Precies een maand heb ik niets gepost op besabine.com. Helemaal niet gepland trouwens. Augustus zat vol met onverwachte momenten, nieuwe ontwikkelingen en werk. En dat maakte dat het allemaal een beetje anders liep dan gedacht. Ik heb ook het gevoel dat augustus heel lang duurde. Heel vreemd. Daarnaast was de motivatie even ver te zoeken en had ik simpelweg ook geen idee waar ik over moest schrijven. Inmiddels heb ik weer een leuk reisje gemaakt, dus komende maand komt er weer nieuwe Colombia-inspiratie online. Maar eerst neem ik je mee terug naar augustus op het platteland bij Sopó. Naar een ongekend lange stroomstoring en Juaco in het ziekenhuis. En nog veel meer!
Juaco in het ziekenhuis
De maand begon niet al te leuk, Juaco viel namelijk van ons terras naar beneden. Dat gebeurde aan het einde van de eerste week en sinds dat moment draaide eigenlijk heel augustus om hem. Ik was zelf ook zeker een week van de kaart. Eerst foto’s laten maken bij de dierenarts. Toen bleek hij geen fractuur in zijn pootje te hebben, maar één van zijn gewrichtjes was wel uit de kom. Zodanig dat even terugzetten geen optie was. Dus moest ik met hem naar de orthopeed. Die is natuurlijk niet in Sopó, dus moest ik naar Bogotá. Maar hoe vind je een eerlijke orthopeed die het niet alleen maar voor het geld doet? Uiteindelijk vond ik er één in de zogezegd beste dierenkliniek van Bogotá.
Daar ben ik in augustus vele malen met Juaco geweest. Wat natuurlijk heel veel tijd kost, want dit is niet om de hoek en Bogotá is één grote file. Niet dat dat een probleem is: alles voor Juaco. De eerste keer is hij helemaal doorgelicht en de conclusie was chirurgie. Een paar dagen later was het zo ver en moest ik hem afleveren in de kliniek. Hij werd geopereerd aan zijn pootje en daarna moest de pijn onder controle komen voordat hij weer naar huis mocht. Uiteindelijk heeft hij 4 nachten in de dierenkliniek geslapen, waar hij gelukkig heel goed werd verzorgd. Ik miste hem wel verschrikkelijk…
Toen ik hem ging ophalen zat zijn hele pootje compleet in het gips. Maar van pijn was niks te bekennen. Hij strompelde direct alweer over het gras, alleen nu met een pootje in het gips. Inmiddels zijn we 2,5 week verder en moet hij nog tot 15 september in het gips blijven. Hoewel hij natuurlijk een beetje moeilijk loopt en ook niet veel mag lopen, lijkt hij er verder weinig last van te hebben. Hij heeft geen pijn, is hartstikke vrolijk en hij strompelt alsof er weinig aan de hand is. Daar ben ik echt bijzonder blij mee.
Nog twee weekjes in het gips dus, dan is hij er van verlost en kunnen we weer fijn gaan lopen. Hij zal zijn pootje misschien niet meer helemaal goed kunnen bewegen, maar als hij al met gips kan lopen dan komt dat ook wel goed.
30 uur zonder stroom
Vervolgens, in diezelfde week dat Juaco van het balkon afviel, viel ook de stroom uit. Nu is dit geen uitzondering, dat gebeurt namelijk regelmatig. Zelfs soms 2 uurtje of iets langer. Maar deze keer was het wel heel lang. Zelfs de buren die hier al tientallen jaren wonen hebben dit nooit eerder meegemaakt. Uiteindelijk ging de stroom pas na 30 uur weer aan. Het was best even een beproeving: 1,5 dag niet kunnen werken (en ja wat ga je dan doen, als ook je e-book leeg is), 2 dagen niet kunnen douchen en koken in het donker bij kaarlicht. Lekker met Juaco weg ging ook niet, want hij kon niet lopen. Ik heb dus maar wat gelezen in één van de weinige boeken die ik hier heb, in het zonnetje gezeten en verder niet zoveel gedaan.
Na 30 uur ging de elektriciteit weer aan en was ik blijer dan ooit. Bizar wat zoiets teweeg brengt: zonder elektriciteit valt op een gegeven moment gewoon niet goed meer te leven. Overigens ging dit niet alleen om ons huis, maar om de helft van het dorp tot aan het volgende dorp. Een paar duizend mensen dus die het zonder licht moesten redden.
Buurjongen ontslagen
Alsof dit nog niet genoeg was in augustus werd ook mijn buurjongen en inmiddels goede vriend ontslagen. In Colombia gebeuren dit soort dingen van het ene op het andere moment en het was ook zijn eigen schuld. Dronken thuiskomen de volgende ochtend, twee uur nadat de paarden al in de wei hadden moeten staan. En vervolgens ook nog zeggen dat het hem niks kan schelen, nog met zijn dronken hoofd. Super stom natuurlijk en dit heeft hem dus zijn baan gekost. Hij vertrok direct en een paar uur later kwam hij zijn huis leeghalen.
Een paar dagen later kwam er weer een nieuw gezin in het huisje wonen en een nieuwe jongen die nu de paarden en het landgoed verzorgt. Een gezinnetje met 2 kleine kinderen. Heel lieve mensen en hartstikke gezellig. Nu maar hopen dat zij het langer volhouden dan een jaar.
Werk en BESABINE
Ken je dat, dat je zoveel leuke dingen doet dat het eigenlijk een beetje te veel wordt? Dat merkte ik de afgelopen maanden al, maar deze maand ging het gewoon echt even niet meer. De gebeurtenissen van hierboven hielpen niet mee natuurlijk, maar ook merkte ik dat BESABINE steeds lastiger met mijn werk te combineren is. Ik doe allerlei trainingen, heb een businesscoach, vele klanten, social media en ook blog ik voor mijn eigen bedrijf. Bloggen voor BESABINE schoot er daardoor totaal bij in. Daarnaast kon ik ook simpelweg niet goed op onderwerpen komen, ik was gewoon echt even leeg. Daar baalde ik overigens enorm van, maar heb me er later wel bij neergelegd.
Ik hoop deze maand een paar blogs te kunnen schrijven. En dat is prima. Het belangrijkste is dat het leuk is voor mij en geen moetje wordt. Nu we een heel tof weekend weg zijn geweest heb ik ook echt zin om dat met je te gaan delen.
Weekendje weg naar Cucunubá
In augustus gingen we dus welgeteld één weekendje weg. Lekker even offline, genieten van elkaar en genieten van Colombia. Zo verdwaalden we in Cundinamarca op zoek naar Tatacoita (klein Tatacoa), dat we dus niet konden vinden, en verbleven we in één van de mooiste dorpjes van het departement: Cucunubá. Hier vonden we zelfs een wel heel bijzonder restaurantje, namelijk ééntje waar ze niet alleen de lekkerste toetjes ooit maken, maar waar je ook thee van de Albert Heijn kunt drinken en leuke hebbedingetjes van de Hema kunt kopen. Say what? Binnenkort meer op de blog over deze te gekke plek buiten de gebaande paden!
Uiteten
We gingen best veel uiteten deze maand. Pizza, hamburger, wraps, nog meer pizza… Hartstikke leuk om even samen weg te zijn en het gezellig te hebben in korte tijd. In die paar uurtjes dat we samen konden zijn. Ik heb er van genoten en hoop deze maand weer van vele etentjes te kunnen genieten.
Augustus in foto’s: een kijkje in mijn dagelijkse leven in Colombia
Sporten in het donker, want stroomstoring
Een veulentje geboren. Deze keer in de nacht: de volgende ochtend lag hij er. Wil je de vorige indrukwekkende paarden-bevalling terugzien? Klik dan hier.
Jimmy trots met zijn motor en Juaco
Genieten van de zon: eindelijk weer eens een maand met meer zon dan regen
Nieuwe trui gekocht, 100% wol en gemaakt op een weefgetouw in Cucunubá
Vrieskou op het platteland
Vlinder in huis
Juaco geniet, ondanks het gips
Waar kijk jij op terug als je aan augustus 2018 denkt?
Kopfoto: Simon Bosch
26 reacties
Leuk om weer een update te lezen. Klinkt als een intensieve maand en begrijpelijk dat je blog even iets minder prioriteit had. En wat zielig voor Juaco!! Heel veel beterschap nog.
Dankjewel voor je reactie! Ja is nog steeds lastig hoor, de tijd vinden. Afgelopen maand weer niet veel gepost. Maar tenminste wel iets. Met Juaco gaat het wat beter, komende week weer in de terugblik een update! xx
Die laatste foto vind ik weer prachtig. En awww altijd sneu om je diertje in gips te zien.. Beterschap voor ‘em<3
Zelf ook lekker wat minder aan het bloggen, heerlijk die offline tijd!
Dankjewel! Komende terugblik weer een mooie foto om mee af te sluiten 😀 Zo fotogeniek hier met de zon en de bergen <3 En ja echt zó zielig zo een beestje in het gips.. Gelukkig gaat het weer stukken beter!
Awhhh Juaco, dat gipspootje ziet er echt te zielig uit! 🙁 En die foto van jou in de zon is echt mooi meid <3
Dankjewel! Ja zo zielig… echt wat een ellende voor hem. Gelukkig gaat het weer stukken beter, maar hetzelfde zal het nooit meer worden.
Ik miste je al. Fijn dat je er weer bent 🙂
En zo’n pauze is helemaal niet erg. Net wat je aangeeft het moet geen moetje worden. Ik denk dat het af en toe wel goed is om weer op te laden.
Arme Juaco, het beestje heeft wat mee gemaakt. Fijn dat hij er nagenoeg geen last van heeft. Hij is in goede handen.
Beterschap gewenst.
Dankjewel, lief! Pff ja afgelopen maand was het weer lastig, maar heb inmiddels wel weer wat kunnen schrijven gelukkig. Komende week alweer een nieuwe terugblik. De tijd vliegt…!
Arme Juaco! Ik kan me voorstellen dat het allemaal wat teveel werd deze maand. Ik herken het enorm dat je blog erbij inschiet als het te druk is met werk. Ik heb daar zelf ook al het hele jaar last van, maar het is niet anders. Werk is gewoon belangrijker, de blog is nog altijd een hobby. Soms is het beter om het dan maar even helemaal te laten liggen en pas weer te gaan schrijven als je er echt zin in hebt. Ik hoop dat september voor jou weer wat normaler verloopt!
Dankjewel Karlijn voor je reactie! Fijn om wat herkenning te horen ook. Afgelopen maand was weer lastig, maar heb wel wat kunnen schrijven gelukkig. Met zoveel dingen bezig zijn werkt gewoon niet altijd goed. Jij ook veel succes weer deze maand! 🙂
Ach, dat ziet er toch wel heel sneu uit met dat gips. Fijn dat het nu beter gaat!
Ja zielig he? Het gaat langzaam de goede kant op gelukkig! Komende week nieuwe update 😀
Fijn om weer iets van je te horen! Ja, soms moet je gewoon even pas op de plaats maken en dan is het bloggen absoluut niet belangrijk. Groot gelijk dat je even tijd voor jezelf hebt genomen. Fijn dat het met Juaco weer de goede kant op gaat maar wat zal je zijn geschrokken joh! En ja, zo’n stroomstoring is inderdaad niet niks. Je staat er gewoon niet meer bij stil wat voor impact dat soort dingen hebben op je normale dagelijkse bezigheden. Hopelijk brengt september je weer wat meer rust!
Dankjewel Wanda, lief! Ja zo zielig een ziek hondje… Binnenkort weer een nieuwe update want er is alweer veel veranderd in positieve zin gelukkig 😀
Arme Juaco! Gelukkig dat het weer goed met hem komt en jullie weer kunnen wandelen. 30 uut zonder stroom, dat is wel erg lang! Ik vond laatst een uur al irritant, dan merk je pas hoe afhankelijk je ervan bent.
Ja zo zielig! En echt die stroom… ongelooflijk hoe erg we dat nodig hebben 🙂
Och arme Juaco! Wel fijn dat het al iets beter gaat, maar wat zullen jullie geschrokken zijn! Wat een ervaring die stroomstoring, dat is pas back to basics 😉
Ja echt geschrokken, arm beestje. Zo zielig. Hij is al een beetje een apart hondje met een geschiedenis en dan ook dit nog haha. Kan echt de hele dag naar hem kijken zo schattig is hij 😀
Dat is best een intensieve maand voor je geweest! Leuk altijd om te lezen wat je bezig houdt. Arme hond, hopelijk knapt hij nu snel op. Nog een kleine 2 weken gips is toch best lang! Maak er een heel fijne nieuwe maand van lady! Prima om even wat minder te bloggen, een pas op de plaats is soms heel noodzakelijk. Het brengt je vaak juist verder op den duur!
Dankjewel lieverd! Ja was weer lastig met bloggen, maar toch 2 artikelen geschreven. Nu alweer bijna tijd voor de nieuwe terugblik haha 😀 Met Juaco gaat het stukken beter gelukkig!
Heb je gemist, nu weer een beetje volhouden hoor ?. Sterkte met juaco!
Xxx
Ja dat volhouden was moeilijk haha, maar toch weer twee artikelen geschreven. Gaat de goede kant op 😛
Wat een maand zeg! Heel veel sterkte met Juaco, hopelijk geneest hij goed.
Het ken het gevoel wel,van niet genoeg tijd hebben. Hopelijk kan je er uiteindelijk iets op vinden… wel fijn dat je toch ook nog een weekendje weg bent geweest 🙂
Dankjewel! Inmiddels alweer bijna tijd voor de nieuwe update, het gaat stukken beter met hem. Hoe gaat het met jou? Al op reis geweest?
Fijn je weer gelezen te hebben, Sabine. Gelukkig gaat alles nu weer beter dan in het begin van augustus ?
Dankjewel! Pff ja blij mee!