Emigreren betekent niet alleen het achterlaten van een veilig leven en je familie, maar ook van je vrienden. Mensen die je misschien al jarenlang kent, of juist vrienden met wie je pas sinds kort heel close bent. Eén van de 10 dingen die ik mis uit Nederland. Toen ik vertrok uit Nederland liet ik veel dierbare vrienden achter. Vrienden die ik na twee jaar van grote afstand nog steeds dichtbij voel. We kunnen niet meer gezellige dingen samen doen, lekker eten of kletsen tot laat in de avond. Maar tenminste kunnen we elkaar zien en spreken via Skype. Ik ben heel dankbaar voor het feit dat al mijn lieve vrienden nog steeds mijn vrienden zijn. Ook al heb ik ze al twee jaar lang niet meer opgezocht. En nog dankbaarder ben ik voor het feit dat één van mijn lieve vriendinnen mij deze maand kwam opzoeken. Emigreren: als je je dierbare vrienden moet achterlaten.
Afscheid nemen van vrienden bij emigratie
Al vier uur van tevoren stonden we op El Dorado, de internationale luchthaven van Bogotá. Marcella is al ingecheckt en binnen no-time heeft ze ook haar bagage afgegeven bij de balie. Vrij van de zware koffer gaan we nog één keer samen genieten van het lekkere eten in Colombia: Crêpes & Waffles. Als toetje nemen we hetzelfde als een paar weken daarvoor. Een wafel met arequipe, banaan, slagroom en ijs. Dat caloriebommetje maakt nu ook niet meer uit. Samen genieten voor voorlopig de laatste keer, dat is wat we willen. Als het op is, is het moment nu echt daar. Zo lang mogelijk uitgesteld moeten we er toch aan geloven: het afscheid. Na drie weken Colombia vliegt ze weer terug naar Nederland. Gelukkig zien we elkaar in juni weer, bij onze bruiloft. Tot die tijd moeten we het doen met What’s App, Skype en de mooie herinneringen aan dit bijzondere bezoek.
Â
Kinderen, trouwen, een nieuw huis en andere leuke dingen missen
Meestal heb ik niet zoveel moeite met het gemis van familie en vrienden. We hebben veel contact en blijven leuke ervaringen uitwisselen. Totdat er momenten zijn waar ik het wél even moeilijk heb. Belangrijke momenten in Nederland, een nieuw huis, de geboorte van een kind, trouwen, een jubileum, of gewoon de herinnering aan dat ene leuke uitje. Momenten waar ik zo graag bij zou willen zijn, die ik wil delen met mijn lieve vrienden. Waar ik mijn vrienden wil knuffelen, feliciteren en er voor hen wil zijn. Op dit moment zijn er twee vriendinnen zwanger, heb ik één kindje van een goede vriendin nog nooit gezien en heb ik de bruiloft van weer een andere vriendin gemist. Het cadeautje dat ik al in huis heb voor een zwangere vriendin die ik graag zelf zou geven. Stuk voor stuk momenten die ik graag met hen zou willen delen.
Â
Lees ook: De voor- en nadelen van emigreren.
Â
Als een vriendin op bezoek komt in Colombia
Ze is de eerste vriendin die langskomt. Heel bijzonder. Ongewenst alleen, want niemand wilde of kon met haar mee. Zo stoer! Toen ik haar net wegbracht naar het vliegveld beseften we opeens hoe ontzettend snel deze weken zijn omgevlogen. Weken vol leuke reisjes, lekker (en heel veel) eten, meedoen met een Zumba-les, kletsen, kletsen en nog meer kletsen, lekker op de bank Netflix kijken, taart eten, warme chocolademelk met kaas drinken, lange wandelingen maken, samen naar de nagelsalon en rennen door de regen. Ik heb genoten van haar komst, ben echt enorm dankbaar dat ze mij is komen opzoeken. Dat ze helemaal alleen ver buiten haar comfort zone is gegaan. Dat ze er is. Ik vond het heerlijk om haar bij ons thuis te hebben, haar een deel van ons leven te laten meemaken. Haar te laten zien waar ik woon en Colombia te laten ervaren.
Â
Dankbaar
Ik ben dankbaar voor alle lieve vrienden die ik nog steeds heb in Nederland. Vrienden met wie ik regelmatig Skype, die nog steeds deel willen uitmaken van mijn leven ondanks het feit dat ik weg ben gegaan. En ondanks dat onze levens er nu zo anders uitzien. Ik ben zo enorm dankbaar voor hun steun. Dankbaar dat ze nog steeds kaarten sturen naar Colombia, ook al komen die bijna nooit aan. Dankbaar voor hun aandacht en medeleven. Soms is het moeilijk om zo dicht bij elkaar te blijven met zo’n grote oceaan ertussen. Maar toch lukt het. Dat is toch fantastisch? Toen ik drie weken geleden Marcella weer in mijn armen sloot besefte ik opeens weer even hoeveel ik dit heb gemist.
Â
Vrienden voor het leven
Als je gaat emigreren laat je veel dierbaren achter. Niet alleen familie, maar juist ook die vrienden die het leven zo mooi maken. Twee jaar na mijn emigratie heb ik met sommige vrienden veel minder of geen contact meer. Terwijl met andere vrienden de band juist nog steeds zo sterk is. Vrienden die de moeite nemen contact te houden. Deze vrienden zijn voor het leven. Ondanks de grote afstand zitten ze allemaal heel diep in mijn hart. Iets dat ik koester.
Â
Lieve Marcella, nogmaals bedankt dat je naar Colombia bent gekomen. Ondanks dat het niet altijd makkelijk was om alleen te zijn en ook nog in zo een andere cultuur, hebben we het samen zo ontzettend leuk gehad! Ik heb je gemist, maar met deze mooie herinnering kunnen we er weer even tegenaan. Ik heb genoten van je aanwezigheid en samen hebben we er weer een mooie herinnering bij!
Â
47 reacties
Vertrouwen is net als een gum, na elke fout wordt het een stukje kleiner! Een leuke quote voor het dagelijks leven.
Dat is zeker een bijzondere, dankjewel!
Zo super gaaf, kan mij voorstellen dat het heel moeilijk is als je zo close bent met elkaar, wat dit betreft op dit moment, weet ik niet of ik het zou gaan missen, natuurlijk zeker wel bepaalde dingen, maar het is het gunnen van elkaar en vriendschappen als ze echt zijn blijven gewoon bestaan, waar je ook ter wereld zit. 😀 Dat bewijzen jullie maar weer even 😀
X
Ja precies wat je zegt! Echte vrienden gunnen het elkaar en het lukt gewoon, hoe lastig het soms ook is. Eén van mijn beste vriendinnen is net bevallen en ik zou haar kindje zoooo graag willen zien en vasthouden, maar anders dan via Skype gaat niet helaas. Dan baal ik er wel even van dat mijn ouders mijn cadeautjes uit Colombia moeten gaan langs brengen en ik dat niet zelf kan. Maar aan de andere kant lig ik er ook weer niet wakker van, het is gewoon eventjes lastig maar te accepteren. In juni zie ik haar en hopelijk haar kindje weer in het echt! 😀
Dat snap ik helemaal, maar zelfs een nieuw kindje 40 km verderop kan zomaar zijn, dat je haar amper ziet laat staan vast kan houden 😉
X
Ja dat klopt, ze woonde in Nederland veel verder dan dat, op 1,5 rijden. Maar dan nog is het in een weekend wel vrij makkelijk. Ik sprak met haar altijd in het midden af ergens bij een van der Valk langs de snelweg 😛
Wat ontzettend leuk dat ze je is komen opzoeken! Leven in het buitenland is natuurlijk heerlijk, maar toch vergeten mensen inderdaad dat je ook heel wat op een andere plek mist. Zo lief dat je vriendin je is komen opzoeken, ondanks dat ze het spannend vond om alleen te komen 🙂 En wie weet komen er nog meer vrienden die kant op om jou en het prachtige Colombia te zien!
Ja absoluut! Heel belangrijk ook, maar ik snap echt dat men niet zomaar even langskomt. Maar hopelijk volgen er meer die dit prachtige land kunnen ontdekken!
Mooi artikel lieve Sabine! En wat fijn dat je samen met je vriendin 3 weken lang op pad bent gegaan om een stukje van jouw land te laten zien. Ik heb geen vrienden in het buitenland, maar er woont niemand dichtbij. Ik zie ze dus altijd maar een paar keer per jaar. Bijzonder dat het dan als vanouds is. Dat is een fijn gevoel!
Dankjewel! Inderdaad heel bijzonder. Ook in Nederland kunnen de afstanden groot zijn, ik had dat ook. Het belangrijkste is dat als jullie samen zijn het goed is. En dat was dit absoluut!
Lieve Sabine,
Wat een ontzettend lieve blogpost! (heb wel even een traantje weggepinkd, hoor) En dan ook nog de lieve reacties van iedereen!
Ik heb een ontzettend leuke vakantie gehad! Geweldig om te zien hoe je woont én werkt in Bogotá en hoe leuk jij en Jimmy het hebben samen.
Toen ik je bijna twee jaar geleden op Schiphol ging uitzwaaien wist ik al dat ik je op wilde gaan zoeken. Zuid-Amerika heeft me altijd wel getrokken, alleen was het nog nooit tot een reis gekomen. Ik had gedacht dat ik met Suriname zou beginnen. Maar als een van mijn beste vriendinnen in Colombia gaat wonen, tsja dan is de keus snel gemaakt! Het lastige was de planning. Je had me al van tevoren verteld dat je geen drie weken vrij kon nemen van werk, dus lang heb ik geprobeerd om een reismaatje te vinden. De meeste mensen zagen het niet zitten, óf konden niet zo lang. Dus dan maar alleen! De directe vluchten Amsterdam-Bogotá én het boeken tijdens de Werelddeal-weken maakten de reis behoorlijk makkelijk én niet zo duur als gedacht.
Ik vond het ontzettend fijn dat ik bij jullie in huis kon verblijven! Het voelde echt als een thuisbasis. Heerlijk om lekker bij jullie thuis te ontspannen, lekker Netflix te kijken (véél uitgebreider aanbod dan in Nederland), en gezellig samen met jou boodschappen te doen, te koken of uit eten te gaan en filmpjes te kijken. Dat had ik echt gemist en dat was ook de belangrijkste reden dat ik ging.
Helaas moest je ook werken en moest ik mezelf vermaken. Ondanks het cursusje Spaans dat ik gedaan had, begreep ik weinig van het rappe Spaans dat de Colombianen spreken, en kon ik moeilijk contact maken met de mensen. (Volgende keer dat ik je kom bezoeken ga ik zorgen dat ik vloeiend Spaans spreek.) Maar Colombia is inderdaad een prachtig land! Mijn favoriete deel was toch wel Salento en Valle de Cocora, het eerste -lange- weekend, samen met jou. Wát een prachtige natuur! Heerlijk om daar rond te lopen en bij zulke leuke en hartelijke mensen te verblijven (voor degenen die het gemist hebben: Hector en Lina van Ecohotel La Cabana). Maar ook het ‘platteland’ boven Bogotá bij Toca verkennen met jou én Jimmy was super! Goed om Jimmy nu een beetje beter te hebben leren kennen, ook al was het in de stromende regen op een paardenrug ;-). Gelukkig had ik het heerlijke klimaat van Cartagena om aan terug te denken. Echt een leuke stad dat! Vrolijk, lekker warm en een heerlijk luxe hotel. Echt een vakantiegevoel, ook al was het maar drie dagen. Over Bogotá ben ik nog niet uit, het heeft positieve en minder positieve dingen, het positiefste is natuurlijk dat jullie er wonen!
Lieve Sabine, heel erg bedankt voor de supergave ervaring; zonder jou was het niet gelukt! Van het informatie-pakket dat je me van tevoren stuurde met do’s en don’t-s, tips en looproutes van en naar bushaltes, tot het boeken van supergave hotels in prachtige oorden én natuurlijk het vele tolken; je hebt zoveel moeite gedaan om het voor mij een mooie vakantie te maken! Echt enorm bedankt!!! En natuurlijk ook bedankt aan Jimmy, die ondanks zijn enorm drukke schema, toch tijd heeft vrijgemaakt om taxi’s en Ubers te regelen om mij veilig door de stad heen te krijgen én het laatste weekend gezellig is meegegaan naar Toca. En als laatste shout-out: bedankt aan je collega’s Yolanda en Camillo, die enorm hun best hebben gedaan om in het Engels met mij te praten en me in het Engels zelfs hebben rondgeleid door La Candelaria (Camillo)!
Nogmaals heel hartelijk bedankt voor alles!!! We blijven natuurlijk skypen, en ik zie jullie volgend jaar bij de bruiloft! En ik kom zeker nog een keer naar Colombia, al weet ik nog niet wanneer. Heel veel plezier deze maand met je ouders en schoonmoeder!!!
Liefs, Marcella
Jij dankjewel voor je lieve reactie! Het was echt super en ik hoop echt dat je ondanks de moeilijke momenten iets heel moois hebt om op terug te kijken. Ik vond het geweldig om je bij ons te hebben! Eje Cafetero was ook echt geweldig, ook ik kijk daar met veel liefde op terug! Lieve Cella, tot snel op skype!
Heel mooi geschreven en vooral dat stukje over dankbaarheid. Het is fijn dat we alles digitaal kunnen doen maar elkaar real life zien en spreken is en blijft toch anders.
Dankjewel Nesrin! Dat klopt helemaal. Dat is met zowel mijn ouders als met vrienden. Gelukkig is er skype, maar er gaat niets boven real life contact 🙂
Tja, ik zou dat niet kunnen, wetende dat ik alles achter me laat… Zo fijn dat jouw vriendschappen de afstand doorstaan. En wat leuk dat Marcella je kwam opzoeken! 😀
Ja superleuk! Het was ook wel even moeilijk, maar je leert er mee omgaan. Uiteindelijk is voor alles een oplossing, ook al is soms de andere manier fijner.
Heel mooi stukje. Ik snap het gevoel wel. Gelukkig heb ik inmiddels hele dierbare vriendschappen opgebouwd in het land waar ik bijna 10 jaar geleden naar toe verhuisd ben, en daar ben ik ook ontzettend dankbaar voor. Heel gaaf dat jouw vriendin Marcella je heeft opgezocht!!
Dankjewel! Dat klopt inderdaad, ik heb ook nieuwe vriendschappen opgebouwd. Maar die zijn toch anders dan met mijn vrienden in NL. Misschien is het bij mij ook anders als ik hier 10 jaar woon. Echt super fijn dat jij zoveel nieuwe dierbare vrienden hebt!
Wat een ontzettend lieve post! En een top vriendin is Marcella!
Ik was heel nieuwsgierig naar dit bericht, want hoewel ik nu geen concrete plannen heb, ben ik jaren terug bezig geweest met emigreren (naar Duitsland, heel spannend hahah) en droom ik regelmatig van vertrekken naar Indonesië. Maar wat me dan meteen tegenhoudt is het idee familie en vrienden te moeten missen. Je vriendschappen moeten wel heel sterk zijn om bestand te zijn tegen zo’n afstand, knap hoor!
Dankjewel! Ze is zeker een top vriendin! 😀 Ik kan me voorstellen dat dit soort gedachten je tegenhouden, of tenminste je aan het twijfelen brengen. Ik moet zeggen dat het me eigenlijk best makkelijk af gaat. Ik mis mijn vrienden en familie wel eens, maar niet heel sterk. Met skype en alles is het echt makkelijk goed contact te houden. Met mijn moeder bijvoorbeeld heb ik sowieso elke dag contact via welk medium dan ook haha. Het enige waar ik wel echt tegenop zie ik als er iets ergs gebeurt met mijn familie of vrienden of als er iemand heel ziek wordt. Ik hoop dat dat nooit gebeurt, maar zo wel dan zou dat echt vreselijk zijn.
Wat een mooie en lieve post. Snap dat dit stuk naast familie die er niet is behoorlijk lastig is.
Dankjewel Yvonne!
Toen wij in Amerika woonden vond ik het gemis van vrienden en familie in het begin enorm zwaar. Na een tijd werd het beter, zeker omdat ik daar meer een eigen leven op ging bouwen. Het contact blijft, maar wordt toch anders. Je kunt niet zomaar een binnenlopen of de telefoon pakken als het jou schikt. Van die kleine dingen die je enorm kunt missen.
Echte vrienden blijven, ongeacht hoe vaak je ze ziet of hoe ver weg ze zijn. Als je elkaar na lange tijd weer ziet is het altijd goed en net of je elkaar gisteren nog gesproken hebt. Fijn dat Marcella bij je langs kwam. Ik bezocht vorig jaar voor het eerst mijn vriendin en man in Australië, heel bijzonder!
Klopt helemaal, dat niet even kunnen binnenlopen vind ik ook weleens lastig. Net als dat wanneer er belangrijke life events gebeuren in het leven van een familielid of vriendin. Dat echte vrienden blijven vind ik ook zo mooi… En wat tof dat je ook een vriendin bent gaan opzoeken! Zo een bijzondere ervaring!
Wat een mooi en ontroerend verhaal. Dat was voor mij één van de redenen om terug te keren naar België. Ik miste mijn vrienden. We hadden wel contact via Whatsapp, maar het is anders dan dingen samen doen en samen zijn. En nieuwe vrienden maken vond ik niet zo makkelijk. Dat gaat ook heel traag want niet iedereen die je ontmoet, worden vrienden. Jij hebt het geluk dat Jimmy al mensen kent en zo leer je sneller mensen kennen. Of als je werk hebt. De enige vriendin die ik daar had, was de dierenarts.
Dankjewel 🙂 Ik had inderdaad wel mazzel dat Jimmy al veel mensen kenden, al heeft hij ook geen bakken met vrienden eigenlijk. In Colombia maak je vooral snel vrienden op het werk en dat is wat ik ook gedaan heb. Maar eigenlijk zijn de vriendschappen die ik heb nog steeds het sterkste met de vrienden in Nederland.
Bijzonder om dit te kunnen lezen. Lijkt me heel speciaal wanneer er voor de eerste keer een vriendin bij je langskomt, zo ver weg, daar waar je een nieuw leven hebt opgebouwd. Super ook dat ze gewoon alleen naar daar is gekomen. Je moet het maar doen! Top!
Dankjewel. Het was inderdaad heel speciaal, heel bijzonder wat ze heeft gedaan! 🙂 Het was heel stoer dat ze alleen kwam!
Ja Sabine door zo’n afscheid van een lieve vriendin, word je wel even in twee, en gedeeld met heel gemengde gevoelens.
Maar jullie liefde is zo krachtig, dat het je weer overwint
Maar afscheid nemen is ook niet makkelijk,dat is weer loslaten van je verleden in jou geval.
Ja dat klopt, heel vreemd is het eigenlijk. Ik denk dat echte vrienden alles kunnen doorstaan, ook de grote afstand. Afscheid nemen is altijd vreselijk. Ik ga soms denken aan wat ik allemaal heb achtergelaten en daar word ik vaak een beetje depri van. Dat doe probeer ik dan weg te drukken, maar bij dit soort momenten komt alles weer boven. Gelukkig kunnen we terugkijken op iets heel moois!
Wat bijzonder dat je vriendin je op is komen zoeken! Ik kan me voorstellen dat sommige vriendschappen verwateren als je ze lange tijd niet ziet, maar de echte vrienden blijven 🙂
Ja zeker! 😀 Ben er ook heel gelukkig mee dat ze kwam! Echte vrienden blijven inderdaad. Het geeft me nog steeds een warm gevoel als iemand me een kaart opstuurt. Ook al komt die niet aan. Ik vind het zo fijn dat mijn vrienden er nog steeds zijn!
Vriendschap is iets speciaals
Vriendschap kunnen houden is iets geniaals
Vriendschap zit niet in de afstand
Eenmaal geworteld, tegen alles bestand
Er zijn vrienden die heb je voor het leven
En is drie weken maar even
De lol , het plezier als voorheen
Bijgekletst, een ervaring rijker gingen jullie weer uiteen.
Koester jij je vrienden en vriendinnen
Wie weet zijn er dan toch meer van dit soort heldinnen!
xxx
Heel mooi mams! Wat kan je dat toch goed 🙂 xxx
Wat een mooie blog en een minstens zo mooie vriendschap! Het lijkt me ontzettend lastig om mensen achter te laten, gelukkig heb je nu het vooruitzicht van jullie bruiloft!
Dankjewel 🙂 Ik ben ook zo enorm blij met mijn vrienden en vriendinnen in NL! 😀
O Sabine ja zo waar, gewoon even een avondje met een kop thee, lekker over allerlei niet belangrijke dingen kletsen. Maar ook weten wie je echt vrienden zijn. Ik heb zo´n groepje die ik zelfs bijna nooit spreek, met tijdverschil en kleine kinderen is het echt lastiger, maar die, zodra ze hoorden dat we naar Nederland kwamen, vanaf januari al een vriendinnenmiddag planden. Ik heb hier nog geen vrienden, wel familie, op bezoek gehad. Zou leuk zijn maar met een gezin erbij wordt het of heel veel gemis van de kindjes of een hele dure reis voor 3 of 4 of meer personen…..Straks komt je volgende bezoek alweer! En tussendoor wellicht nog een keertje een picknick regelen in Chico???
Precies, jij weet helemaal hoe dit is! Met kinderen lijkt het me ook stukken lastiger, maar gelukkig kun je nog steeds op elkaar rekenen als het nodig is en als jullie naar NL gaan!
Wauw wat geweldig dat ze je helemaal in Colombia kwam opzoeken! Ik heb al moeite om m’n vrienden naar Londen te krijgen 😉 na 4 jaar is nog lang niet iedereen op bezoek gekomen
Ja echt heel tof vond ik dat! Bijzonder is het, zeker als je zegt dat Londen al best lastig is. Gewoon over het kanaal is al best wel ver. Al zou ik een paar dagen Londen wel zien zitten hoor 😛
Haha ja ik had ook wel meer bezoek verwacht in Londen! 🙂
Wat fijn een vriendin die zoveel van je houdt en zoveel lef heeft om alleen te vliegen. Kanjer die vriendin. Heerlijk de tijd die jullie samen doorbrachten.
Absoluut echt een kanjer! Dankjewel voor je lieve woorden!
Heel mooi geschreven! Wat fijn dat je zo’n lieve vriendin hebt :-). Mijn beste vriendin verhuisde naar Curacao, ik zie haar nu 1 keer per jaar. Het grappige is dat het op die momenten net is of ze nooit is weggeweest.
Dankjewel! Ik was er ook echt enorm blij mee! Ik herken dat helemaal wat je zegt. Bij echte vrienden is dat ook echt zo. Zo fijn!
Mooi vanuit je hart geschreven! En wat je schrijft is waar!
Een van mijn beste vriendinnen heeft zeven jaar in Ecuador gewoond. Wij hebben haar opgezocht en dat was voor haar – maar ook voor ons – zo waardevol.
Gelukkig is er tegenwoordig inderdaad WhatsApp, Skype, Facetime en e-mail. Contact houden is op deze manier wel heel toegankelijk.
Geniet nog even heerlijk na! En kijk alvast uit naar je bezoek aan Nederland!
Dankjewel! Wat fijn en bijzonder dat jullie ook een vriendin zo ver weg hebben bezocht. Dat is inderdaad zo een mooie ervaring. Ik heb echt enorm genoten!!