan doen en als het er niet van komt, dan niet. Ik merk dat nu met de kleine het bloggen er soms ook even bij in schiet. S’avonds is het al vroeg donker dus dan even snel wat foto’s maken wordt em ook niet. Dan heb ik liever dat een blogje één of twee dagen later online komt, dan dat ik hele wazige en donkere foto’s erbij heb. Soms gaan andere dingen even voor. Komt vanzelf wel weer.. Geniet lekker van elkaar en de komende feestdagen en we lezen vanzelf wel weer een blogje van je 😉
Lieve Sabine, ik volg je blog al een hele poos met heel veel plezier en dat blijf ik (en hopelijk velen met mij!) ook doen. Ook als je 1 artikel in de maand post ;-). Het is herkenbaar wat je schrijft, veel willen, veel doen. Een fulltime baan, bloggen, op pad willen, zorgen voor je lief en dan voor je weet is het nacht. De balans vinden is heel lastig. Ik post het liefste 2 maal in de week en als het even kan 3 maal. En dan ook op vaste dagen, want dat moet (van wie???). En het contact houden is ook zo leuk, het laten weten dat je een artikel gelezen hebt. Maar het hoeft niet. Neem de tijd, de rust en geniet van je man en al het moois om je heen. Ik kijk uit naar je verhalen en mooie foto’s in de toekomst en tot dan: veel liefs. Knuffel!
Lieve Sabine, er zijn zoveel mensen die je blog met plezier volgen. Hoevaak je post maakt echt niets uit. Al is het 1 keer per week of in de 2 weken. Sterker nog, stel je post 4 artikelen per week, dan is de kans groot dat je lezers niet eens de tijd hebben om ze allemaal te lezen. Dus, doe rustig aan geniet van alles om je heen. Dan heb je des te meer leuke dingen om te vertellen 😉 En je volgers verlies je er heus niet mee hoor. Ik heb recent een tweede blog opgestart gericht op Frankrijk en daardoor publiceer ik minder op mijn eerste blog. So be it. Het moet leuk blijven en ik heb daarnaast ook nog een leven 🙂 en jij ook, dus geniet!
Heel herkenbaar en elke blogger gebeurd dit een keer. Niet het glas over je laptop maar wel het moment dat het te veel is wat betreft werk. Wat mij helpt is om mijzelf de volgende vragen te stellen. Moet ik het schrijven vanwege een samenwerking die ik heb gehad zoals persreis of is het een adverteerder waarmee je afspraken hebt? Is het echt cornerstone content voor je blog die verder gaat helpen? ga het je geld opleveren (bijv affiliate of advertorial)? Als het antwoord op allemaal nee is dan is er nog maar 1 reden om het blog te schrijven. Je moet het echt heel leuk vinden, zo leuk dat het je de 2 uur waard is die je niet met je man (en in mijn geval kind) kan doorbrengen. Echt je zult zien dat je veel selectiever gaat worden en zo de dingen schrijft die je echt vooruit gaan helpen. Bovendien geeft het zoveel meer rust in je hoofd.
Slim van je! Doen!
Ik heb daar ook gezeten, werd teveel. Ik kan je geen tips geven helaas, gewoon alleen doen waar je je goed bij voelt.
Bij mij scheelde het al dat ik zelf minder ging lezen en reageren bij anderen. Dat liep hier echt de spuigaten uit. Ik vind iedereen nog steeds even leuk en lief, maar ik lees minder en lurk meer.
Sterkte xx
Goed besluit! Tijd voor jezelf nemen als j het nodig hebt is altijd de beste keuze die je kunt maken. Rust nemen is lastig (dat is zoooo herkenbaar), maar ook zo belangrijk, anders ga je er zelf aan onder door. Neem alle tijd die je nodig hebt, vind je rust, geniet van je mooie leven in Colombia met je kersverse man! Ik blijf je in ieder geval volgen
Goed zo meis! Verstandig besluit! Even rust nemen voor jezelf! Sterkte!
Oh wat herkenbaar meid! Ook ik denk nog steeds dat ik met gemak 30 uur in een dag kan proppen en dat ik daarin alles kan doen en ook nog eens allemaal goed. Vooral nu ik voor Racingnews365 schrijf, merk ik dat veel andere dingen, zoals inderdaad ook mijn eigen blog en het reageren bij anderen, erbij inschieten. Natuurlijk vind ik het schrijven over formule 1 nog steeds geweldig maar het moet natuurlijk niet ten koste gaan van allerlei andere dingen. Dus ja, ook ik ben druk zoekende naar de juiste balans. Ik heb inmiddels wel het begrip moeten los kunnen laten waardoor ik dus niet meer op gezette tijden blog en ook niet meer op bepaalde dagen een blog online zet. Nu blog ik op de momenten dat ik er zin in heb en dat bevalt me in ieder geval al erg goed.
Sterkte meid, ik weet dat je er heus wel uit gaat komen!
Herkenbaar. Ik denk dat de meeste bloggers zich er in kunnen vinden. Soms is de tijd zoek. Wil je honderd dingen doen en heb je er geen tijd voor en op de momenten dat je er tijd voor hebt heb je niet altijd de juiste drive. Die balans waar je naar zoekt is moeilijk te vinden.
Loslaten is een goede oplossing. Laat los dat je elke week een x aantal artikelen moet posten. Nergens voor nodig. Het maakt je alleen gestrest en het niveau van de artikelen gaat op een gegeven moment minder worden. Dat hou je niet vol. Zeker niet als je ernaast nog werkt en in jouw geval een kei leuke man hebt. Ik had het ook een tijdje. 3 artikelen per week. Liefst elk op een standaard dag gepubliceerd. Ik baalde er enorm van als het niet lukte. Om wat voor reden dan ook maar dat heb ik na het eerste jaar losgelaten. Nu post ik als ik er zin in heb. Meestal 2 artikelen per week. Soms drie, soms een. Niemand die het daadwerkelijk heeft opgemerkt en heeft gezegd dat ik daardoor verkeerd bezig ben geweest? Al post ik 5 dagen niet en publiceer ik er 2 in 2 dagen. Het maakt niet uit. Het gaat erom dat jij op je eigen tempo kan bloggen, zonder helemaal in de stress te schieten. Ik vindt het geweldig om weer een blog van je te lezen. Maar als ik er iets langer op moet wachten is dat voor mij totaal geen probleem. Dan heb ik iets om naar uit te kijken 😉 En terwijl in nu minder blogs publiceer merk ik wel dat ze beter gelezen worden, ik hogere bezoekersaantallen heb en veel leuke reacties krijg.
Laat het los. Maak jezelf niet gek. Je moet niks forceren. Dat heeft totaal geen zin. Geniet ervan. Bloggen is leuk. Het is een bevrijdend gevoel om alles van je af te kunnen schrijven. Dat gevoel verlies je als je het idee heb dat je moet bloggen. Dan hou je het niet vol. Dan kom je jezelf tegen. Zoals je nu jezelf tegenkomt. Maar dat is niet erg. Dat heeft iedereen die blogt wel eens gehad. Het is hoe je ermee omgaat. Blijf je jezelf forceren of neem je wat rust? Ik hoop oprecht dat je niet stopt met bloggen. Daar zijn je blogs veel te leuk voor, maar voel je niet verplicht om te bloggen. Zoals ik al eerder zei, als ik een paar dagen moet wachten op je blog lees ik het met evenveel plezier.
Geniet van de tijd met je ouders, met je man en kom bij. Na regen komt zonneschijn. Zelfs aan de andere kant van de wereld 😉
Goed besluit! Heel herkenbaar om maar door te willen gaan. Maar even pas op de plaats maken is ook goed. Sterkte met het onthaasten! Groetjes
Lieve Sabine, soms moet je één stapje terug doen om er later twee vooruit te doen. Vervelend dat je laptop langzaam is overleden, dat de dingen nét even wat anders gaan zoals je wil. Heel herkenbaar. Stilzitten vind ik ook lastig en is zelden een optie. Maar soms kan het gewoon eventjes niet anders. Geniet van het moment; die mooie verhalen van Colombia die komen zeker wel maar op z’n tijd.
Ach, wat balen van je laptop, maar misschien is het een wake up call? Je kan niet alles tegelijk, keuzes maken is nodig (en moeilijk). Doe rustig aan, zoek even uit waar je je energie vandaan haalt en wat juist veel te veel energie kost. Het komt goed. Echt. xx
Oh eerlijk gezegd had ik zo’n berichtje vroeg of laat verwacht. Omdat ik me al afvroeg hoe je alles voor elkaar kreeg, ik herinner me nog je werktijden en vond dat je al lange dagen deed plus zo’n mooie, uitgebreide blogposten. Ik werk parttime en heb amper tijd om deftig te bloggen.
Ik vind het moedig dat je hierover schrijft en ik geloof soms ook wel dat alles met een reden gebeurt. Veel sterkte en ik hoop dat je het kan loslaten en aan jezelf kan denken.
Sterkte!
Awh meid, ik heb met eigen ogen gezien hoe druk jij het altijd hebt en ik heb daar ontzettend veel bewondering voor. Ik ben zelf ook van alsmaar doorgaan en koppig om toe te geven dat rust ook goed kan zijn. En als jij jezelf daar niet toe kan dwingen doet het universum het dus wel voor je. Wel echt zuur van die laptop, maar ik geloof er inderdaad ook in dat veel dingen met een reden gebeuren. Die balans vinden is onwijs moeilijk (ik heb er ook constant last van met mijn werk en vrije tijd, juist omdat m’n werk zo leuk is) maar neem er vooral de tijd voor. 🙂
Ah Sabine! Je hebt jezelf een (onnodige) druk opgelegd. Net zoals ik met mijn stage… Perfectionisme is een b*tch he? Jammer van je laptop, maar die wake-up call was wel even nodig als ik het zo lees. Rust uit, neem de tijd, en zorg inderdaad maar even goed voor jezelf. Bloggen is je hobby en doe je omdat je het leuk vindt, maar het moet geen plicht worden. Zodra het bij mij als ‘plicht’ voelt, probeer ik er ook weer even wat afstand van te nemen (wat best moeilijk is soms).
Neem je rust en geniet er ook van! X
Ik heb eens een kop thee in m’n laptop gegooid. En m’n mentorklas stond erbij en keek erna. Zo niet handig! De laptop doet her trouwens nog.
Ik herken wat je schrijft. Balans is moeilijk. Blijf vechten, het komt vast goed. Althans, dat spiegel ik mezelf voor.
Ik leef met je mee. Doe rustig aan en zorg er voor dat het lijntje niet breekt. Je eigen gezondheid gaat voor alles. Mucha suerte.
Ik vroeg me altijd al af hoe je het doet, waar je de tijd vandaan haalt om zoveel te schrijven en alles wat erbij hoort. Ik heb mezelf vrij snel afgevraagd wat een haalbare regelmaat is wat bloggen betreft. Met mijn vierdaagse werkweek, een gezin, hardlopen als andere hobby en redelijk wat vrijwilligerswerk, heb ik voor mezelf besloten dat 1 keer per week (voor mij de woensdag) een goed blogschema is. Denk een nieuw schema uit en leg de lat iets minder hoog wat kwantiteit betreft, maar blijf je kwaliteit behouden (want die is geweldig). Nu fijn genieten en zorgen dat je batterij weer vol raakt!
Wat balen van je computer, maar wel goed dat je je mede daardoor bent gaan realiseren dat je echt een stapje terug moet doen. En dat is helemaal niet erg, juist goed! Op een of andere manier zorgt bloggen voor veel zelfopgelegde druk, ik weet er alles van. Niemand zegt tegen mij dat ik twee keer per week iets moet posten, maar toch wil ik dat per se. Omdat het ontzettend leuk is, maar ook omdat ik bang ben dat ik anders lezers kwijtraak. Ik probeer het nu ook meer los te laten en dat gaat eigenlijk best goed. Bloggen is leuk, maar het is ook een hobby en niet iets om van in de stress te zitten. En die lezers blijven wel hoor, want je doet het supergoed en ik lees al je posts heel graag! Nu eerst even aan jezelf denken en bijtanken, dat is het belangrijkste!
Ach lieverd! Ten eerste, wat klóte dat je computer nu echt dood is. Ten tweede, ik kan me niet voorstellen dat ik de enige ben die zich afvroeg hoe je het in godsnaam allemaal deed!! Zo een mooi blog neerzetten met zoveel en uitgebreide stukken, naast een sociaal leven en vriend. En inderdaad, slaap, ook nog! Denk dat het heel goed is dat dat glas water even over je toetsenbord pleurde, al voelt dat nu wellicht anders 😉 Neem je tijd, wij gaan nergens heen en zien vanzelf wanneer er weer wat online komt. Zelf heb ik zo een maand geleden precies hetzelfde besloten zoals je misschien al zag. Al is dat wel abrupt de hele stille kant opgeslagen haha. Maar weet je, F it, het is precies wat ik even nodig had/heb! En het scheelt serieus veel stress en tijd. Hoop dat jij dat ook zo zal gaan ervaren na de eerste week wennen en ‘schuldig voelen’. X
Sterkte met rust vinden…en geniet ervan! Goed hoor van je! Enne…na een tijdje wachten is het nóg leuker om weer een blog te zien!
Je hebt dit artikel met je mobiel geschreven? Wow. Dan ben je vast lang bezig geweest. Ik hoop dat je binnenkort wat meer balans kan vinden in je leven. Het lijkt me verschrikkelijk als ik ineens geen computer meer hebt om mee te bloggen. Succes en hopelijk geniet je nu van de rust <3
Wat goed dat je zelf tot deze conclusie komt! Ik geloof ook in dat dingen met een redenen gebeuren en in dit soort tekens! Ik ga er dan ook altijd “op in” en reageer erop. Maar kan me voorstellen dat het best lastig is de juiste balans te vinden, ik weet hoe het gaat. 😉 Geniet lekker van de tijd met je ouders en voor daarna: rustig aan! 🙂
Ik blijf nog even door gaan. Dat komt omdat je schrijft dat je in bloggen je passie hebt gevonden. En ik begrijp dat zo goed! Hier staan tips waar je misschien iets aan hebt. http://ikbenirisniet.nl/2016/11/14/bloggen-als-werk/
Gas terug en rust lekker uit. Bloggen is leuk en het moet leuk blijven natuurlijk, maar jouw gezondheid gaat voor bloggen. Hoop dat je snel weer balans hebt.
Zou je het leuk vinden om geld te verdienen met je blog? Ik vind het advies van Prinses ODK helemaal niet gek. Wanneer je bloggen zo leuk vind. Wanneer je volgens mij een blog hebt waar steeds meer mensen op kijken? Misschien wanneer je er mee verdient kun je een hulp aannemen die dingen mbt emigreren voor je uitzoekt? Misschien is het ook een idee om eens uit te zoeken wat je het leukste vind om over te bloggen. Wat geeft jou nu de meeste energie? Is dat bloggen over Colombia? Zijn dat de dingen uit je dagelijks leven? Vind je het heel leuk anderen te helpen bij hun emigreervragen? Stel dat je het laatste heel leuk vindt dan kun je misschien een apart blog opzetten waar je geld mee verdient? Op blogs waar mensen geld mee verdienen zie ik dat ze regelmatig een product bespreken. Ik heb een blog over The Bronte Sisters en daar krijg ik ook verzoeken voor om iets te promoten. Ik krijg nooit spontaan geld aangeboden, maar wie weet wanneer ik erom zou vragen? Ik wil het echter niet. Maar wanneer jij iets met promotie mbt Colombia zou kunnen vinden, misschien kun je er dan mee verdienen. Misschien slim eens uit te zoeken hoeveel je kunt vragen. Ik denk dat het sowieso slim is na te denken wat je “”niche”” is. Wat wil je met je blog?
Ik zou het idee om op vaste tijden te bloggen “voor je plezier” loslaten. Ik geloof dat ik ergens las dat je daar een schema voor hebt? Kan het niet meer vinden. Stel je blogt 1 keer per week of per twee weken. Dan verlies je je lezers heus niet. Mijn ervaring is dat het leven zo snel gaat dat ik heus niet denk dat je er niet meer bent wanneer je wat minder blogt. En ik lees je blogs zo graag dat het echt niet zo is dat wanneer ik eventjes niets zie ik afhaak.
En sterkte met je computer. Ik weet hoe rot ik me voelde toen mij iets dergelijks overkwam. En veel plezier met het zoeken naar meer balans 😉
Lieve Sabine <3 Wat een akelig en mooi verhaal heb je geschreven. Ik herken het zo erg! Dat glas water zet van alles in werking en ik vind het ongelofelijk goed dat je op de rem trapt. Je had het inderdaad al eens eerder aan gegeven en nu is het moment om even tijd te nemen voor jezelf. Ik weet zeker dat het je gaat lukken, hoe vervelend het soms ook voelt. Zodra je er klaar voor bent, zijn wij als lezers dat ook 🙂 Neem je tijd! En geniet van het offline leven. Heeeeeel veel liefs! xx <3
Er zitten 24 uur in een dag, m.a.w. probeer er niet meer in te stoppen want dat lukt echt niet …. Geniet van datgene waar je mee bezig bent voor de volle 100%, laat los wat teveel tijd/energie kost, doe wat je moet doen en als er dan nog tijd overblijft …..
Ik blog als ik er zin in heb. Soms 3 keer per week, dan 1 keer per 3 weken. Zonder stress 😉
Even wat gas terugnemen Sabine. Té is nooit goed!
Hoe graag ik je blog ook lees, ik zou het je nooit kwalijk nemen als er eens een paar dagen geen nieuw blogbericht komt.
Er is ook nog een leven naast bloggen. Toch?
Zorg goed voor jezelf (en je mannetje).
Gister me’t veel plezier het wandelverslag gelezen. Geniet van het bezoek van je ouders, haal eruit wat erin zit en dan toch maar …. een (klein) stapje terug. Het helpt je vast vooruit. Groeten, ook aan je man en je ouders.Geeske
Even time out kan soms wonderen doen. Hopelijk vind je een soort routine die voor jou werkt!
Misschien een rare reply, maar je kan het blogboek van K. Deriemaker eens kopen en kijken hoe je evt geld kan verdienen met je blog. Uiteraard is dat niet je bedoeling, maar op die manier kan je je blog als een stukje van je professionele leven zien en er dus misschien een middag (of twee?) professionele ruimte voor inruimen per week.
Och lieverd toch, het zit niet mee. Misschien inderdaad een teken om het even verplicht wat rustiger te doen zonder laptop. Herkenbaar, met zoveel passies is een balans lastig te vinden. Maar je zult daar echt wel in slagen, weet het zeker!
Neem lekker de tijd om die balans te vinden. Het belangrijkste is dat bloggen leuk moet blijven, maar als je door de drukte daaromheen ook minder slaapt is dat denk ik ook een teken dat je het even rustig aan moet doen. Geniet ervan en ik blijf je zeker volgen 🙂
Doe het even lekker rustig aan en laat je schema voor wat het is. Blog alleen als je er zin in hebt – en tijd! Je trouwe lezers blijven je toch wel volgen, ongeacht de frequentie. Als alles weer in een rustiger vaarwater is gekomen en het ‘moeten’ ervan af is, komt het vanzelf weer.
Neem je rust en denk aan jezelf! Ik zie je wel weer verschijnen in bloglovin’ 🙂
Klinkt heel herkenbaar! Zoveel dingen leuk vinden en van alles willen doen. En dan nog allerlei eisen stellen ook.
In het begin maakte ik een strak schema, die ik van mezelf ook echt moést volgen. In Zuid Amerika lukte het niet helemaal om daaraan vast te houden en dat heb ik eenmaal terug in Nederland eigenlijk doorgezet. Ik blog wanneer ik er zin in heb. Vooral het moeten is eraf (naja, gedeeltelijk), waardoor er minder druk is.
Je kan niet alles doen wat je wil he? Soms moet het een gewoon wijken voor het ander en dat is prima… Goed dat je dat hebt ingezien.
Om een of andere vage reden krijg ik -zie ik nu- lang niet al je posts in mn bloglovinfeed. Maar dat ter zijde. Ik wens je rustige feestdagen en een relaxed nieuwjaar. Alvast 🙂
Neem je tijd. Even wat gas terug, herbronnen. Het zal deugd doen. Wij wachten wel gewoon tot je er weer bent 😉
Wauw, wat ben jij tot een mooi inzicht gekomen vanwegen een vervelende situatie. Ik geloof er dus ook echt heilig in dat alles met een reden gebeurt. Ik blijf in iedwe geval hangen en je volgen hoor. En neem lekker die rust voor jezelf en geniet van het leven. Volgens mij is dat in Colombia namelijk veel te mooi om dat niet te doen <3
Neem je tijd hiervoor. Vind je balans. Ga eerst genieten van je en jullie leventje daar.
Ik verneem je wel keer weer…