Het is regenachtig. En fris. Door de modder lopen we naar een klein winkeltje. Onze gids staat al klaar. We passen onze schoenen die strak moeten zitten bij de tenen. Die hebben we zo direct tenslotte nodig. Als we alles hebben gaan we aan de wandel. Beladen met water, eten en regenjassen lopen we richting onze bestemming. Uit het niets reizen hoge rotsen op uit de grond. De zon begint door te komen. Aan de rotsen worden lange touwen gespannen en overal zien we mensen hangen. We volgen het spoortje totdat we bij onze route zijn aangekomen. De gids klautert zonder enige vorm van bescherming naar boven om voor ons het touw door het ringetje boven op de rots te halen. Als hij weer veilig op de grond staat kan de pret beginnen. We gaan klimmen!
Suesca: klimmen in Colombia
We zijn in Suesca, hét klimdorpje van Colombia, nog geen anderhalf uur rijden vanaf Bogotá. Uit heel het land vind je hier mensen op zoek naar avontuur. Met drie kilometer aan hoge rotsen waarop vijfhonderd klimroutes te doen zijn ben je als klimliefhebber wel even zoet. Voor ons is dit de tweede keer. De tweede keer de angst opzoeken. Maar ook het avontuur. Met ontzettende hoogtevrees ben ik al zenuwachtig als we in de auto zitten. Ik kan me de laatste keer nog maar al te goed herinneren. Dat ik alleen maar twee meter boven de grond stond en niet meer naar beneden durfde. Maar nu weet ik hoe het gaat. Nu moet het anders. Die angsten gaan opzij!
Onze gids
De gidsen leggen precies uit wat er gaat gebeuren. Na een paar minuten weten we alles over de veiligheid van dit hele gebeuren. En dan is natuurlijk de vraag: wie gaat er eerst? Ik niet dus. Ik maak de foto’s wel. De stoere Diana kan niet wachten om die rots op te gaan dus die wordt als eerste in het tuigje gehesen. Net als Jimmy trouwens. Met instructies van de gids klimmen ze behendig omhoog. Trots aan de top kijken ze omlaag om te zien hoe hoog dit eigenlijk wel niet is. En dan weer naar beneden. Gaan zitten in het tuigje. Naar beneden springend over die steile rots. Wat een blijheid als ze weer op de grond staan. Dat hebben ze toch mooi maar even gedaan.
Hoogtevrees
En dan zijn Mario en ik aan de beurt. Beiden hoogtevrees. Ik meer dan Mario. De zenuwen nemen alweer toe. Ik weet al bij voorbaat dat ik de top niet ga halen. Maar toch begin ik aan de tocht. Klimmen is namelijk hartstikke leuk. Ik houd ervan, lekker in de natuur zo actief bezig zijn. Met dat prachtige uitzicht, de frisse lucht. Alleen die angst zit me in de weg. Op ongeveer drie meter houd ik het voor gezien. Ik kijk naar beneden en dat had ik niet moeten doen. Drie meter is echt hartstikke hoog!
Yes I can!!
In totaal klimmen we vier verschillende routes. Regelmatig begint het te regenen, maar dat mag de pret niet drukken. Wij klimmen gewoon door. Als we de laatste route doen ben ik vastbesloten: ik moet en zal die top halen. De route is niet al te moeilijk, maar wel hoog. Ik zet mijn helm weer op en haal een keer diep adem. Ondertussen begint het te regenen precies als ik ga beginnen. Is dat een teken? Toch klim ik door. Met mijn handen voel ik de rots boven me. Ik vind de stenen waaraan ik me kan vastklampen en mezelf omhoog kan trekken. Ook met mijn tenen verken ik de rotswand en duw ik mezelf omhoog. Ik klim en klim en kijk geen moment naar beneden. De verleiding is groot. Hoe hoog ben ik al? Maar toch doe ik het niet.
En dan, het is echt waar, ben ik aan de top! Voor het eerst in mijn leven. Ik heb het gered! Ik wil omkijken voor de foto, maar doe het niet. Ik ben veel te bang dat ik dan niet meer naar beneden durf en ik weer van die rots geplukt moet worden door de gids. Dus laat ik mijn handen los. Ik ga zitten in mijn tuigje. Mijn leven hangt nu aan dit touwtje. Dat steeds een beetje meer gevierd wordt. Met mijn voeten op de rots zak ik steeds verder naar beneden. En dan opeens sta ik weer met beide benen op de grond. Ik ben ontzettend blij en trots. Ik heb het gewoon gedaan!
De dag zit erop. Wat was het heerlijk. Wat is klimmen toch leuk. Ja, zelfs als je doodsbang op je voetjes staat te trillen. Oefening baart kunst, zo blijkt. Naar de top op onze tenen: we komen snel weer terug!
Klimmen in Colombia – Hoe regel je dat?
Wil je ook klimmen in Colombia? Vanaf Bogotá gaan er bussen naar Suesca of je rijdt met de auto. Het is makkelijk om er een dagtrip van te maken, maar ook zijn er leuke finca’s in de buurt waar je kunt overnachten. Wij verbleven in het heerlijke Casa Lila Hotel, vlakbij de rotsen. In deze finca vind je prachtig oud ingerichte kamers en heel vriendelijk personeel. Als je gaat klimmen, doe dit dan alleen met een ervaren gids! Wij zijn twee keer geweest met La Savia, en dat beviel heel goed. Veel plezier!
22 reacties
Wat lijkt me dit gaaf om te doen! Wij hadden ooit een zelfde soort trip geboekt in Zuid Afrika maar die werd uiteindelijk afgelast vanweg te hard wind, zo balen vond ik dat. Het lijkt me inderdaad wel even spannend als je je moet overgeven aan die eerste stap naar beneden. Echt iets wat ik zou doen als ik in de buurt ben!
Oh wat jammer dat het niet door ging bij jullie! Zelfs met hoogtevrees is dit echt geweldig leuk om te doen. Er zijn ook plekken waar je kunt abseilen en de rotsen hebben verschillende graden van moeilijkheid en hoogtes. Het is echt niet iets wat veel toeristen doen, meer klimmers uit Bogotá en omgeving. Maar zó de moeite waard!
Wat een belevenis !!!! Prachtig 🙂
Dat was het zeker 😀
Wauw, wat knap zeg! Ik zou het in mijn broek doen denk ik…. 😉
Haha bedankt, ik deed het ook bijna in mijn broek hoor 😉
Respect… Echt…ik heb zelf waanzinnige hoogtevrees, maar voor mijn wederhelft heb ik het aangedurfd om 3 km lang vlak langs de rand van de Grand Canyon te wandelen… Alles voor de liefde 🙂
Dankjewel! Oohh dat is ook heftig! Wat we al niet over hebben voor de liefde inderdaad haha 🙂
Een dikke proficiat dat je die angst hebt overwonnen. Echt wel super hoor!!!
Dankjewel! 😀
Echt super van jou dat je het toch gered hebt, echt woman?????????? Never ever dat ik daar op die rotsen zou gaan klimmen, hahaha prachtige foto’s ook van te gladde rotswanden, ik vind het zo ie zo knap dat mensen daar omhoog komen, dat omlaag oke… maar omhoog, hahaha
Ga jij ze nu meenemen het water op en laat je ze ooit een keer zeilen? 😉
X
Bedankt! 😀 Omlaag is trouwens ook helemaal niet zo makkelijk, zeker niet als het zo glad is. Ik heb Jimmy al vaak meegenomen met zeilen, maar nooit in Colombia. Wil ik zeker een keer gaan doen! X
Nice! ?
🙂
Held jij!
😀
Voor iemand die bijna al hoogtevrees heeft op een keukentrapje, echt top!!
Xxx
Bedankt! 🙂 Was wel eng hoor!
Ik zoek dus een blonde stuntvrouw voor de verfilming van de zoektocht naar Hiëronimus Pannecoucke…
Haha goh wat toevallig…
wat stoer zeg, Sabine! Geweldig!
Bedankt 😀 Kostte wel wat moeite haha