Ik kan bijna niet geloven dat er alweer twee jaar zijn verstreken sinds ik naar Colombia emigreerde! Precies een jaar geleden schreef ik dit artikel over hoe goed ik destijds na één jaar was geïntegreerd. Nu we weer een jaar verder zijn, waarin er veel is gebeurd en ik veel heb geleerd, is het tijd voor een nieuwe update. Hoe voel ik me als inwoner van Colombia? Wat heb ik allemaal geleerd? Met andere woorden: hoe goed ben ik nu na twee jaar geïntegreerd? Lees het hier!
De eerste keren in 2016
Als je net in een nieuw land woont zijn er veel dingen waar je nog helemaal niet aan denkt. Zelfs na een jaar kan het zijn dat je bepaalde dingen nog nooit hebt meegemaakt die in Nederland zo normaal waren. Afgelopen jaar heb ik veel dingen voor het eerst gedaan of meegemaakt, waardoor ik niet alleen zelfstandiger ben geworden en de taal beter heb geleerd, maar ook voel ik me daardoor meer onderdeel van de maatschappij. Want hoe klein ook, als je iets opeens kunt en weet hoe het werkt dan geeft dat een stukje vrijheid en veiligheid. Oftewel: een stukje integratie. Wat heb ik afgelopen jaar allemaal voor het eerst meegemaakt in Colombia?
- In april had ik een nogal vervelende ervaring met het verkrijgen van een nieuw werkcontract. Na weken van stress konden we eindelijk tekenen, maar zelfs dat ging niet zonder slag of stoot. Hier lees je de maar liefst 25 stappen die het kostte om dat nieuwe contract te krijgen.
- In Nederland heb ik diverse keren een bruiloft meegemaakt, maar hoe gaat dat in Colombia? Ik had geen idee, tot juli van afgelopen jaar. Mijn Colombiaanse schoonzus trouwde haar Duitser in het hete Cartagena, een bruiloft die ik niet snel zal vergeten.
- En voor die bruiloft had ik natuurlijk een jurk nodig. Van tevoren was ik behoorlijk nerveus, want waar haal je zo een mooie jurk vandaan? Inmiddels weet ik ook hoe dit werkt en heb ik nu al zin in het volgende evenement waar ik weer zo een prachtige jurk mag uitzoeken!
- 2016 was het jaar van de zorg. Ik leerde alles over mijn verzekering, regelde een aanvullende verzekering, belandde voor het eerst bij de huisarts, werd ik geopereerd en kreeg ik allerlei medische onderzoeken. Het klinkt gek, maar door deze ervaringen ben ik een stuk zekerder geworden. Ik kan me helemaal alleen redden in de gezondheidszorg en dat voelt veilig.
- En ook het eerste bezoek aan de tandarts was een feit. Een bezoek dat behoorlijk efficiënt ging trouwens. Weet ik ook weer hoe dit werkt.
- Ik raakte mijn pinpas kwijt, niet heel fijn. Met behulp van advies van mijn collega’s liet ik mijn pas blokkeren en ging ik dezelfde avond nog naar de bank. Echt waar: na 5 minuten stond ik weer buiten, mét nieuwe pas en pincode.
- Begin november stapten Jimmy en ik zelf in het huwelijksbootje! Een hele onderneming met een hoop geregel bij de notaris, maar ook daar heb ik veel van geleerd. De notaris is voor veel dingen nodig in Colombia, en het is altijd handig te weten waar je terecht kunt en hoe dingen werken. Daarnaast regelde ik ook voor het eerst mijn make-up en haar, handig voor een volgend keer.
Persoonlijk: hoe voel ik mij nu twee jaar na mijn emigratie?
Vrij en veilig
Vergeleken met een jaar geleden is er veel veranderd. Door onder andere bovenstaande ervaringen voel ik me meer onderdeel van de maatschappij. Vrijer en veiliger. Wonen in Colombia voelt als normaal. Het eten, de mensen, de files, het reizen met de bus, de gezondheidszorg, winkelen, uiteten gaan, telefoneren, werken; allemaal dingen die nu gewoon zijn. Net als dat ik me ooit vertrouwd voelde in Nederland, voel ik me nu in Colombia vertrouwd. Ik kan me nog goed herinneren dat ik het doodeng vond om iemand te bellen, uit angst dat ik het niet zou begrijpen of niet zou weten wat ik zelf zou moeten zeggen. Inmiddels is die hele angst verdwenen en kan ik iedereen bellen die ik wil. Je kunt het je misschien niet voorstellen, maar zoiets kleins en simpels kunnen in een vreemd land met een vreemde taal voelt echt waanzinnig goed!
Liefde voor het land
Daarnaast vind ik wonen in Colombia nog steeds geweldig. Ik voel ontzettend veel liefde voor het land zelf. Ik houd van de mensen, het eten, de natuur, de dorpjes en steden en het klimaat. Urenlang kan ik zwijgend in de auto zitten, alleen maar kijken naar de pracht en praal die voorbij raast. Genoot ik ooit in Nederland van de mist over het weiland, nu geniet ik van die prachtige laaghangende wolken voor de bergen. Als er bezoek bij ons is vertel ik met veel liefde en passie over mijn land. Over de leukste restaurants en de mooiste plekken om te bezoeken. Ondanks dat Bogotá soms frustratie met zich meebrengt (verkeer en drukte), voel ik me op mijn plek in Colombia. Wat reizen betreft ken ik Colombia zelfs vele malen beter dan de gemiddelde Colombiaan, en dat is toch wel een heerlijk gevoel!
Ben ik veranderd?
Ooit streste ik me rot en maakte ik me druk om alles. Nu niet meer. Ik heb tegenwoordig meer de Colombiaanse instelling van ‘het komt altijd wel weer goed en voor alles is een oplossing’. Op tijd komen is tegenwoordig op één of andere manier lastig. Die wat minder goede Colombiaanse eigenschappen heb ik vrij snel overgenomen. Zo is mijn tijd inplannen ook opeens veel lastiger en doe ik veel meer op het laatste moment. Omdat organiseren en Colombia niet echt samengaan, laat ik zelf ook het meeste maar gewoon op me afkomen: we zien wel hoe het loopt. Plannen wat ik ga doen op een stedentrip? Dat doe ik wel als we in het hotel zijn. En volgens mijn vriendinnetje praat ik stukken sneller en gebruik ik veel verkleinwoorden. Ook ben ik tegenwoordig helemaal gek op poncho’s. Op reis in de Andes gaan er steevast minstens twee poncho’s uit mijn collectie mee. Daarnaast heb ik het idee dat ik wat vriendelijker en beleefder ben geworden, en was ik voorheen best laks met mijn uiterlijk, let ik nu veel meer op hoe ik er uitzie. Verder ben ik volgens mij nog steeds gewoon mijn Nederlandse ik.
Hoe goed ben ik nu geïntegreerd?
Ik kan nu zeggen dat ik stukken beter ben geïntegreerd dan een jaar geleden, maar helemaal geïntegreerd ben ik zeker nog niet. Hoe sta ik ervoor?
Werk Werken in Colombia blijft een vrij frustrerend gebeuren. Afspraken die niet nagekomen worden, er worden 1000 dingen gezegd en er maar 10 gedaan en ook de hiërarchie is er nog steeds. Ik kan er beter mee omgaan, maar er zijn nog te veel frustraties en onduidelijkheden om mezelf op het werk geïntegreerd te noemen.
Omgang Over de tijd heb ik veel beter leren omgaan met de manier van omgang en communicatie van de Colombianen. Het liegen, de hiërarchie en de indirectheid maakte het voorheen lastig, maar tegenwoordig heb ik een meer ‘eerst zien, dan geloven’ instelling en laat ik veel dingen maar gewoon over me heen komen. En dat werkt aardig.
Ongelijkheid De ongelijkheid is iets wat steeds meer normaal begin te worden. Iets dat aan de ene kant goed voelt, maar aan de andere kant is het ook vreemd om met mijn aardige salaris als zo anders gezien te worden dan iemand met een minimumloon. Het hoort bij de maatschappij, maar fijn is dat niet altijd.
Taal Ik spreek het Spaans goed, maar ik maak nog veel fouten en soms begrijp ik iets niet of weet ik even niet hoe ik iets moet verwoorden. Ook nette mails schrijven vind ik lastig. Tenminste kan ik alles zelf regelen en doen in het Spaans, maar perfect is het zeker nog niet.
Attractie Aan dat ik op basis van mijn kaaskoppen-uiterlijk veel wordt nagestaard en aangesproken ben ik inmiddels helemaal gewend. Vaak merk ik het niet eens en als mensen vragen stellen maak ik gewoon een leuk praatje. Hartstikke gezellig!
Familie Mede door de Colombiaanse bruiloft en bezoekjes van familie aan ons adres, ben ik hier meer vertrouwd mee geworden. Er zijn nog steeds momenten waarop ik iemand wel achter het behang kan plakken, maar het gaat eigenlijk heel goed. Ik begrijp beter de familiebanden en hoe ze met elkaar omgaan. En daar ben ik erg blij mee.
Vrienden Nieuwe Colombiaanse vrienden maken vind ik best lastig. Ik ken veel mensen, maar echt vrienden zijn dat niet allemaal. Het afgelopen jaar heb ik wel nieuwe leuke mensen leren kennen met wie ik goed contact heb. Daarnaast heb ik er ook een aantal nieuwe Nederlandse vrienden bij, vriendschappen die heel waardevol zijn in zo’n andere cultuur, waar je elkaar begrijpt en kan steunen.
Relatie Jimmy en ik kennen elkaar inmiddels zo goed, dat de cultuurverschillen niet meer zo aanwezig zijn. We begrijpen elkaar beter op momenten waarop we allebei vanuit een andere cultuur reageren. We zijn een goed team en ik voel me dolgelukkig met hem aan mijn zijde!
Kortom: ik ben een heel tevreden mens in Colombia en absoluut beter geïntegreerd dan een jaar geleden. Ik voel me nog vaak ‘anders’ en dat gevoel zal nog wel een tijdje duren voordat dat verdwenen is. Of misschien blijft dat altijd wel. Ik ben er zeker nog niet, maar ik ben gelukkig en het gaat goed. Op naar het derde jaar dus!
Integreren in 2017: welke eerste keren staan er op de planning?
Er zijn nog zoveel dingen die ik wil doen en leren in Colombia, dingen die mijn integratie nog meer bevorderen. Zoals meer Colombiaans leren koken en weten hoe het kopen of huren van een huis in zijn werk gaat. Dit jaar ga ik eindelijk voor het eerst naar een Spa voor een massage, samen met Jimmy (was zijn kerstcadeau aan mij, zo lief!). En ga ik voor het eerst leren hoe ik kan regelen dat mijn trouwjurk wordt aangepast aan mijn maat, wat enorm handig is voor als ik nog eens iets wil laten aanpassen. Ook moet ik dit jaar voor het eerst mijn visum en ID-kaart verlengen, dus ik ga uitvinden hoe dit moet. En er komt vast nog veel meer nieuws op mijn pad!
Na twee jaar wonen in Colombia voel ik me helemaal op mijn plek. Ik probeer me zo goed mogelijk te mengen in de maatschappij en de meeste dingen voelen inmiddels helemaal vertrouwd en normaal. Er valt nog wel wat te leren, maar dat houdt het juist leuk! Het leven met Jimmy is altijd spannend en ik ben nog steeds heel gelukkig met de keuze om te emigreren. Nu is mijn derde jaar als emigrant in Colombia ingegaan: ik heb er zin in!
52 reacties
Er komt toch veel bij kijken, emigreren is heus niet zo evident. Toch vind ik het prachtig hoe je dit aanpakt en deel uitmaakt van je nieuwe land. Ik wens je alleszins een prachtig derde jaar toe in Colombia.
Dit is de eerste keer dat ik je blog lees. Wat ontzettend gaaf en stoer dat je naar Colombia bent geëmigreerd! Dit is niet het eerste land waar ik naar toe zou gaan om te emigreren en misschien wel juist daarom vindt ik het super interessant om te lezen en zien hoe je het leven daar ervaart. Ik ga je volgen! Heb je trouwens nog emigratie tips?
Hoi Claire, dankjewel! 🙂 Een hele stap, maar zo blij mee! Dankjewel ook dat je volgt, heel leuk! IK heb hier op deze pagina allerlei tips en ervaringen staan: https://www.besabine.com/category/emigreren/. Het stappenplan voor emigreren bijvoorbeeld. Heb jij ook plannen om te vertrekken? Als je meer specifieke tips nodig hebt, stuur me vooral even een mail bij het contactformulier!
Hi Sabine, wat een goede tips en super fijn hoe je al je ervaringen deelt! De wens om te emigreren is er. We zijn alleen nog niet zeker over de bestemming. Als het aan mij ligt kopen we een VW busje en gaan we gewoon rijden samen met onze labradors. Een paar spullen, surfboards en goede muziek. Het idee alleen al: magisch! Ik blijf je volgen en zodra het concreter wordt, laat ik het je direct weten. Bedankt voor je super lieve en fijne reactie! <3
Hoi Claire, graag gedaan 🙂 Wat een fijne droom zeg, rijden en zien waar je uitkomt, genieten van het goede leven! Laat het me zeker weten als jullie plannen concreter zijn, ik ben heel benieuwd en vind het altijd zo leuk en inspirerend om andere (emigratie)verhalen te lezen en verhalen over je dromen achterna gaan. Liefs
Leuk dat je nu de balans op maakt! En ja, de liefde voor je nieuwe thuisland spreekt uit al je blogs, wat dat betreft ben je echt een goede ambassadeur! Natuurlijk zullen er altijd dingen/zaken zijn die je minder goed bevallen maar ik heb sterk het gevoel dat je echt je draai hebt gevonden en er daardoor ook makkelijker mee om gaat.
Haha dankjewel! Ik heb inderdaad goed mijn draai gevonden 🙂 Ik denk altijd maar dat er in elk land en op elke plek dingen zijn die minder goed bevallen of frustratie oproepen. Dus er valt wel goed mee te handelen gelukkig 🙂
Heel veel respect voor jou Sabine 🙂 En wat vliegt de tijd enorm zeg, je bent alweer aan het derde jaar begonnen!
Dankjewel Ester, wat lief! 🙂 De tijd gaat zo snel, dit is inderdaad gewoon het derde jaar…
Via via ben ik op je blog gekomen, maar wat een leuk verhaal! Lijkt me wel een hele grote stap om inderdaad daar te gaan wonen en te gaan trouwen.
Dankjewel Mariska! Is inderdaad wel even een stap, maar zo blij dat ik het heb gedaan! Zo een andere cultuur en leven leren kennen is echt heel waardevol.
Leuk om te lezen. Knap dat je al zo goed bent geïntegreerd en fijn dat je je zo op je plek voelt in Colombia. Ook fijn dat je de Colombiaanse instelling van ‘het komt allemaal wel goed’ over hebt genomen (lijkt me heerlijk!)
Dankjewel! Ja dat is inderdaad heel fijn die instelling 🙂 Het klopt ook altijd haha
Fijn te lezen dat je je helemaal op je plek voelt! Lijkt me tof lastig hoor, zo’n andere cultuur. Je klinkt erg gelukkig en daar gaat het om<3
Dankjewel Saskia! Ik voel me ook heel gelukkig, dat is zo fijn! xx
Wat fijn om te lezen dat je het er zo fijn hebt en dat het nu als vertrouwd voelt. Gek hé, dat juist de kleine dingen als het plegen van een telefoontje zo waardevol zijn. Petje af voor hoe je het allemaal doet!
Dankjewel, wat lief! Ja heel gek dat die kleine dingen soms zo eng zijn. Dat haalt zoveel vrijheid weg, die ik nu weer heb. Ik weet nog dat ik destijds voor Jimmy ook veel telefoontjes in Nederland heb gedaan omdat hij niet durfde 🙂 Een taal goed kunnen is zo fijn!
Wat een leuk overzicht. Door al je blogs heen merkte ik al dat je het land aardig eigen hebt gemaakt.
Kan mij wel voorstellen dat je je toch altijd een beetje “anders” zou voelen. Het zijn niet je roots… Afgezien daarvan, lukt het je aardig hahaha… Heb bewondering voor je lef, durf en doorzettingsvermogen. Op naar het 3e jaar!
Dankjewel! 🙂 Wat lief! Het is zo gek, opeens dat gevoel wat omslaat van vreemd naar gewoon. Ik merkte het ook erg toen mijn ouders en vriendinnetje hier waren, dat ik dingen die zij zo gek vonden als heel normaal zag. Dan anders voelen zal niet heel snel weggaan denk ik, maar dat is niet zo erg 🙂
Heel fijn dat je Colombia nu echt je thuis kan noemen. En de instelling “het komt wel goed’ is helemaal geen verkeerde. Hier in Nederland leggen we ons onnodig veel druk op. Fijne instelling dus, daar kan ik nog wat van leren. 🙂
Ja dat klopt, dat is een heel fijne gedachte 🙂 Jimmy leerde me die al vroeg, en toen ik nog in Nederland woonde kon ik me daar toch niet helemaal aan overgeven. Nu wel, en dat is heerlijk. Neemt een hoop stress weg 🙂
Wat een sprongen heb je gemaakt in die korte tijd zeg. Zo goed van je! Je mag best wel trots op jezelf zijn. Ik ben het wel voor jou. Gewoon omdat je het (meestal) met zoveel enthousiasme doet!
Dankjewel Yvonne, wat lief! Ik ben ook wel een beetje trots, zeker met de taal. Ik had niet gedacht dat het allemaal toch best soepel zou gaan. Colombia is dan ook wel echt een heel fijn land om te wonen, je wordt er snel verliefd op 🙂
Echt super hoor, ik weet niet of ik dat zou kunnen, alleen al qua taal, hahaha als ik dan zou gaan, dan toch waar men Engels spreekt 😉 Minimaal, en van je pinpas, heus waar, 5 minuten? En hier moet het zes weken duren als… nou ja, het kan dus wel! 😉
Echt een super verslag zo en mooi voor jezelf ook vooral later om terug te zien.
X
Dankjewel! 🙂 Als je maar wilt kun je het 😀 Dat weet ik zeker! En heb ik nu geleerd. Geloof me: ik ben echt NIET goed in talen en toch is het me min of meer gelukt. Eng was het wel, maar dat maakt het uitdagend. Ja ik was met mijn ouders en die stonden met grote ogen te kijken: ben je nu al klaar bij de bank? Ja, even mijn pincode veranderen in het apparaat en klaar 😀 Zij zeiden ook al dat dat in NL echt niet zo kan haha. Sommige dingen zijn hier echt makkelijker 🙂 xx
Ik weet dat helaa suit ervaring ooit. Mijn moeder kon de deur niet uit, is wel lang geleden hoor maar het is nu nog zo, pin verkeerd of zo, de pas deed het niet kon dus geen boodschappen doen, moest met volmacht en alles terug naar kantoor en de nieuwe pas duurde maar liefst 6 weken… ja lekker handig als jij de boodschappen voor je moeder doet die ook net weduwe was… 😉
X
Owww ja dat is dus echt mega vervelend!! Ik vraag me dan af wat er zo anders is hier bij de bak en in Nederland, hoe dat zo geregeld kan worden… x
Wat goed dat je jezelf zo goed hebt aangepast. Dat werkgebeuren zou ik denk ik niet trekken.. Ik heb een tijdje naar de foto van jullie samen gekeken. Echt prachtig!! En die hoed, my God, die wil ik ook!
Haha Jimmy moest erg lachen om je opmerking over de hoed!! 😀 Hij wilde er al een tijd eentje en een paar maanden terug na veel zoeken vond hij deze. Altijd als we reizen in de Andes heeft hij die hoed op haha. Ja dat werkgebeuren is soms frustrerend, maar ik wen er ook wel aan. Ik zit nu ook zonder contract omdat ze me hebben ontslagen en 3 dagen later bedachten dat ik toch wel verder kon. Nu moet ik dus dat hele gezeik met het contract overnieuw doen. Maar nu ben ik er rustiger onder gelukkig 🙂
Ik vind het knap!
Ben trots op je!
xxx
Dankjewel mams 🙂 xx
Mooi geschreven, recht uit het hart! Fijn dat je je plekje gevonden hebt in Colombia en petje af voor hoe jij geïntegreerd bent. De dingen die je dit jaar te wachten staan gaan je vast en zeker lukken!
Dankjewel Marcel, wat lief! Ik vind het ook echt heel leuk hier, Colombia heeft veel te bieden en dat spreekt me erg aan. Er zijn ook moeilijke dingen, maar die heb je in Nederland ook. Overal ter wereld. Ben jij al in Colombia geweest? Je zal ook verliefd worden op dit land! 😀
Moeilijke dingen zijn er inderdaad overal, waar je ook woont. Ik ben lang geleden in Cartagena geweest, mooie stad en prettige sfeer. Wie weet ga ik ooit nog eens terug, maar ja die ellenlange wishlist 😉 Een collega van mij is net terug uit Colombia, heeft 4 weken rondgereisd. Hij was erg onder de indruk van het land. Mooi, goede sfeer en vriendelijke mensen!
Het lijkt me zo bijzonder om je zo goed thuis te voelen in een ander land!
Dat is het ook wel eigenlijk, soms verbaas ik me er nog steeds over haha. Toen ik hier voor het eerst kwam was alles zo gek en nu is het normaal. Ik ben ook erg benieuwd hoe het in Nederland zal aanvoelen komende juni…
Heel interessant om te lezen allemaal en fijn dat je je nu echt thuis voelt in Colombia. Onwijs knap van je, wat je in twee jaar tijd hebt bereikt!
Dankjewel! 🙂 Het is ook een heerlijk gevoel om me ergens zo thuis te voelen.
Fijn dat je je steeds meer thuis bent gaan voelen in Colombia, kan me voorstellen dat het wel even duurt voordat je overal aan gewend bent. Mooi geschreven!
Dankjewel! Ja is echt wel een proces, steeds komen er weer nieuwe dingen naar boven waarmee je moet dealen. Maar nu ik de taal spreek is alles sowieso een stuk makkelijker 🙂
Mooi om te lezen hoe je jezelf hebt ontwikkeld het afgelopen jaar en hoeveel er eigenlijk verandert in een jaar. Zo opgesomd heb je heel veel stappen gezet, daar kun je trots op zijn.
Dankjewel! Wat lief! 🙂 In een jaar kan er inderdaad een hoop gebeuren, zeker als er zoveel nieuwe dingen zijn.
Mooi om te lezen dat je je plekje gevonden hebt 🙂
Dankjewel! 🙂
Tijdens het lezen van je verhaal moet ik steeds denken aan het gezeur hier over dat de “”integratie is mislukt”. ik heb geen idee wat er dan bedoeld wordt. Ik denk steeds, wanneer de mensen niet geïntegreerd zijn dan zouden we ze dus bij bosjes langs de kant van de weg moeten vinden? Want wat integratie is is wat jij beschrijft. (Het eten, de mensen, de files, het reizen met de bus, de gezondheidszorg, winkelen, uiteten gaan, telefoneren, werken; allemaal dingen die gewoon zijn) En blijkbaar redden de mensen zich hier. Op werken na, want daar is in Nederland sprake van discriminatie. Wanneer ik jouw verhaal omdraai en bedenk dat iemand in Nederland moet integreren moet men blijkbaar brutaler worden, directer, op tijd komen. niet liegen, gewoon 😉 zeggen wat je wilt. Je verhaal is leuk om te lezen. Knap van je dat je je binnen 2 jaar zo op je gemak voelt. Veel plezier verder. Ik ben benieuwd wat het nieuwe jaar je brengt. Ik wens je een heel gelukkig 2017.
Dankjewel Geri, wat lief! Grappig dat je het zo brengt, mooie manier om de integratie in Nederland te bekijken. Ondanks dat ik een aantal Colombiaanse eigenschappen overneem, houd ik natuurlijk gewoon ook mijn Nederlandse. Dat kan ook niet anders. Ik ben niet een persoon die liegt en zal dat ook nooit worden. IK denk dat je juist met de eigenschappen vanuit een andere cultuur veel kunt bereiken in een nieuw land. Zo is het ook in Nederland en de mensen die daar vanuit het buitenland komen wonen. Alleen de taal leren is wel min of meer een must om echt te integreren, in elk land denk ik. Jij ook nog een heel gelukkig en gezond nieuwjaar gewenst!! x
Wat interessant om te lezen, en heel goed dat je vooruitgang ziet! Vanuit mijn ervaring kan ik me sommige dingen die je schrijft goed voorstellen. Als je ergens alleen maar op vakantie gaat zie je snel meer positieve dingen.
Ik heb trouwens m’n moeder over je blog verteld en ze heeft gisteren een aantal uur gelezen!
Dankjewel! Wat leuk dat je moeder is komen lezen! 😀 Ik kan me goed voorstellen dat je dingen herkent. Pas als je echt ergens binnen bent zie je alles van een land, zowel positief als negatief. Net als in het land waar je vandaan komt.
Knap dat je je zo goed in Colombia hebt aangepast. Boeiend om je eigen analyse te lezen over de afgelopen twee jaar. Dat helpt je ook zeker om je op je gemak te voelen in een nieuw land.
Voor mij is het leuk om te lezen; ook herkenning omdat de zoon van mijn man in Bogota woont. Wij vinden Colombia een prachtig land, maar op bezoek zijn is altijd gemakkelijker dan er wonen.
Dankjewel! Het is heel fijn om me hier thuis te voelen, ik had ook van tevoren niet gedacht dat het zo redelijk makkelijk zou gaan. Wat leuk dat de zoon van je man ook in Bogotá woont! Ik denk dat mijn ouders zich kunnen herkennen in wat je zegt: op bezoek komen is zeker makkelijker. Zijn jullie al vaak geweest?
Mooi overzicht. En vooral: PROFICIAT. Ik schrijf het met opzet in hoofdletters.
Dankjewel, wat lief! Volgens mij gaat het jou ook heel goed af!