Sandboarden van hoge woestijnduinen af, met een buggy door het zand scheuren en de meest prachtige foto’s maken bij zonsondergang in de woestijn. Het kan allemaal in Huacachina, Peru. Een backpackers hub vol met hotels, honderden buggy’s en nog meer toeristen. Vanuit Paracas nemen we de bus om nog diezelfde middag op een board te liggen. Wat is er allemaal te doen in Huacachina, hoe ziet sandboarden er eigenlijk uit en waarom deze oase niet zo idyllisch is als dat het eruit ziet: lees het in het derde deel van onze rondreis door Peru!
Huacachina: een oase in de woestijn van Peru
Vlakbij het drukke stadje Ica ligt het populaire Huacachina. Midden in de woestijn. Huacachina is gebouwd rondom een oase en er wonen zo’n 100 mensen. Daarnaast komen er jaarlijks tienduizenden toeristen af op deze plek. De zandduinen in de woestijn rondom het dorpje zijn wel tot 100 meter hoog en heel mooi. Vooral bij zonsondergang. De oase is een natuurlijke bron van water die is ontstaan uit een watervoerende laag onder het zand, ook wel aquifer genoemd. Sinds het jaar 2000 wordt de toevoer van dit water bedreigd. Om Huacachina als toeristische bestemming te behouden wordt er daarom sinds 2015 water in het meer gepompt. Op het meer kun je onder andere waterfietsen.
Wat is er te doen in Huacachina?
Er zijn twee mateloos populaire activiteiten waar alle toeristen op af komen: sandboarden in de woestijn en buggy rijden. Daarnaast kun je er genieten van waanzinnig zonsondergangen en de tofste foto’s maken.
Een buggy tour
Ik kon me niet zoveel voorstellen van een buggy tour, maar het bleek hartstikke leuk. Voordat je gaat sandboarden moet je natuurlijk eerst naar de plek waar je dat gaat doen en dat gebeurt in een buggy. De wagens zijn speciaal voor stunten in het zand en dat gaat er best heftig aan toe. Je zit goed vast in de gordels als de gids met een noodgang duin op en af gaat en de gekste capriolen uithaalt. Je wordt compleet door elkaar geschud en een doek voor je mond om te voorkomen dat je zand eet is geen overbodige luxe. Het was heel spannend en tof om mee te maken!
Sandboarden in de woestijn van Peru
Elke toerist in Huacachina wil maar één ding: sandboarden in de woestijn. Ook wij vonden dit best wel tof en ikzelf was ook vooral heel nieuwsgierig naar hoe dit zou zijn.
Niet elke duin is hetzelfde
Er zijn vele duinen vanaf waar je kunt sandboarden, maar blijkbaar is niet elke afdaling even fijn om te maken. Er zijn een paar populaire plekken waar veel buggy’s verzamelen om de mensen te laten sandboarden, maar onze gids bracht ons naar een andere duin waar niemand anders was. Volgens hem was het zand daar beter en ook leuker omdat er geen hordes toeristen waren.
Hoogtevrees in de woestijn
We gingen naar twee duinen: eerst een kleine om te oefenen en daarna een heel hoge voor het echte werk. Tja en toen gebeurde er dus iets waar ik totaal geen rekening mee had gehouden: hoogtevrees. Want zeg nu zelf: wie heeft er nou hoogtevrees in de woestijn? Nu weet ik dat ik erge hoogtevrees heb, maar dit was wel de laatste plek waar ik had verwacht niet naar beneden te durven. Helemaal als laatste is het me toch gelukt om van de kleine duin af te sandboarden, maar de grote duin heb ik, samen met nog iemand anders die ook niet durfde, fijn voor gezien gehouden. Dat ik zo stoer met mijn board op de foto sta was in werkelijkheid dus helemaal niet zo stoer 😉
Sandboarden in Huacachina
Hoe werkt dat, sandboarden? Het is eigenlijk heel simpel: je krijg een eenvoudige versie van een snowboard, daar moet je met je buik op gaan liggen en je goed vasthouden, schoenen een beetje in het zand en gaan. Met een noodgang glij je vervolgens naar beneden de duin af. Houd vooral je mond goed dicht of nog beter: koop een doekje voor je hoofd vooraf in het dorpje. Ondanks de hoogtevrees een leuke ervaring!
Foto’s maken tijdens de prachtige zonsondergang in de woestijn
Nu ben ik sowieso dol op zonsondergangen, maar in de woestijn is de zon zien zakken helemáál fantastisch. De gids wist precies de beste plekjes om de zonsondergang te bewonderen. En dat niet alleen, hij bleek ook heel ervaren in het maken van de meest waanzinnige foto’s. Hij vroeg onze telefoons en gaf instructies voor wat we moesten doen. Ondertussen hadden we geen idee wat er uit de camera zou rollen, dus deden we maar braaf wat ons verteld werd. Toen we de foto’s zagen vielen we echter bijna van de duin af van verbazing: WAUW! Echt waanzinnig toffe foto’s. De hele groep was dus totaal lyrisch zo aan het einde van de trip, want ja die foto’s zijn samen met de ervaring toch de mooiste souvenir om mee naar huis te nemen.
Idyllisch of toeristenfestijn?
Toen ik me vooraf ging inlezen op andere blogs was ik helemaal enthousiast geworden over de zogezegd idyllische oase midden in de woestijn. Maar daar aangekomen vond ik er weinig idyllisch aan. Ik had het gevoel dat er letterlijke duizenden toeristen waren. Huacachina bestaat alleen voor toeristen en dat merk je overal. Betekent niet dat het er niet leuk is, maar wees voorbereid. Voor ons waren die paar uurtjes meer dan genoeg, maar als je wel van feesten met andere backpackers houdt is dit een ideale bestemming. Ook een dagje aan het zwembad liggen kan hier prima.
Praktisch
Hoe kom je in Huacachina?
In Huacachina kom je met de bus of taxi via de stad Ica. Vanaf Ica naar Huacachina duurt ongeveer 15 minuten en is dus heel dichtbij. Ook in Ica kom je makkelijk met de bus vanaf onder andere Arequipa, Nazca, Paracas of Lima. Wij reisden met busmaatschappij Cruz del Sur.
Waar regel je het sandboarden en buggy rijden?
Huacachina is letterlijk geheel op toerisme gericht en je kunt dan ook overal een tourtje sandboarden en buggy rijden regelen. Deze twee activiteiten gaan trouwens samen. Wij regelden alles al in Paracas bij Zarcillo. Daardoor werden we opgehaald op het busstation in Ica en naar Huacachina gebracht om na de tour weer teruggebracht te worden naar het busstation in Ica. Net als de tour in Paracas vond ik ook deze zeer goed geregeld met een heel leuke gids.
Hotels en hostels in Huacachina
Hoewel wij niet zijn blijven overnachten in Huacachina, kan ik er natuurlijk wel wat over zeggen. Huacachina heeft voor iedereen wat wils: typische backpackers hostels met dorms en duurdere hotels met zwembad. Een hotel vinden in het dorp is niet moeilijk: veel meer dan hotels is er immers niet. Vooraf had ik wel het één en ander uitgezocht en áls we zouden blijven overnachten had ik naar Desert Nights Ecocamp gewild. Voor een overzicht van alle hotels en hostels in Huacachina zie de kaart (zoom in op Huacachina):
Verder reizen door Peru
Vanaf Ica kun je overal gemakkelijk heen. Wij gingen laat op de avond met de nachtbus (Cruz del Sur) naar Arequipa, maar je kunt ook heel makkelijk naar Paracas of Lima. Ook veel reizigers gaan voor Arequipa eerst nog naar Nazca. Alles is perfect geregeld en op elkaar afgestemd voor toeristen, dus ook al bereid je je nog geen seconde voor dan nog is het makkelijk te doen.
Wat is de woestijn toch mooi! Zou jij willen sandboarden?
In dit artikel staat een affiliatie link. Klik hier voor meer informatie.
4 reacties
Ik moet even lachen om de doekjes rond jullie mond, jullie lijken wel een terrorist zoals ze in series graag laten zien, whahahaha
En sandboarden, nee, duidelijk dat je zand gaat happen en dat het heel hoog kan zijn ook, ja Sabine, waarom niet! Hoge duinen… ooit in Schoorl geweest? (muts) 😉
De foto’s zijn overigens inderdaad onwerkelijk, prachtig mooi! Vooral van de zonsondergang.. die komen bij mij ook nog, maar dan op zijn Hollands 😉
Of je moet even zoeken op cloudbusting bij mij op blog 😉 Vrij recent geplaatst namelijk, maar ja… zo weinig tijd, probeer nu in te halen, hahaha
X
Hahahaha ja die doekjes waren echt geen overbodige luxe 😛 En nee job heb dus nooit van die hoge duinen gezien hhaha 😛 Inderdaad wat een muts ben ik 😛
Oh wauw wat een ervaring toch weer. Mooie foto’s ook.
Ja ik zou wel eens willen sandboarden. Lijkt mij super leuk eens meegemaakt te hebben. Toffe gids hadden jullie.
Dankjewel! Was een heel leuke ervaring, vooral de foto’s en zonsondergang in de woestijn haha