Home Wonen en werken Naar de huisarts in Colombia: een leerzame ervaring
Gezondheidszorg in Colombia - Huisarts

Naar de huisarts in Colombia: een leerzame ervaring

door Sabine
Gepubliceerd: Voor het laatst ge-update op:
Languages / Talen:
 

Na mijn bezoek aan het ziekenhuis en de biopsie die toen is afgenomen, ben ik inmiddels twee keer bij de Colombiaanse huisarts geweest. Naar de huisarts in Nederland vond ik vaak een nogal relaxte ervaring: muziekje op de achtergrond, niet meer dan vier andere patiënten, doodse stilte, elkaar een beetje zitten aanstaren, leuke tijdschriften lezen. In Colombia verwacht je toch op zijn minst het totaal tegenovergestelde. Is het echt zo een chaos of valt het allemaal wel mee? Lees verder en ontdek hoe het is om in Colombia naar de huisarts te gaan! (Wil je alles weten over hoe de gezondheidszorg in Colombia in elkaar zit? Klik dan hier!)

Naar de huisarts: de eerste afspraak


Schreeuwende assistenten en kapotte schermen

Net als in Nederland hebben wij hier een vaste familiehuisarts. Dat wist ik eerst niet, dus de eerste afspraak maakte ik met een andere huisarts. De praktijk is 25 minuten lopen (voor Bogotaanse begrippen is dat dichtbij). De kliniek is best groot en gelegen langs een drukke weg in een goede wijk. De deur staat wagenwijd open en bij de ingang hebben zich een hoop mensen verzameld. Ik zeg waarvoor ik kom en krijg een papiertje met V90 erop in mijn handen geduwd. Precies vandaag werken de schermen niet, dus gaat alles op de ouderwetse manier.

De wachtruimte staat en zit vol met patiënten, een stuk of 30. Er is gelukkig nog een plekje vrij en daar neem ik plaats. Ik moet wachten totdat mijn nummer wordt omgeroepen. Best een lastig klusje, want doordat de schermen kapot zijn schreeuwen de assistenten steeds een nummer waarna er weer iemand naar de balie gaat om zich te melden. Tegelijkertijd worden ook namen van mensen die al een afspraak hebben omgeroepen door de speaker. Mijn meegebrachte boek blijft dus netjes in mijn tas, want met al mijn concentratie is het al een heel gedoe te ontcijferen wie wat omroept en ik wil niet mijn afspraak missen.

 

Het gesprek

Door de hoeveelheid mensen verwacht ik hier minstens een uur te moeten wachten, maar niets blijkt minder waar. Tien minuten nadat mijn afspraak eigenlijk gepland stond hoor ik mijn naam door de luidspreker schallen. Ik moet naar de eerste verdieping komen naar kamer 115. De deur zit dicht en ik heb geen idee of ik zomaar naar binnen mag lopen. Wel dus, na enige navraag.

Eenmaal binnen word ik onderworpen aan een vragenvuur. Alles wordt zorgvuldig ingevoerd in de computer. Ik zeg dat ik een verwijzing wil naar de dermatoloog en laat de foto’s van mijn teen voor en na de biopsie zien. Nu weet ik al dat huisartsen hier lastig zijn wat verwijzingen betreft (kost te veel geld), en ook ik krijg deze dus niet. Hij wil eerst de uitslagen weten. Ondertussen moet ik plaatsnemen op de bank en doet hij allerlei standaard onderzoekjes: mijn hart luisteren, bloeddruk meten, dat soort dingen. Over een paar weken kan ik terugkomen met de resultaten.

 

De tweede afspraak: een fijne familiedokter


Een afspraak maken

Inmiddels heb ik de resultaten van de biopsie en moet ik dus weer terug. Het online-afspraken-systeem werkt al een week niet dus een afspraak maken is nogal lastig, daar de telefoonnummers niet werken. Heel handig. Ik bel naar heel veel nummers en na zo’n 20 pogingen ben ik het zat en bel ik opzettelijk naar een verkeerde kliniek. Ik zeg dat ik een afspraak wil maken bij de andere kliniek en ze wil me weer het nummer doorgeven dat niet werkt. Ik zeg dat ik dat niet wil, maar doorverbonden wil worden met de afsprakenbalie. Wat een beetje assertiviteit al niet kan doen. Zelfs Jimmy kreeg het niet voor elkaar een afspraak te maken, maar mij lukte het uiteindelijk toch.

Hoe ziet de kliniek eruit?

Vandaag ging ik voor de tweede keer op bezoek bij de kliniek. Het was stukken rustiger dan de vorige keer. Ook deed het mooie elektronische bord het weer en waren er dus geen papiertjes en geschreeuw nodig. Stukken fijner en georganiseerder. Totaal geen chaos. Nu er niet zoveel mensen waren kon ik de kliniek eens goed bekijken. Het ziet er eigenlijk hartstikke mooi uit, georganiseerd, toiletten (geen toiletpapier natuurlijk) en schoon. De huisarts in Nederland is meer huiselijk, dit heeft meer een ziekenhuis-stijl, alleen dan in het klein. Ik voelde me er prettig en op mijn gemak.

 

Mijn afspraak

Vijf minuten voor mijn afspraak hoor ik mijn naam al door de speaker en loop ik deze keer door naar kamer 2, waar onze vaste huisarts zit die ik vanaf nu dus altijd zal zien. Het is een zeer aardige vrouw die ik mijn leeftijd schat. Ze stelt wat vragen en is zeer geïnteresseerd. De resultaten van de biopsie typt ze netjes over in de computer. Ik ben een beetje zenuwachtig dat ik weer geen verwijzing krijg, maar dat was gelukkig nergens voor nodig. Ze ziet mijn teen en zegt: dat is werk voor de dermatoloog. Ik ben erg blij met het gesprek en onze arts.

De verwijzing naar de dermatoloog

Ik krijg een verwijzing op een briefje mee en kan bij de balie meteen een afspraak maken. In deze kliniek zitten meerdere specialisaties en dus ook de dermatoloog. Op 5 juli kan ik al terecht, heel fijn. Het verliep dus allemaal bijzonder soepel en snel, geen minuut heb ik extra hoeven wachten.

 

Het resultaat van de biopsie

Na twee weken ontving Jimmy het resultaat van de biopsie en sprak hij met de patholoog. Die vertelde dat het weefsel eigenlijk te klein was om goed te kunnen bepalen wat het precies is. Een beetje balen vond ik dat. Maar goed, het weefsel bleek niets kwaadaardigs, maar wat het wel is weten ze ook niet. De huisarts dacht dat er waarschijnlijk een nieuwe biopsie gemaakt moet worden. Ik hoop eigenlijk dat ze meteen alles kunnen verwijderen, want te veel operaties aan dezelfde plek lijkt me niet goed. De wond is overigens goed aan het genezen en doet geen pijn. Ik heb er eigenlijk geen last van. Nu dus maar afwachten wat de dermatoloog gaat zeggen.

 

Elk nadeel heeft zijn voordeel

Ondanks dat dit allemaal natuurlijk helemaal niet zo fijn is, ben ik toch wel een beetje trots op mezelf dat ik deze afspraken, gesprekken met artsen en dingen regelen allemaal zelf voor elkaar kan krijgen in het Spaans en in een vreemd land. En nog goed ook. Spaans spreken op je werk gaat tenslotte toch anders dan al die medische termen en nieuwe regels bij een huisarts. De gezondheidszorg leren kennen hoort ook bij emigreren. Heel leerzaam! Twee jaar geleden had ik echt nooit gedacht dat ik dit ooit zou kunnen. Zo zie je maar weer: elk nadeel heeft zijn voordeel.


Wil je alles weten over hoe de gezondheidszorg in Colombia in elkaar zit? Klik dan hier!


Disclaimer: dit artikel gaat over mijn persoonlijke ervaring bij een Colombiaanse huisarts. In andere klinieken kan het er dus anders aan toegaan. De foto’s in dit artikel zijn gemaakt tijdens de tweede afspraak.


Lees meer!

46 reacties

Roos 4 juli 2016 - 09:48

In ieder geval fijn dat het niets kwaadaardigs is! Wel een gedoe hoor, dat afspraken maken. Inderdaad goed voor je Spaans, haha. Fijn dat je een aardige huisarts hebt; ze komt minder star over dan de eerste arts waar je kwam.

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 7 juli 2016 - 15:01

Ja daar ben ik ook heel blij mee! Inmiddels weet ik dat ik nog een keer geopereerd moet worden, daar ben ik minder blij mee 🙁 Maarja hoort er bij…

Reply
Nesrin 30 juni 2016 - 17:17

Balen dat het weefsel te klein was om verder te kijken maar goed dat het niet kwaadaardig is. Je bent een topper hoor zelfs ik als Turk heb in Turkije nog altijd veel moeite met het bezoek aan de huisarts, ziekenhuis en dergelijke.

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 3 juli 2016 - 21:21

Ja dat was zeker balen! Dankjewel! Ik kan me voorstellen dat het in Turkije ook wel lastig is. Altijd als de cultuur zo extreem anders is dan die in Nederland. Artsen hier hebben ook best wel andere opvattingen over behandelingen. Dat zal in Turkije de boel ook nog wel lastiger maken.

Reply
Jennifer 30 juni 2016 - 13:31

Ik had het eigenlijk al la Ghana verwacht, maar dit valt best wel mee! Gelukkig dat het niet kwaadaardig is

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 3 juli 2016 - 21:20

Haha ja Ghana is veel erger! 😀 Colombia is best wel modern gelukkig.

Reply
Rob Alberts 30 juni 2016 - 11:07

Complimenten voor het gebruik van een andere taal!

Ik herinner mij een ziekenhuisopname in Slovenie uit mijn jeugd.
Engels of Duits werd er met mij gesproken.
Toch kostte het mij veel moeite om eerst door de accenten heen de gesproken taal te herkennen …

Bemoedigende groet,

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 3 juli 2016 - 21:18

Dankjewel! Spannend dat je in het buitenland in het ziekenhuis hebt gelegen! Is altijd maar afwachten wat je aantreft denk ik. Gelukkig spraken ze in ieder geval wat Engels en Duits, hier spreken zelfs de meest hoog opgeleide artsen vaak geen andere taal. Zonder Spaans kom je er niet. Gelukkig bij jou wel, want in Slovenië de taal spreken lijkt me veel lastiger!

Reply
Deborah 30 juni 2016 - 06:44

handig dat het allemaal in één gebouw zit. Ik had inderdaad complete chaos verwacht bij een huisarts. Een beetje ingekleurd nav mijn eigen referentiekader. Fijn dat het mee viel en dat je er gelukkig geen pijn aan hebt. Beetje jammer dat je misschien nog een keer geopereerd moet worden. Ik hoop dat het allemaal mee valt.

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 3 juli 2016 - 21:15

Ja dat is heel handig! Ik had ook meer chaos verwacht. Volgens hangt het er in Colombia erg vanaf wat voor verzekering je hebt. Ik zit bij de beste verzekering en daar is alles wat beter geregeld dan bij een andere. Wel mazzel dus 🙂

Reply
Margo 29 juni 2016 - 23:54

Mooi geschreven en interessant om te lezen over de Colombiaanse manier, maar vooral een compliment over hoe je de hele situatie zelf aanpakt en wel je weg vindt!

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 3 juli 2016 - 21:13

Dankjewel! Soms wel spannend hoor! 🙂

Reply
Jaixy 29 juni 2016 - 14:24

Wat fijn dat je doorverwezen wordt naar een dermatoloog. En ook fijn dat er niks kwaadaardigs gevonden was.
En wauw!! Goed zeg dat je het allemaal zelf geregeld hebt!! Wees trots op jezelf

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 3 juli 2016 - 21:12

Dankjewel! 🙂 Ja komende dinsdag de afspraak met de dermatoloog, ben benieuwd!

Reply
Carla van Vliet 29 juni 2016 - 13:55

Goed bezig jij! Knap hoor! Hoop dat alles goed afloopt met je voet 😉

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 3 juli 2016 - 21:11

Dankjewel! Dat hoop ik ook 🙂

Reply
Melle 29 juni 2016 - 12:59

Zo knap! Echt hoor, als ik daar zo over nadenk was ik met mijn zere teen naar mijn ouders terug gegaan om daar naar de huisarts te gaan, haha! Jij doet dit gewoon én het gaat ook nog goed. Wat een held en wat een avontuur!

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 3 juli 2016 - 21:10

Thnx! 😀 Is wel spannend hoor soms, want de artsen hier hebben toch andere ideeën over behandelingen enzo. Dat is soms best lastig.

Reply
Zo simpel is dan geluk 29 juni 2016 - 11:48

Fijn dat het in ieder geval niet kwaadaardig is. Knap hoor dat het je allemaal gelukt is. 🙂

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 29 juni 2016 - 11:53

Ja heel fijn, dankjewel!

Reply
Natasja 29 juni 2016 - 10:48

Knap hoor dat je je niet laat afschepen!! En ik moet zeggen, dat ik weleens langer heb moeten wachten… Weleens een uur echt waar… Liep een beetje uit.. Huisarts he?? In het ziekenhuis trouwens ook maar dat is meer standaard .

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 29 juni 2016 - 11:53

Ja dat vond ik ook hahaha 🙂 Ik heb helemaal niet hoeven wachten, werd zelfs eerder geholpen de tweede keer. In NL moest ik vaak wel langer wachten. Misschien plannen ze hier meer tijd per patiënt in… ik weet het niet.

Reply
Eva 29 juni 2016 - 10:37

Erg interessant om te lezen; goed dat je een afspraak hebt afgedwongen. Nu maar hopen dat alles snel weer helemaal in orde is 🙂

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 29 juni 2016 - 11:52

Dankjewel! Dat hoop ik ook 🙂

Reply
Els 29 juni 2016 - 09:45

Wordt vervolgd! En zo modern ziet het er uit!
Je onderschat jezelf met je Spaans, volgens mij!!
xxx

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 29 juni 2016 - 11:51

Ja heel modern hier! Ik weet soms inderdaad niet wat ik hoor hahaha

Reply
schrijfsels 29 juni 2016 - 04:18

Goh, wat goed dat je zó assertief was en die afspraken hebt weten te regelen! Ooit zat ik met oudste in een (oud en vrij aftands) ziekenhuis in een grote Canadese stad, te wachten of hij wel of misschien niet geopereerd zou worden. Hij had een pees in zijn rechterhand doorgesneden en dat moest snel worden hersteld. De hele dag heb ik met hem zitten wachten in een overvolle wachtkamer, uiteindelijk is hij ’s avonds om 10 uur nog geholpen!

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 29 juni 2016 - 11:50

Dankjewel! Oh wat spannend moet dat geweest zijn voor jullie! Gelukkig kon het toch nog gebeuren die dag, ook al pas zo laat 🙂

Reply
denise 29 juni 2016 - 03:30

Zoiets lijkt me dus echt lastig. Dat je alles maar zelf moet gaan uitvinden in een ander land! Wel goed van je, dat je dat gewoon hebt gedaan. Het ziet er binnen wel mooi uit daar!

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 29 juni 2016 - 11:49

Dankjewel! Ja dat vond ik dus best wel spannend, maar nu heb ik ook het gevoel dat ik het gewoon hier ook kan 🙂 Is inderdaad best wel modern hier ja haha

Reply
Emie 29 juni 2016 - 03:26

Fijn dat er niets ernstigs aan de hand, of beter voet, is. Wat ziet het er allemaal prachtig uit! Het systeem met huisartsen hier in onze provinciestad in Italie lijkt meer op het Nederlandse model maar dan van dertig jaar geleden. Dus wel volle wachtkamers, vragen wie de laatste is en lang wachten.

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 29 juni 2016 - 11:48

Ja zeker, dankjewel! Ik kan me dat van Italië best wel voorstellen, zeker buiten de grote steden. Dat het wat chaotischer is. Is de zorg an sich wel goed?

Reply
Morgaine 29 juni 2016 - 02:32

Wat jij beschrijft van 30 mensen is hier heel normaal in de gezondheidscentra, duidelijk dat jij uit een klein dorp komt en de nieuwe opzet van Almere die al vanaf het begin zo is niet kent nog, whahahaha Want zo klinkt het, meerdere artsen en andere specialisaties en soms net zo hectisch of je zit nog langer dan een uur te wachten soms… wat dan niemand kan vertellen waarom…

Wel ben ik blij dat je gewoon door kunt naar de dermatoloog nu en dat het snel opgelost mag zijn.
X

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 29 juni 2016 - 11:42

Haha ja dat zei iemand anders ook al, maar heb ik echt in NL nog nooit meegemaakt 😀 Inderdaad het resultaat van wonen in een klein dorp 😛 Ik hoefde hier zelfs niet te wachten, echt fijn. 🙂 xx

Reply
kliefje 29 juni 2016 - 02:24

Ik vind je een held.

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 29 juni 2016 - 11:33

Haha dankje 🙂

Reply
Samaja 29 juni 2016 - 01:30

Daar mag je inderdaad best fier op zijn, het lijkt me echt niet evident om in zo’n zaken je weg te vinden.

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 29 juni 2016 - 11:32

Dankjewel! Ja ik had echt geen idee hoe alles werkte. Inmiddels wel en dat geeft toch wel meer zekerheid en zelfvertrouwen.

Reply
Esther 29 juni 2016 - 00:50

Gelukkig alles goed lijkt het. Goed gedaan! Ik heb onze huisarts nog niet ontdekt hoor…was het een medico familiar of een medico general? Overigens heb ik in Nederland ook regekmatig met een man of 15 meer dan een uur zitten dus dat is iets van overal. Fijn dat je snel bij de dermatoloog terecht kan, anders heb ik er ook nog wel eentje in de aanbieding, mijn MSc student namelijk…laat maar weten!

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 29 juni 2016 - 11:32

Ja tot nog toe iig 🙂 Een medico familiar is toch hetzelfde als de medico general? Het enige verschil is dat de medico familiar de medico is waar ik altijd naartoe moet, dat was de laatste arts waarmee ik een afspraak had. In Nederland heb ik dat nooit meegemaakt hoor… maar ik woonde dan ook in een klein dorp haha. Thnx voor het advies voor je student! Ik houd het zeker in mijn achterhoofd 🙂

Reply
sunny mama 29 juni 2016 - 00:41

Goed te lezen dat er niks heel ernstigs aan de hand is, al blijft het afwachten naar wat het dan wel kan zijn.
Wat ik me afvraag…
Omdat jij een baan hebt in Colombia ging ik er vanuit dat jij het Spaans vloeiend beheerst, terwijl je hier suggereert dat de taal toch een bemoeilijkende factor is in het regelen van bijvoorbeeld een afspraak met een huisarts. Welke taal spreek je dan op je werk?

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 29 juni 2016 - 11:30

Dankjewel! Ik spreek natuurlijk ook gewoon Spaans, maar ik beheers de taal niet 100%. Woorden zoals weefsel, verwijzing, wond en andere moeilijkere medische termen gebruik ik nooit in het dagelijkse leven. Ook had ik geen idee hoe al die dingen in de zorg hier gaan en dat is dan toch wel spannend. Ik spreek dus gewoon Spaans, maar nieuwe gebieden vereisen nieuwe woorden 🙂

Reply
Falderie 29 juni 2016 - 00:28

Wel handig dat er naast de huisarts ook dermatologen etc zitten. Moet je niet naar allerhande locaties, maar kan alles op één adres!

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 29 juni 2016 - 11:27

Ja heel handig! Niet alles gebeurt in deze kliniek, maar deze gewone consulten met specialisten wel. Heel fijn.

Reply
yvonne 28 juni 2016 - 22:28

Heel leerzaam en supergoed van je! Ik snap alleen het verschil tussen de familie huisarts en de vaste huisarts niet?

Reply
Duurzaam reizen buiten de gebaande paden
Sabine 29 juni 2016 - 11:26

Dankjewel! Dat zijn twee woorden voor hetzelfde. Heb het inmiddels veranderd in de tekst om het duidelijker te maken 🙂

Reply

Laat een reactie achter

error: Content is protected!