Elk jaar in de eerste week van januari blik ik terug op het verloop van mijn integratie. De tijd vliegt voorbij en opeens woon ik alweer drie jaar in Colombia. Wat een tijd! Het lijkt altijd zo makkelijk: je gaat ergens wonen, vindt het er fantastisch en je past je een soort van aan, maar echt integreren in de maatschappij is een heel ander verhaal. In 2017 maakte ik weer veel eerste keren mee en leerde ik een nieuwe kant van Colombia kennen. Hoe goed ben ik na drie jaar Colombia geïntegreerd? Lees het hier!
Â
De eerste keren in 2017
Net als in 2016 maakte ik ook afgelopen jaar weer een aantal eerste keren mee. Je kunt immers niet alles in één keer ervaren als je net in een nieuw land woont. Een aantal van deze gebeurtenissen waren überhaupt de eerste keer, dus heb ik ook nooit in Nederland gedaan. Maar in een land waar de regelgeving en manier van omgang anders is, is het toch net even spannender. De eerste keren van 2017 dus!
Een nieuwe auto kopen In Colombia duren sommige dingen eeuwenlang, terwijl andere dingen zo gebeurd zijn. Een auto kopen bijvoorbeeld. Naar de winkel, auto bekijken, tekenen, betalen en een week later ophalen. Hoe leuk! Jimmy had van tevoren natuurlijk precies uitgezocht wat hij wilde hebben en ik zei direct ‘ja’.
Operatie onder narcose Gelukkig had ik in 2016 al uitgebreid kennis gemaakt met de gezondheidszorg in Colombia, en had ik daardoor vertrouwen in wat er moest gebeuren. Onder narcose gaan was behoorlijk eng, maar eigenlijk vond ik het ook allemaal erg interessant. Vooral hoe alles gewoon open en bloot gebeurde in de kliniek, overal waren mensen en niks geen hermetisch afgesloten OK, op de uitslaapkamer thee moeten drinken voordat ik naar huis mocht en door het gebrek aan communicatievaardigheden had ik geen idee wat er wanneer ging gebeuren toen ik onder narcose gebracht werd. Gelukkig was Jimmy erbij om het uit te leggen… Een bijzondere eerste keer was het in ieder geval. Hier lees je waarom ik geopereerd moest worden.
Trouwjurk aanpassen Hoewel ik eind 2016 mijn trouwjurk al uitzocht, moest deze in 2017 helemaal worden aangepast. Best spannend, want met zo een duur en belangrijk kledingstuk wil je toch dat dat goed gaat. Gelukkig weten Colombianen wel van wanten als het op (trouw)jurken aankomt en kwam alles natuurlijk helemaal goed. Dit was het resultaat!
Figureren Ook stond ik in 2017 opeens op de set bij Narcos en later bij de opnames van de videoclip Sabrosura. Van mij mogen er nog vele keren komen!
Ontslag nemen Wat gebeurt er als je ontslag neemt in Colombia en hoe doe je dat eigenlijk? Gelukkig had ik goede hulp van collega’s en Jimmy en verliep het allemaal vlot. Of nouja, het moment van ontslag nemen dan. Wat eraan vooraf ging was niet zo gezellig.
Een nieuw visum aanvragen 2017 Was het jaar van mijn nieuwe visum. Natuurlijk had ik mijn eerste visum aangevraagd, maar de vernieuwing was de eerste keer. En dat niet alleen: deze keer ging ik namelijk voor het residentie-visum. Extra spannend dus! Het bleek dat de visum-aanvraag nóg meer was gedigitaliseerd om het nog makkelijker te maken. Colombia loopt hiermee absoluut voorop in Zuid-Amerika.
De start van een eigen bedrijf Of dit nu in Colombia of ergens anders is, volgens mij is dat altijd spannend. Het papierwerk en de regeltjes maken het wel een uitdaging, maar daar leer ik ook weer van. Hier vind je mijn bedrijf!
Op zoek naar een appartement en verhuizen Hier in Colombia gaat de zoektocht naar een nieuw huis iets minder georganiseerd dan in Nederland, maar het informatieve karakter vond ik juist ook erg leuk. Misschien is dat iets dorps, maar de eigenaar van de makelaar nam ons mee uit lunchen en we maakten zelfs kennis met haar dochter en man. Met hun auto bezochten we diverse huizen totdat we bij de finca kwamen en op slag verliefd werden. Ook de verhuizing verliep vervolgens allemaal op het laatste moment, maar toen we er eenmaal zaten: fantastisch!
Wonen op het platteland Wat kan ik zeggen: wonen op het platteland is GEWELDIG. Iedereen kent elkaar, iedereen lijkt mij ook al te kennen, mensen zijn super aardig, de lucht is schoon, ik ben dol op alle dieren hier, elke dag geniet ik van de natuur en wandelen de berg op is heerlijk. Elke maand lees je in de terugblik hoe mijn dagelijkse leven op het platteland eruitziet, zoals hier.
Â
Hoe goed ben ik nu geïntegreerd?
Werk Werken in Colombia bestond afgelopen jaar weer uit ups en downs. Ik kan prima werken in Colombia, maar het is zeker niet altijd leuk. Inmiddels heb ik ontslag genomen en dat zorgt voor een stuk minder stress en daardoor ook minder ziekte. Thuis werken op de finca: heerlijk!
Omgang Omgaan met de cultuur van liegen en hiërarchie gaat prima: het gaat het ene oor in en het andere weer uit. Veel met een grote korrel zout nemen. Sinds we verhuisd zijn naar het platteland is het leven simpeler en makkelijker dan in de grote stad.
Taal Ik spreek de Spaanse taal goed. Soms maak ik wel fouten en 100% is het zeker niet, maar ik kan alles regelen en doen. Vooral lastig zijn officiële dingen, zoals een bedrijf opstarten. Dan moet ik formulieren invullen met daarop termen die veel Colombianen ook moeilijk vinden. Ik ben trots op wat ik heb bereikt met de taal en op wat ik kan in het Spaans.
Familie De banden met mijn Colombiaanse schoonfamilie zijn goed. Als ze met z’n allen bij ons thuis verblijven vind ik dat niet altijd prettig (mijn schoonmoeder was nog geen 5 minuten bij ons thuis vorige week en ze had alles op de kast alweer anders gezet: zal dat ooit wennen?), maar nu mijn schoonmoeder in haar appartement in Bogotá verblijft en we gewoon met z’n allen dingen doen is het helemaal prima.
Vrienden Afgelopen jaar heb ik een hoop leuke nieuwe mensen leren kennen, en nu een mooie basis van Colombiaanse vrienden om mij heen. Ik ging zelfs op reis met een Colombiaanse vriendin, op bezoek in haar geboortestad Girón bij haar familie. Erg blij met deze contacten!
Relatie 2017 Was fantastisch wat reizen betreft en we hebben veel bijzondere dingen samen gedaan. Niet alleen de bruiloft, maar ook onze roadtrip door IJsland en twee maanden Argentinië. Soms is het moeilijk omdat Jimmy zoveel werkt en dus weinig thuis is, maar uiteindelijk is het leven samen gewoon geweldig.
Kortom:Â ik voel me helemaal thuis in Colombia, soms vergeet ik zelfs dat ik anders ben, totdat mensen me aanspreken of aanstaren. Ik doe gewoon net als iedereen mijn boodschappen op de boerenmarkt en stap vervolgens met tassen vol in de buseta naar huis. Ook maak ik regelmatig ajiaco en bonenschotels en klets ik met iedereen op mijn pad. Daardoor heb ik al velen leren kennen hier op het platteland en werd ik laatst nog uitgenodigd bij iemand thuis hoog op de berg voor arroz con leche (rijst met melk). Onder ons slaapt een Nederlands paard terwijl ik dikke vrienden ben met de Colombiaanse honden. En reizen door Colombia is helemaal het einde. Genieten hier!
Â
Het beste van twee werelden
Een jaar geleden vertelde ik dat ik mezelf echt in de maatschappij voel. En dat is nog steeds zo. Ik spreek de taal, ik weet hoe dingen werken en ik heb Colombiaanse vrienden. De gezondheidszorg is bekend terrein en ik ga regelmatig op controle bij een specialist. Ik voel me vrij en veilig en het gehaaste dat ik ooit in Nederland voelde is al lang weg. Nog steeds ben ik dol op poncho’s en voel ik enorme liefde voor dit land. Natuurlijk is niet alles rozengeur en maneschijn, maar dat hoeft ook niet. Soms zijn er ergernissen of word ik helemaal gek als ik tien uur in een bus moet zitten met tien uur lang salsa op volume-standje bejaard. Er zijn dingen die ik mezelf wellicht nooit eigen kan maken, en ik ben en blijf gewoon altijd Nederlandse. Dat vind ik eigenlijk prima zo: het voelt als het beste van twee werelden. Ik bak nog steeds appelkruimeltaart en pannenkoeken, maar in plaats van stroop en poedersuiker beleg ik de pannenkoeken met arequipe (Colombiaanse karamelstroop). Twee culturen op één bord: dat is toch het lekkerste?
Â
Drie jaar wonen in Colombia: ik ben op mijn plek. Misschien dat we ooit weggaan, misschien niet. Samen met Jimmy ga ik het avontuur aan en we zien wel waar we stranden. Colombia is al drie jaar mijn thuis en zo voelt het ook. Hier wonen is simpelweg fantastisch en ik geniet maximaal van reizen in dit prachtige land. Komend jaar komen mijn ouders en dan ga ik als een trotse Nederlander in Colombia mijn nieuwe woonplek showen. Woon jij in het buitenland of heb je ooit in het buitenland gewoond: hoe goed voel jij je geïntegreerd?
Â
31 reacties
Hoi Sabine,
Met toeval op je blog gekomen, superleuk om als fellow-expat dit te lezen. Zelf nu al zeven (voorbijgevlogen!) jaar in Zuid-Afrika, waarvan 6 in Kaapstad en sinds 1 jaar in Johannesburg. Heel erg grappig om te lezen dat voor sommige ervaringen het niet uit maakt waar je zit: altijd spannend (ziekenhuis, auto, visum…oh dear…visum…) ;). Ik denk dat qua organisatie-graad (of beter gezegd: gebrek aan organisatie) Colombia wel gelijk is aan ZA. Have fun!
Cheers
Marc
Dankjewel Marc voor je leuke reactie! Erg grappig om te lezen hoe die dingen hetzelfde zijn bij jou haha. Ik denk dat Nederland wat organisatie gewoon zo goed is, dat vele andere landen daarbuiten al snel irritatie opleveren haha 😛 Heel tof trouwens dat je in Zuid-Afrika woont! Ik zou het land graag eens bezoeken, is alleen enorm ver van hier. Jij ook veel plezier daar! Chiao, Sabine
Het valt mij nog mee dat ik meer heb mee gekregen van jouw jaar, dan ik denk, hahahaha Alleen de finca, ik wist de zoektocht en de overgang heb ik dan even gemist, maar zoals je merkt, ben ik aan het inhalen, je hoeft ook niet overal een reply op te geven lieverd. 😉
X
Haha natuurlijk geef ik een reply! Vind het zo leuk dat je alles terugleest, is een heel werk volgens mij 😛 Echt super lief meid <3
Hallo Sabine,
Inmiddels woon ik ook al een tijdje in Bogotá, en ben redelijk gewend aan het leven hier. Er is echter 1 ding wat ik toch erg mis en wellicht kan jij ij hierbij helpen: goed brood! Het Colombiaans heel brood is vaak zacht en sponsig, met een zoete smaak. Ik ben op zoek naar een gewoon oer-hollands brood met een krokante buitenkant. Enig idee of dat ergens te vinden is? Ik koop nu vaak het duurdere (stok)brood bij de Carulla of de Tostao, maar wil o zo graag weer eens een sneetje brood.
Alvast bedankt voor je tips!
Hoi Sander, haha ja dat herken ik, mis het brood ook wel. In Bogotá kocht ik ook altijd brood bij de Carrulla, dat komt denk het meest overeen of is ten minste het lekkerste. Later hebben we een broodbakmachine gekocht en maakte mijn man heerlijk brood dat heel erg in de buurt komt van Nederlands brood en verkochten we dit ook. Helaas door tijdgebrek en omdat we nu verder van de stad wonen verkopen we het niet meer, maar hij maakt nog steeds af en toe lekker brood. Een andere manier om aan lekker Nederlands-achtig brood te komen dan het zelf te maken heb ik ook niet eigenlijk 🙂 Misschien kun je eens kijken bij Brot of Castellana, die verkopen ook wel heel lekker brood maar nog steeds niet wat je eigenlijk wilt, maar het komt wel meer in de buurt. Hoop dat je het gaat vinden! Groetjes, Sabine
Thanks, ik ga eens kijken bij brot of castellana! Of zelf ook leren brood bakken 😉
Heerlijk om te lezen, je terugblik. Ook zo leuk en herkenbaar omdat ik de meeste artikels hierover gelezen heb. Niet dat Nederland met het plattelandsleven in Colombia te vergelijken is, maar dat zie ik ook wel zitten. Een boerderijtje opknappen met wat kippen en wat geitjes … Helaas worden de huizen hier momenteel net zo snel verkocht-gekocht als Jimmy’s auto 😉 dus vaak als we wat zien dan is het binnen no time weg.
Dankjewel! Haha ja daar heeft mijn broertje ook last van, de huizen zijn echt snel weg bij jullie! 🙂 Maar echt wat heerlijk met de dieren hier, ik gun het je zeker!
Gaaf dat je je zo thuis voelt in Colombia. Je hebt een stuk rijkdom die veel mensen niet hebben/zullen ervaren en dit maakt jou bijzonder vind ik. Schoonmoeders. Ik ben zo blij dat ik geen Turkse schoonmoeder heb 😉
Ja dat kopt eigenlijk wel! En daar ben ik heel blij mee 🙂 En ik kan goed begrijpen dat jij met dat laatste ook heel blij bent haha 🙂
Wat leuk om te lezen en wat fijn dat je je zo op je plek voelt! Zo is het, gewoon het beste van 2 werelden combineren.
Ik kan zeggen dat ik na bijna 11 jaar in Spanje volledig geïntegreerd ben, ik vind zelfs sommige dingen in Nederland nu raar. Maar toch ben en blijf ik in mijn hart Nederlands!
P.s. mijn schoonmoeder is Boliviaanse dus tell me about it ?
Haha leuk dat je het herkent van de schoonmoeders 😛 Echt zo tof ook dat je zo goed geïntegreerd bent. Ik merk ook dat als ik in NL ben dat ik dingen heel raar vind, hier ook trouwens als er Nederlanders op bezoek komen en me opeens 3 kussen gaan geven… Wie dat heeft verzonnen haha 😛
Wat een mooie terugblik! Heel veel succes met je eigen bedrijf.
Wanneer ben je eigenlijk begonnen met het leren van Spaans, vroeg ik me nog af. Hoe goed sprak je het bijvoorbeeld vlak voor je emigratie?
Dankjewel Mille! Hier een artikel waar ik helemaal uitleg hoe en wanneer ik Spaans heb geleerd + tips: https://www.besabine.com/emigreren-nieuwe-taal-leren/. Wil je ook Spaans gaan leren?
Wat een leuke terugblik en wat een enerverend jaar! Verhuizen, ontslag nemen en een eigen bedrijf starten; fijne dingen!
Dankjewel! Was inderdaad een enerverend jaar 🙂
Mooi om te lezen dat je je zo thuis voelt. Ik heb zelf (maar) 4,5 maand in het buitenland gewoond, en voor zover dat mogelijk was in die korte tijd vond ik dat ik best geïntegreerd was ja.
Wat leuk! Waar heb je gewoond die maanden?
Ah, wat leuk weer om te lezen! En wat fijn dat je je in zo’n relatief korte tijd zo thuis bent gaan voelen in Colombia. Heel knap hoe je dat is gelukt!
Dankjewel Karlijn! Ben ik ook erg blij mee, al kost het weleens moeite hoor haha 🙂
Ik vind dit soort updates echt het leukst! Nog altijd zo knap en veel bewondering voor je dat je het toentertijd hebt gedaan. Die integratiedingetjes zijn zo herkenbaar voor me, ook al ben ik in Ghana maar een paar maanden per jaar. Veel geluk voor het nieuwe jaar! <3
Dankjewel! Ik snap meteen dat het herkenbaar voor je is 🙂 Zeker ook omdat Ghana wat cultuur en alles eigenlijk mijlenver van Nederland af staat. Voor jou ook heel veel geluk en liefde gewenst! x
Mooi om te lezen over jouw leven in Colombia en hoe je terug kijkt naar je integratietraject. Het lijkt best spannend, al die ‘eerste keren’, maar je slaat je er maar mooi doorheen. Je hebt Jimmy gelukkig ook, als NL stel die in Colombia gaat wonen is het vast nog een stukje lastiger. Hoe dan ook vind ik het maar stoer dat je daar gewoon bent gaan wonen!
Dankjewel Marcella! Is soms ook echt wel lastig hoor, en soms zijn er irritaties, is bijna niet te voorkomen denk ik. Maarja eigenlijk is dat in Nederland ook haha 🙂 Veel dingen zijn wel spannend ja, maar gelukkig wordt dat steeds minder.
Fijn dat je zo op je plek bent in Colombia! Maak er een mooi nieuw jaar van!
Dankjewel Carolien, jij ook!
Wat ben je toch een enorme kanjer, Je doet het maar mooi allemaal. Wat heerlijk dat je nu op het platteland woont, kan me voorstellen dat dit veel beter voelt. En die schoonmoeder? Als je er niets van zegt zal het wel zo blijven hoor, houd je hart maar vast.
Dankjewel, wat lief! Nou kun je je voorstellen dat er al heel veel over is gezegd? Bepaalde dingen zijn gelukkig al minder geworden, maar ik ben bang dat dit nooit gaat veranderen. Gelukkig heeft ze nu haar eigen appartement in Bogotá, dat scheelt al enorm en dan vind ik dit soort kleine dingetjes niet meer zo erg.
Ik vind het heel mooi om te lezen dat en hoe je je zo thuis voelt in Colombia. Het is niet altijd makkelijk geweest en als ik dit lees, ben ik gewoon trots op je. Maak er een mooi 2018 van.
Wat lief Shirley, dankjewel! x Voor jou ook een heel gelukkig en gezond nieuwjaar!