Lago de Tota: het verborgen pareltje van Colombia

Eén van mijn favoriete plekken in Colombia is toch zeker Lago de Tota en omgeving, gelegen in één van de mooiste departementen van het land: Boyacá. Geen wonder dus dat ik hier inmiddels ook alweer twee keer ben geweest. De omgeving is betoverend. Nog zo ongerept. Vanaf Bogotá rijden we in slechts vier uurtjes naar het meer. We eten in één van de weinige restaurantjes langs de route, met een prachtig uitzicht. Het regent, maar vaag zie ik het zonnetje al tevoorschijn komen. Na het eten rijden we verder. Onze ontdekkingstocht door dit verborgen pareltje van Colombia kan beginnen.

Lago de Tota en Playa Blanca

Lago de Tota is met name bekend om het witte zandstrandje: Playa Blanca. Het zandstrandje waar zo’n beetje elke toerist die hier komt direct naartoe rijdt. Veel mensen zijn dat niet trouwens; het toerisme moet hier nog op gang komen. Vind ik helemaal niet erg, daardoor blijft dit gedeelte nog vrij onaangetast. Een bijzonder gedeelte, want dit meer met dat zandstrandje is gelegen op maar liefst 3000 meter hoogte. Zwemmen in het meer is dus ook een hele uitdaging, want ijskoud.

De omgeving van Lago de Tota

Na genoten te hebben van het mooie uitzicht op Playa Blanca rijden we verder het meer rond. Al snel verlaten we de geasfalteerde weg en belanden we op bergweggetjes met schattige boerderijtjes met koeien. Het blijkt dat de omgeving van dit meer misschien nog wel mooier is dan het meer zelf. Inmiddels is er geen toerist meer te bekennen, alleen wij scheuren over de zandweggetjes.

Monguí: het ballendorp

Rondom het meer zijn diverse kleine dorpjes gelegen, allen met hun eigen karakter en eigen koopwaar. De eerste is de meest bekende: het ballendorp Monguí. Dit dorp staat bekend om de productie en verkoop van ballen: voetballen, kleine ballen, basketballen, grote ballen, leren ballen, noem maar op. Het hele dorp hangt er vol mee. En dat niet alleen: zelden heb ik zo een mooie kerk gezien als de kerk die hier staat. Beladen met wat ballen vertrekken we weer, op naar het volgende dorpje.

Andere kleine dorpjes in de omgeving

We komen aan in het toetjesdorpje Iza. Hier worden op en langs het centrale plein alleen maar toetjes en taarten verkocht. Ja, je leest het goed. Zoet, chocolade, rode vruchten, arequipe, mokka, zuur, sinaasappel. We mogen van elk toetje wat proeven en de lekkerste nemen we mee. Voor mij iets met banaan, vanille en arequipe, voor vriendlief wordt het een toetje met chocolade. Een klein dorpje verderop bleek het steenkolendorp. Alles te koop van steenkool. Ik ben nu al benieuwd wat we in het volgende dorp aantreffen.

Nobsa: het poncho-dorp

Dat bleek Nobsa: het poncho-dorpje. Mocht je een mooie poncho van schapenwol willen hebben dan is dit the place to be. De straten hangen vol met allerlei soorten en kleuren poncho’s. De meesten zijn wit, zwart, bruin of grijs of een combinatie van deze kleuren. Er zijn ook gekleurden bij, paars of blauw. In veel dorpjes, met name in deze regio loopt werkelijk bijna iedereen met een poncho, iets dat heel mooi is om te zien. En nodig ook, want net als in Bogotá, kan het op deze hoogte behoorlijk koud zijn. Ik kan natuurlijk niet achterblijven, dus zodra we weer terugrijden ben ook ik trotse bezitter van een heel mooie, crèmekleurige poncho met bijbehorende sjaal. Voor binnen in ons koude huis en buiten als het koud is.

Waar te verblijven?

Wat was het weer heerlijk, dit uitstapje door het ongerepte Colombia. Het stukje waar niet alleen de omgeving prachtig is, maar we ook twee keer verblijven in heel bijzondere hotels, of finca’s eigenlijk. De eerste waar we verbleven, Finca San Pedro, is gelegen nabij Sogamoso, het grootste dorp in de omgeving. Deze finca is met name op backbackers gericht en heeft een heel bijzondere inrichting en een prachtige tuin. Het is duidelijk een heel oude boerderij waar de kamerdeur amper dicht gaat. Alles is van hout en het doet heel huiselijk aan. De tweede finca, Finca Hotel la Casona de Suanoga, ligt zo’n dertig minuten rijden vanaf Sogamoso naar het zuiden. Het is lastig te vinden en alleen te bereiken via een zandweg van een paar kilometer. De finca ligt zo afgelegen dat er geen tv is, geen wifi en geen telefoon- en internetbereik. Ik had toevallig om zes uur in de ochtend een Skype afspraak voor werk in Nederland, waarvoor we dus om half zes zijn gaan rijden met de auto net zo lang tot we weer internetbereik hadden. Auto langs de kant en skypen maar. Maar dat hinderde helemaal niet. Want het uitzicht op de bergen en de koeien, op het boerenleven, de frisse lucht en alle natuurgeluiden in de nacht maken dit een heel bijzonder verblijf op het Colombiaanse platteland.

Lago de Tota: het verborgen pareltje van Colombia

Lago de Tota, een prachtig stukje Colombia. Een plaats waar je het echte Colombiaanse boerenleven kunt ervaren. Kunt genieten van frisse lucht, van lagere temperaturen. Waar je over bergweggetjes op 3000 meter hoogte kunt gaan joggen. Waar de koeien nog gewoon buiten leven in plaats van in een stal. Waar veel wegen nog gewoon uit zand bestaan in plaats van asfalt. Waar het paard een belangrijk vervoermiddel is. Waar op de meeste delen geen internetbereik is. Waar de poncho het straatbeeld bepaald. Waar je kunt uitrusten. En kunt genieten. Van dit verborgen pareltje van Colombia.

In dit artikel is een affiliate link gebruikt. Klik hier voor meer informatie.