Parque Tayrona: een paradijsje aan de Caraïbische kust

12,7K

Als je in Colombia bent wil je natuurlijk de highlights van Colombia zien. Nou, dan mag ook Parque Tayrona niet ontbreken. Als één van de top-bestemmingen is dit ook het meest bekende én het meest toeristische natural park van Colombia. De bus van Santa Marta naar het park is snikheet, we zitten als een stel zwetende sardientjes op elkaar. Naast mij zitten twee Indiaanse vrouwen, gekleed in witte gewaden. We naderen het park. Ik ben nieuwsgierig naar wat ik hier ga aantreffen. De Colombianen zelf zijn er namelijk zelf helemaal lyrisch over. Terecht of niet?

 

Parque Tayrona: een toeristisch paradijs

Bekend om de blauwe zee, de rotsen en witte stranden is Parque Tayrona een grote toeristische trekpleister. Zo groot, dat een paar jaar geleden zelfs het leger ingezet werd om alle bezoekers in goede banen te leiden. Zo groot dat we een belachelijk hoog bedrag moeten betalen om binnen te komen. Vanaf binnenkomst zijn we zeker nog 2,5 uur bezig om op de camping te komen.

We slenteren onder de brandende zon door de hitte richting zee, zo’n 1,5 a 2 uur lang. Onze backpacks gaan te paard. Ik houd totaal niet van hitte, al dat gekleef en gesmeer. En dan de muggen: vreselijk irritant. Maar als we dan eindelijk de eerste glimpen van de blauwe zee opvangen, maakt mijn hart een sprongetje. Want wat ís het mooi hier! De rotsen, de palmbomen, het strand, alles gewoon. De hitte en de muggen zijn even vergeten.

 

Overnachten in Tayrona

We verlaten deze prachtige plek en lopen weer verder. Want we zijn er nog lang niet. Het meest populair is om in Tayrona op een camping te verblijven. Daar kun je slapen in een zelf meegebrachte tent, een hutje of in een hangmat. In plaats van door te lopen naar de bekendste camping Cabo San Juan de la Guia, stoppen we bij de eerste camping die we tegenkomen: Arrecifes. Ook de paarden zijn inmiddels gearriveerd. Let op: Arrecifes ligt aan het water, maar door de sterke stroming kun je hier niet zwemmen. Daarvoor moet je naar Cabo (zie verder). Check hier de hostels en hotels in en om Tayrona.

 

Afgelegen kamperen

Kamperen met die hitte en al die muggen is niet echt aan mij besteed. Maar veel andere keus is er niet, dus zetten we onze tent overeind en pompen het luchtbed op.

Door de afgelegen ligging zijn hier geen restaurants. Bij de camping kun je wel iets kleins eten en water kopen, maar het is allemaal peperduur. Aan het einde van de dag loop ik met mijn toilettasje en handdoek op mijn slippertjes naar de douchehokjes. Alleen 4 douches voor een heleboel vrouwen. In de rij dus. En dit is nog wel het laagseizoen. Als ik eenmaal aan de beurt ben blijkt dat er geen dak op de hokjes zit. Alleen een kraantje met verfrissend koud water, en twee muurtjes. Geen deur. Even wennen, maar douchen onder de prachtige sterrenhemel heeft toch ook wel wat.

 

Wandelen in Tayrona

Zodra het licht wordt besluiten we te gaan lopen nu het nog niet al te warm is. Het uitzicht vanaf de tent is prachtig. Maar het wordt nog mooier. We wandelen over het strand, langs de zee, naar Cabo San Juan de la Guia. Het bekendste stukje Tayrona. Voordat we hier op het strand neerploffen gaan we eerst een wandeltocht naar boven op de heuvel maken, naar een oud traditioneel indianendorpje: Pueblito.

 

Genieten van het uitzicht in Cabo

Eenmaal weer beneden in ‘Cabo’ beklimmen we de rots met het houten hutje. Jeetje wat is het hier mooi! Die uitzichten! We staan daar een tijd naar al het moois te kijken, als we opeens omsingeld worden door een stel felgroene en grijze grote leguanen. Voor mij de eerste keer, bij Jimmy liepen ze vroeger gewoon op het schoolplein.

 

Zwemmen in Tayrona

Jimmy wil graag zwemmen, lekker op het strand liggen. Noem me gestoord, maar ik houd dus totaal niet van zwemmen in de zee, noch van zonnen of op het strand liggen. Geef mij maar een lekkere stoel, schaduw en ik vermaak me wel met kijken naar al die mensen en uitzichten. Natuurlijk ga ik wel met hem mee, en eigenlijk is het best een fijne verfrissing. En ik ben niet opgegeten door een vis, dus dat scheelt ook.

 

Parque Tayrona: een must-see!

De volgende dag verlaten we het park, te paard deze keer. Ik denk terug aan deze drie dagen en ondanks de minpunten is het toch geweldig. De stranden, de omgeving, de bergen, de bomen, de leguanen… allemaal prachtig. Vooral als je er alleen bent, of met een paar andere verdwaalde backpackers. Maar helaas is dat plaatje er allang niet meer. Blijf daarom vooral weg tijdens het hoogseizoen en de weekenden en bereid je voor op hoge kosten, hitte, veel muggen, minimaal 2 dagen, drukte en een lange pittige tocht naar zee en weer terug. Als je dat doorstaat kom je in een andere wereld, waarin Colombia wéér verrast. De schoonheid van dit land blijft verbazen. Net een paradijs en één van de terechte highlights Colombia.

 

Praktisch

Parque Tayrona is gelegen aan de Caraïbische kust en kun je bereiken te boot of via de hoofdingang vanaf Santa Marta. Vraag in Santa Marta naar de bus naar Tayrona en stap uit bij de ingang. Hier betaal je de entree van 38.000 pesos, en zul je nog met een ander busje naar de echte ingang van Tayrona moeten gaan. Daar kun je te voet naar het strand lopen om een camping te zoeken (zo’n 40 minuten naar de eerste camping) of je kunt betalen voor een paard. Ook is het mogelijk zelf te lopen en je bagage te paard laten gaan. In het park zijn diverse slaapmogelijkheden: een hangmat, een huisje, een gehuurde tent of een zelf meegebrachte tent. Wegens extreme drukte in het hoogseizoen, kun je Tayrona het beste bezoeken tussen februari en november. En vergeet niet minstens 10 dagen van te voren een gele koorts vaccinatie te halen, deze is nodig! Neem ook voldoende DEET mee, want er zijn vele muggen en andere insecten.

---

In dit artikel is gebruik gemaakt van affiliatie links. Klik hier voor meer informatie.

---