Ik heb werkelijk een heerlijke jaarwisseling gehad. Na het kijken van de laatste film van 2015 dook ik om 22.45u mijn bed in. Terwijl het vuurwerk losbarstte en champagneflessen werden ontkurkt, lag ik op één oor. Om precies 6.45u werd ik weer wakker. In een nieuw jaar. Ik had nog nooit zo lekker geslapen, fantastisch gewoon. Eenmaal uit bed bakte ik een stapel nieuwjaarspannenkoeken. Terwijl ik met de mixer in de weer ben, besef ik me opeens dat het precies een jaar geleden is dat ik ben geëmigreerd! Wat gaat de tijd toch snel. Mijn gedachten dwaalden af: hoe goed ben ik eigenlijk geïntegreerd? Een interessante vraag aan mezelf, want dat integreren, dat is helemaal zo makkelijk nog niet.
Het is alweer een jaar geleden dat deze foto werd gemaakt:
Op 31 december 2014 om 8 uur in de avond kwam ik na een lange vlucht aan in Bogotá. Als oer-Hollandse klaar voor een groot avontuur. Een nieuw land, een nieuw leven.
Het jaar begon met een lang schoonfamiliebezoek en flink ziek zijn. Pas toen het huis weer leeg was en ik me weer beter voelde begon ik me thuis te voelen. Mijn persoonlijke spulletjes, foto’s en kleding kregen hun eigen plekje. Boodschappen doen, sporten, samenwonen: het begon steeds normaler te voelen. Niet meer als vakantie. Toen ik in juni mijn huidige baan vond was ik helemaal blij, want met de komst van een eigen baan, een eigen bankrekening, pensioenfonds en sportabonnement voelde ik me steeds meer een onderdeel van de Colombiaanse maatschappij.
Al snel kreeg ik ook het busvervoer onder de knie, wende ik aan de verkeers- en veiligheidssituatie en werd het Colombiaanse voedsel normaal. Al denkt mijn lichaam daar geregeld nogal eens anders over. Aanpassen, wennen en accepteren van de werksituatie van Jimmy duurde iets langer, maar ik kan nu zeggen dat ook dat geregeld is.
Ik beheers de Spaanse taal, al is dat nog steeds niet op het niveau waar ik het hebben wil, geniet van leuke contacten met collega’s en ik maak deel uit van de VvE-commissie. Ik weet de weg in de stad, onderneem geregeld leuke activiteiten, zoals wandelingen, en ons huis voelt echt als een thuis.
Klinkt best simpel toch? Dat integreren. Maar helaas, zo gemakkelijk kom ik er niet vanaf.
Integreren: wat komt er nog meer bij kijken?
Meedraaien in een maatschappij op zich vind ik niet moeilijk. Ik pas me makkelijk aan en wen snel aan nieuwe situaties, aan hoe dingen gaan. Zoals met de bus reizen, iemand groeten of iets regelen bij het ministerie. Makkie, kind kan de was doen. Wat een stuk lastiger is, zijn de kleine dingetjes. Van die dingetjes die je niet ziet als je hier op vakantie bent. Waar je gaandeweg mee geconfronteerd wordt en maar mee moet zien te dealen. Dingen die nogal eens frustratie en irritatie oproepen. Terwijl ik ze eigenlijk zou moeten accepteren zoals ze zijn, wat niet altijd makkelijk is.
Waar heb ik het over?
Werk Aanpassen op het werk betekent dus ook aanpassen aan de inflexibiliteit van het bedrijf, altijd onduidelijkheid over alles, al die rare en zinloze regeltjes, aan de ik-kom-gewoon-standaard-een-halfuur-of-meer-te-laat-of-gewoon-niet-cultuur, de grote klassenverschillen en hiërarchie, enzovoorts. Lees hier meer over werken in Colombia.
Omgang Colombianen hebben een bijzondere manier van omgang en communiceren. Er wordt veel gezegd wat niet waar is, waardoor ik nooit weet of iets klopt en alles automatisch met een kilo zout neem, rekenen op iemand is dan ook moeilijk, het geroddel en iedereen doet maar gewoon wat ‘ie zelf wil, zonder veel rekening te houden met anderen, en die eeuwige ongelijkheid die werkelijk overal aanwezig is. Lees hier meer over wat typisch Colombia is.
Attractie Tja, blond hè. Dat gegeven is al genoeg om elke dag tientallen blikken op me gericht te krijgen en kindjes keihard door de winkel te laten roepen: kijk mam: een blonde mevrouw! Ja, echt, eergisteren nog…
Familie De Colombiaanse familie welteverstaan. Een best groot punt van frustratie. De cultuurverschillen zijn simpelweg te groot. Ik denk ook niet dat ik me ooit helemaal comfortabel zal voelen in dit verband. Er mee om leren gaan is de oplossing. En bij dat punt ben ik nog niet. Ik zit eigenlijk nog steeds in de acceptatiefase van al die voor mij rare familie-dingen hier.
Relatie Heerlijk dat samenwonen! Maar ondertussen zijn er ook behoorlijk wat cultuurverschillen. Over werk, slaapritme, interpretatie van wat de ander zegt, geld, familie, noem maar op. Soms grappig, soms verhelderend en soms frustrerend.
En zo kan ik nog wel even doorgaan…
Dus: ben ik nu geïntegreerd? Nee. Simpelweg omdat Nederland in zo’n beetje alle opzichten mijlenver van Colombia afligt. Ik verbaas me nog steeds regelmatig over hoe bepaalde dingen hier gaan. Het heeft meer tijd nodig dus. Tijd om dingetjes die frustreren te accepteren, zoals familiezaken. Hier ligt nog een groot leerpunt voor mij.
Dit betekent overigens niet dat mijn doel is om zoals een Colombiaan te worden. Ik blijf altijd Hollandse, maar wel eentje die goed kan leven in dit prachtige land. Een land dat mijn hart heeft gestolen. Waar ik gelukkig samenwoon met mijn liefde en volop geniet van de mogelijkheden die Bogotá biedt. Waar ik me ook gewoon regelmatig rotlach om de Colombianen. Die ik tegelijkertijd ontzettend dankbaar ben voor hun gastvrijheid en warmte, die maken dat ik me hier thuis voel.
Eigenlijk is het gewoon één groot avontuur, waarin ik elke dag geniet en nieuwe dingen leer. Een avontuur dat ongetwijfeld nog wel wat jaartjes voortduurt. Maar nu eerst: 2016!
157 reacties
Heel erg herkenbaar. Wij emigreerden eerst naar Spanje, woonden daar 14 maanden, echter was dat niet echt voorbereid (we deden vrijwilligerswerk en bleven daar hangen toen ik werk vond). Recentelijk zijn we naar Hongarije verhuisd omdat vriend een superbaan aangeboden kreeg en ik al een tijdje in de ziektewet zat. Ik begon mijn blog verhalen met deze blog. Misschien vind je het leuk om ook mijn ervaringen te lezen. Intussen ben ik al wat blogs verder 🙂
Hoi! Wat heb je al een hoop geschreven over je ervaringen! Naar Hongarije verhuizen hoor je toch niet vaak, ook voor de taal niet enzo. Lijkt me wel een heel bijzonder land om te wonen!
Heel leuk en interessant om te lezen! Lijkt me ook wel moeilijk om helemaal aan te passen. Het blijft toch een wereld van verschil. -x-
Dankjewel! Ja juist die kleine dingetjes die je eerst niet ziet, zoals dingen die echt ingebakken zitten in de cultuur zijn lastig. Gelukkig leer ik er steeds beter mee omgaan 🙂 x
Die relatie dingetjes, ook herkenbaar hoor als je gewoon beide Nederlands bent 😛
Nee, snap je wel. Ik heb 2 x in het buitenland gewoond, Zweden en Spanje en waar je ook komt, het is super wennen en uitzoeken of je je wel wilt aanpassen in alles.
Ik wens je een heel gaaf 2016 toe, met meer rust in je koppie om deze dingen uit te zoeken en met nog meer liefde, geluk en wijsheid als in 2015. Liefs
Haha ja precies dichterbij kan het al heel wat zijn… Leuk dat je die ervaringen ook hebt. En inderdaad: ik wil me ook zeker niet aan alles aanpassen. Hoeft ook niet denk ik. Dankjewel voor je lieve wensen! Voor jou ook een heel mooi 2016! x
Ook al heb ik nooit in Mexico geleefd, en ben ik er slechts drie keer voor een lange vakantie geweest, ik zie toch heel wat overeenkomsten. En ik denk dat ik er veel moeite mee zou hebben. Heel normaal dat het veel veel kost om te integreren en te wennen aan de cultuurverschillen als het zo tegen je eigen gewoontes ingaat. In dat aspect heb ik alleen maar heel veel respect voor je.
Wat je zegt over de verschillen tussen jullie in jullie relatie: dit moet niet altijd makkelijk zijn. Al denk ik wel dat jullie ook naar elkaar toe kunnen groeien; om als voorbeeld te noemen, Fernando was toen ik hem ontmoette enorm makkelijk met geld, en ik was als een echte Nederlander enorm zuinig. 6 jaar later ben ik nu wat makkelijker geworden en denkt hij twee keer na voordat hij iets uitgeeft. En ik denk dat dat niet eens zo slecht is 🙂
Gelukkig nieuwjaar lieve Sabine, ik hoop dat 2016 je kracht geeft om met liefde en Hollandse nuchterheid alle Colombiaanse moeilijkheden aan te gaan. En ondertussen lekker genieten van alle mooie dingen van dat prachtige land!
Ik kan me goed voorstellen dat je dezelfde ervaringen herkent! Ik denk dat wat dat betreft die Latino’s best op elkaar lijken 😉 Het klopt inderdaad wel dat we naar elkaar toegroeien. Hij leert van mij en ik van hem. Dat heeft ook wel weer iets heel moois vind ik.
Dankjewel voor al je lieve woorden! x
Proficiat. Volgens mij doe jij het geweldig als Hollandse emigrant. En je ergernissen herken ik maar al te goed … je zou het zomaar over Mozambique kunnen hebben.
Dankjewel! Ja kan me dat heel goed voorstellen, ikzelf herken ook heel veel in jouw verhalen 🙂
Heel mooi geschreven, jouw terugblik en echt wat een ervaringen allemaal. Ook een soort “lessen” (zo zal ik het maar noemen) waar je mee leert omgaan.
Ik heb er bewondering voor en geweldig dat je erover blogt.
Dankjewel voor je lieve reactie! Ja het zijn zeker goede lessen, zo is het precies. Al zijn sommige dingen echt moeilijk aan te leren moet ik zeggen. Maar aan de andere kant houdt dat het ook wel spannend 🙂
Mooie terugblik!
Dankje! 🙂
volgens mij is het een grote uitdaging wat je aan bent gegaan met een heel avontuur maar wel een hele mooie
Ja zeker een heel grote uitdaging, ik wist ook helemaal niet hoe het uit zou pakken… maar gelukkig goed tot nu toe! 😀
is je alleen maar gegunt hoop dat je nog heel lang samen met je kanjer mag genieten daar
Dankjewel, heel lief!
Wat een gekke post om in een nieuw blog te belanden. 🙂 Via via kwam ik hier terecht en dit is het eerste dat ik lees. Wat een ervaring, emigreren naar Colombia. Kan me voorstellen dat je soms een attractie bent als je blond bent, dat valt daar vast nogal op ja. 🙂 Succes met het vervolg van je avontuur in 2016 en ik ga nog eventjes verder lezen hier. 🙂
Wat leuk dat je hier bent gekomen! En dat je reageert en leest natuurlijk 😀 Ja er zijn echt weinig toeristen hier in Bogotá, sommigen hebben gewoon nog nooit een blondje gezien haha. Gelukkig zijn mensen hier helemaal niet vervelend, dus verder dan gestaar, gevraag en soms een opmerking van een man gaat het gelukkig niet.
Ik vind het ontzettend stoer dat je nu gewoon in een ander land woont! Zo knap ook hoe jij hier mee omgaat, echt inspirerend. Ik hoop voor je dat je nog zooooveel mooie jaren beleefd daar! 🙂
Dankjewel! Dat hoop ik ook 😀 Soms moeilijk maar meestal is het gewoon hartstikke leuk! Het is eigenlijk best bijzonder hoe groot het aanpassingsvermogen van een mens is 🙂
Ik was hier al benieuwd naar, omdat ik laatst terug gelezen had dat je aan ’t einde van het jaar geëmigreerd bent. Wat de verschillen in bijvoorbeeld de familie zijn, hou je nogal in het midden. Daar ben ik eigenlijk best benieuwd naar, of had je daar al eens eens over geschreven? Zo te lezen heb je het best naar je zin in Colombia. Op naar een fijn tweede jaar dus!!
Wat leuk! Ik heb eerder iets geschreven over Colombiaanse schoonmoeders (https://besabine.com/colombiaanse-schoonmoeders/). Verder inderdaad nog niet veel. Maar ik denk dat er nog wel wat komt. Sowieso een Colombiaanse bruiloft dit jaar met héél veel familie 😉 Ik heb het zeker naar mijn zin 😀
Ga jij trouwen dan Sabine? 🙂
Haha nee, de zus van Jimmy wel, die trouwt in juli met haar Duitse aanstaande en dat wordt een echte Colombiaanse bruiloft. Als ik ga trouwens komt dat zéker op de blog 😉
Leuke blogpost! Wij zitten nu een jaar en twee maanden in Uruguay, en daar komt veel mee overeen. Deel mijn laatste frustratie dan nu ook even – ik heb een nieuwe vredig card aangevraagd. Duurde twee, drie maande. Ik weer naar de bank – hadden ze hem naar ons huis adres gestuurd in plaats van mijn werk. Maar overdag niemand thuis. Opnieuw geprobeerd. Weer twee maanden wachten. Waren we in Nederland op vakantie – hadden ze dus de nieuwe opgestuurd, de oude geblokkeerd. Uiteraard alles zonder enige communicatie naar ons. Konden we bijna niet aan geld komen in Nederland…. Grrr!!
Dankjewel! We zijn bijna tegelijkertijd naar Zuid Amerika vertrokken dus! Dezelfde ervaringen 🙂 Dat van jou zou ook zomaar hier kunnen gebeuren 😛 Sommige dingen lijken zo logisch (en zijn dat voor mij ook), maar worden hier totaal anders uitgevoerd hahaha
Mooi om het begin van de emigratie-excitement te lezen, en fijn hoe eerlijk en duidelijk je de struggles vervolgens opschrijft! Zelfs in hele Westerse landen vond ik het soms (heel onverwachts) lastig om er ‘in te passen’, laat staan hoe dat in een land als Colombia zal zijn. Maar het is wat je zegt; gewoon een groot avontuur en zo lang je de ‘geniet kant’ er van inziet is het het meer dan waard! Daarnaast willen wij allemaal natuurlijk nog heel lang doorlezen over hoe het jou daar nou bevalt ^_^ Op naar nog heel veel meer jaren na deze eerste!
Dankjewel! Wat lief zeg! Ja ik denk dat het overal moeilijk is, zelfs binnen Nederland kunnen er grote verschillen zijn. En ja de voordelen wegen ruimschoots op tegen de nadelen 🙂
Mooi om te lezen. Colombia… vind het echt leuk je blog te lezen en zo een inkijkje te krijgen in dit prachtige land. Waarvoor dank.
Jij dankjewel voor je lieve reactie!
Ik vind dit zo mooi en leuk om te lezen! Lijkt me een prachtige ervaring… Ik kijk ook vaak het programma grenzeloos verliefd, vind het altijd knap dat mensen naar een ander land gaan. Denk niet dat ik het zelf zou kunnen. Petje af!
Dankjewel! Is een heel goede ervaring om in het buitenland te wonen. Ook al ga je maar kort, je leert er super veel van 🙂 Ik kijk ook heel graag naar dat programma! Soms gaan mensen ook wel echt naar een Nog andere wereld, een hutje zonder stromend water ofzo. Dat vind ik echt knap. Weet ook niet of ik dat zou kunnen hoor! Ik woon tenniste nog in een heel modern huis haha 🙂
Hoi naamgenootje! Wat een leuk artikel joh, heel interessant om te lezen. En heel dapper etc. dat je daar nu zo woont, maar dat zal je vast al heel vaak gehoord hebben… 🙂
Wat leuk nog een Sabine 😀 Dankjewel voor je leuke reactie! Dat heb ik zeker vaker gehoord ja haha 😉
Mooi Sabine, het moet niet makkelijk zijn met momenten, maar met jouw ingesteldheid lukt dat vast. Fijn om je terug te lezen, ik ben té lang weggeweestxx
Dankjewel! Fijn dat je weer terug bent ook! 😀 x
Heel interessant om te lezen. Ik ben ook wel benieuwd hoe ik op dit punt zelf terug kan kijken over een jaar. Al is curaçao wel veel meer vergelijkbaar met Nederland dan Colombia. En daardoor denk ik ook niet zo moeilijk om je aan te passen. En daarnaast wonen hier heel veel Nederlanders, en ik merk nu al dat toch vooral Nederlanders onderling veel met elkaar omgaan en de curaçaoenaars met elkaar. T mixt hier niet zoveel. T is net zoals in Nederland dat ook veel culturen toch in hun eigen groep blijven hangen.
Dankjewel! Ja voor jou begint nu het hele integratieproces. Heel spannend! Ik kan me voorstellen dat het met alle Nederlanders om je heen makkelijker is, maar volgens mij is de cultuur daar toch ook wel heel anders. Fijn iig dat je er over kunt praten met mensen die je begrijpen. Hier zijn maar weinig Nederlanders. Ik heb gelukkig een paar goede Nederlandse vrienden om af en toe even flink stoom af te blazen 😉
Ja de cultuur van de curacaoenaren is wel anders (al denk ik nog lang niet zo anders dan dat het in colombia is) Maar ik bedoel meer dat Veel Nederlanders zich hier niet mengen met de curacaose mensen. Wij zijn hier pas net, maar de mensen die ik spreek, die hier al langer zitten, gaan ook bijna alleen om met Nederlanders. In het begin vond ik dat wel raar, maar als je gaat kijken, gebeurd in Nederland precies het zelfde. Ik denk dat overal ter wereld Mensen elkaar wel opzoeken. En hier wonen gewoon zo veel Nederlanders. Zelfs het uitgaan is hier gescheiden. Je hebt zeg maar plekken waar alle Nederlanders naar toe gaan. En plekken waar Curacaoenaars naar toe gaan. al zijn er altijd uitzonderingen natuurlijk. Maar de tijd zal het leren. Mij lijkt het wel leuk om ook Curacaose mensen te leren kennen. Ik hou juist wel van dat multi culti. Wie weet. Ik ben benieuwd hoe ik hier dus zelf naar terug kan kijken over een jaar.
Heb je daar Nederlandse vriendinnen, of dat je ze via skype spreekt?
Ik kan me dat wel voorstellen dat op zo een klein eiland als Curacao de Nederlanders elkaar opzoeken. Is ook best fijn, zo leef je toch met landgenoten, maar in een tropische omgeving. Als je werk gaat vinden dan ga je vanzelf meer met locals om denk ik.
Hier zijn maar weinig Nederlanders, maar met een paar ben ik wel goed bevriend. Altijd fijn! Verder skype ik regelmatig met vrienden uit Nederland! 😀
Haha en het is zo leuk om jouw avontuur te volgen Sabine! 🙂 Helemaal integreren in een nieuw land doe je waarschijnlijk nooit, maar je zult versteld staan dat het ook erg moeilijk is om ooit weer in Nederland te leven. Ik vond het onderwerp ‘eigen identiteit en cultuur’ erg interessant tijdens mijn minor Ontwikkelingsvraagstukken. Als ik dit soort dingen lees zet het je wel aan het denken: hoe worden mensen en hun normen & waarden gevormd en hoe veranderen ze door de jaren heen? Ik wens je een nieuw, mooi, gezond, gelukkig nieuw jaar daar in Colombia en wie weet sta ik weer een keer voor de deur! 😉
Dankjewel! 😀 Ja inderdaad in Nederland zal ik ook weer helemaal moeten ‘inkomen’. Leuk dat je hierover hebt geleerd, lijkt me zo een interessant onderwerp! Ohja en je bent welkom! Ben benieuwd waar jij terecht komt, misschien komen wij wel op bezoek in Suriname ofzo 😉
Ooit ga je helemaal ingeburgerd zijn, daar ben ik van overtuigd. Onze kinderen wonen dit jaar 13 jaar in Spanje en nog worden zij als buitenstaanders bekeken, vooral door de oudere generatie. En dit is maar Spanje. En ook hier wordt verlangd van de zonen dat ze dagelijks de mama bellen (ben een beetje gaan bijlezen op je blog van in het begin 🙂 )
Een mooi verslag van het afgelopen jaar. Er liggen nog veel mooie jaren voor je!
Haha leuk dat je hebt teruggelezen 🙂 Ja ik denk ook wel dat het komt, maar ik zal altijd mijn eigen Hollandse ik zijn. Onze kinderen zullen van zowel de Colombiaanse als Hollandse normen en waarden meekrijgen, dat lijkt me heel mooi. Volgens mij staat Spanje wat betreft cultuur een beetje tussen Nederland en Colombia in denk ik. Misschien wel meer aan de Colombiaanse kan. Dus kan me dat best voorstellen. Als ze maar met respect worden behandeld…
Dag Sabine, ik denk bureaucratie en allerlei zinloze regeltjes inderdaad een ergernis is voor iemand die uit een ‘georganiseerd’ Europees land komt. Ik heb me ook al meerdere keren afgevraagd waarom het moeilijk moet als het gemakkelijker gaat. Maar de positiviteit van de mensen is dan weer een grote pro. Binnenkort is het voor mij ook zo ver!
Haha ja ze denken hier zoals de Belastingdienst: waarom makkelijk als het ook moeilijk kan? En inderdaad er zijn zoveel pluspunten hier. Gene volk gan zo goed genieten van het leven als de Colombianen. Jij komt in maart toch?
Ik volg jou denk ik bijna een half jaar en ik wist niet dat je er nog maar een jaar zat. Ik vind het heel flink dat je bent gegaan vorig jaar. Ik heb het idee dat jij het hartstikke goed doet. Familie is altijd een moeilijk onderwerp, overal op de wereld.
Dankjewel! Ja eigenlijk woon ik hier pas kort 🙂 En ik vermaak me heel goed hoor! Is echt wel een leuk land om te wonen. En ja net als familie zoals je zegt zijn er in elk land irritaties…
Haha cultuurshock! Wat een verschil. Al doet mijn familie sommige dingen toch ook wel een beetje als ik dat zo lees. Mijn opa was Indisch en ik heb het idee dat ze daar ook vooral veel praten en opblazen en dat niet alles altijd waar is. Familie en eten staat daar overigens op nummer 1. Knap dat je toch al zo goed geïntegreerd bent.
Ja behoorlijk 😉 Oh ja dat kan ik me voorstellen! Ik denk dat diezelfde dingen hier ook op nummer 1 staan, ohja en schoonheid 🙂 Ik vind het vaak ook lastig mee te kletsen met iets waar weer eens wat mega wordt opgeblazen. Het gaat dan helemaal nergens meer over. Beetje meelachen en jaknikken dan dus 😛
Ik kan het goed begrijpen hoor, dat het lastig is om binnen een jaar te integreren. Dán pas leer je hoe gewend je eigenlijk bent aan je eigen cultuur, normen en waarden. Een goede levensles wel :), en prima toch, dat het meer tijd nodig heeft! Ik heb vier maanden in Australië gewoond, en mij was het ook niet gelukt om de dingen die daar z’n gangetje gaan helemaal te begrijpen. En die cultuur staat nog een stuk dichterbij hoe we hier in Nederland leven! Wel enorm bijzonder zeg, dat je geëmigreerd bent!
Ja klopt dat zit er echt ingebakken. En ja een héél goede levensweg waarik ik veel leer. Ik denk dat elke land lastig kan zijn om naartoe te verhuizen. Ook Australië en zelfs Engeland. Altijd tof als mensen dat dan toch aandurven! Leuk ook om te lezen dat je er ook ervaring mee hebt! 😀
Oh men die relatie met schoonfamilie lijkt me echt lastig. Juist omdat je toch een soort van met ze opgescheept zit haha. Ik hoop dat je daar een fijne weg ik kan vinden! Misschien fijn om juist daarom ook echt een eigen mini familie op te bouwen met fijne vrienden? (misschien zelfs internationale?)
Ja klopt, die krijg je er gratis bij 😛 Mijn schoonfamilie woont niet in Bogotá (alleen een paar nichten), dus ik heb er niet dagelijks mee te maken, wat het wel makkelijker maakt. Maar ook op afstand gebeuren er genoeg dingen die frustratie oproepen. En als schoonmoeder een paar weken komt logeren in ons kleine huis… Gelukkig heb ik wel een lieve schoonfamilie 🙂
Héél interessant stukje om te lezen, geef meteen ook weer dat niet alles meteen altijd mooi en bling bling is… Knap van je, je moet het maar doen.
Dankjewel! Precies, het gras is niet groener bij de buren (of in dit geval aan de andere kant van de wereld 😉 ).
Ja, inderdaad, was ik ook aan’t denken toen ik je logje aan’t lezen was. Wel leuke foto van jullie beiden 🙂
Wat mooi om te lezen hoe je langzamerhand je weg baant in het leven als Hollandse in de Colombiaanse maatschappij. Sommige dingen vind ik heel herkenbaar, ook al leef ik gewoon in Nederland en heb ik alleen te maken met een hele grote schoonfamilie als ik in de zomer Marokko bezoek. Het veel langzamere leven, het te laat of gewoon niet op afspraken verschijnen, de onduidelijkheid of wat men zegt wel waar is of gewoon een grapje, dat zie ik ook terug in de Marokkaanse samenleving. Ook ik heb me samen met mijn partner op bepaalde manieren aangepast, we leven in wat ik een mengcultuur noem. Volgens mij gaat het om geven en nemen, waar je dan ook bent. Ik denk dat je heel goed bezig bent en vind het knap hoe je je eerste jaar hebt beleefd…
Dankjewel! Ik kan me goed voorstellen dat je dingen herkent. Marokko lijkt me vrij vergelijkbaar in dat soort eigenschappen, zeker met familie! Een mengcultuur is eigenlijk best leuk en houdt het vooral interessant en leerzaam. En inderdaad: geven en nemen, allebei een beetje aanpassen.
Emigreren heft wat, vind ik. Maar een Canadees is ook makkelijk en niet als in Holland:afspraak is afspraak. Komen rustig later of: morgen is er weer een dag.
Liegen ben ik allergisch voor en dat zie ik meestal direct wel.
Je blijft toch Hollands hoor,maar dat geeft niets.
groet, uit de kou!!
Ja ik denk dat elk land z’n struggles heeft. Niets is tenslotte zoals Nederland. Ik houd ook helemaal niet van liegen, merk het ook vaak als iets weer zo een dit-nemen-we-even-met-een-paar-kilo-zout-moment is. En de Nederlandse roots en gewoonten behouden maakt me nog unieker hier zal ik maar denken hahaha. Groeten uit de warmte 😉
Wat leuk en interessant om te lezen zeg! Ik vond je sowieso al super stoer dat je daar gewoon woont, maar nu helemaal ? en idd, kleine dingetjes kunnen soms meer irriteren dan grotere. Heel veel succes daar, maar vooral veel plezier en geluk!
Dankjewel! 😀 Ja sommige dingen zijn gewoon niet te begrijpen voor ons haha.
Interessant om een keer de andere kant van het verhaal te horen. Ik vind het super moedig van je dat je dit allemaal doet voor je grote liefde! Ik ben heel benieuwd naar Bogatá!
Dankje! Was ook best spannend om die stap te zetten 🙂 Wanneer is het plan om in Bogotá te zijn? Misschien kunnen we meeten! 😀
Jeetje, dit is toch wel even de andere kant van het verhaal. Je krijgt er natuurlijk heel veel liefde voor terug. Dat weegt misschien op tegen frustraties?
Ja de voordelen wegen absoluut op tegen de nadelen. Ik ben hier naartoe gekomen voor de liefde, maar ook omdat ik hier gewoon echt wel wilde wonen. Anders had ik die stap denk ik ook niet gezet. Het geluk is groter dan de frustraties, die je in Nederland of elk ander land ook hebt 🙂
Wat een eerlijk en openhartig stuk. Je hebt het overduidelijk naar je zin maar ziet ook duidelijk de cultuurverschillen die niet altijd even makkelijk zijn. Realistisch dus ! En ik wens je een geweldig 2016 toe natuurlijk !
Dankjewel! Ja ik heb het echt mega naar mijn zin hier, heel leuk om het allemaal mee te maken en heb mijn draai zeker gevonden. Die cultuurverschillen zijn soms echt lastig, maar wegen dan toch niet op tegen de voordelen 🙂
De grootste dooddoener is ‘ja, maar het is nu eenmaal de regel’. Uitleggen dat een regel een doel moet hebben en niet op zich kan staan, gaat er hier niet in. Een aantal weken geleden nog op de vingers getikt omdat wij onze was op het balkon hadden hangen. Schandalig! En dat terwijl het onzichtbaar voor de buitenwereld is. Maar daar dat de bewaker van ons appartementencomplex toch anders over (vanaf het dak zag hij ons wasgoed hangen), ha ha. Tot 3 uur ’s nacht een feestje bouwen mag wel in onze conjunto, maar je wasgoed onzichtbaar ophangen niet. En je hond laten poepen waar kinderen spelen is ook helemaal oke. Ondertussen hangt ons wasgoed gewoon nog op het balkon…kom maar op met die boete!
Haha ja precies! Kan echt vréselijk irritant zijn! Men denkt niet over het waarom en ook niet per situatie of per persoon. Jouw verhaal is echt kenmerkend en tegelijk ook mega irritant lijkt me dat. Dat iemand zo kan zeuren om niets. Terwijl idd tot laat in de nacht de muziek vaak doorgaat…
Heel gaaf om te lezen, en onwijs fijn dat je zo’n leuke jaarwisseling had! Ik kan me zo goed voorstellen hoe het allemaal is geweest voor jou afgelopen jaar, echt heel goed van je. Ik ben trouwens super benieuwd hoe jij en je vriend elkaar hebben leren kennen! X Liefs
Dankjewel! Ja voor jou ongeveer dezelfde struggles waarschijnlijk! 🙂 Ik heb Jimmy leren kennen op mijn werk in Nederland! Voor zijn promotie kwam hij een jaar voor dezelfde baas werken en zaten we dus samen op kantoor. En zo geschiedde… haha Liefs x
emigreren, het lijkt zo avontuurlijk en 1 grote vakantiegebeuren. Maar dat is het natuurlijk niet. Je hebt dit mooi omschreven, Sabine. Ik hoop dat je je verder zal kunnen integreren in dat mooie land. Jammer dat het met de schoonfamilie wat minder loopt.
Wat me eigenlijk nog interesseert is hoe je je man eigenlijk “tegen het lijf liep”?
Ja precies! Zal nog wat jaartjes nemen maar komt wel goed denk ik 😀 Met de schoonfamilie loopt het prima hoor, we kunnen goed met elkaar overweg. Het punt is de irritatie. Het maakt het nog een beetje erger doordat Jimmy uit een ander deel van Colombia komt waar de verschillen nóg groter zijn. Echt lastig hoor…
Wij hebben elkaar in 2013 leren kennen in Nederland! Hij kwam een jaartje bij ons in Amsterdam werken als promovendus, net als ik was. We promoveren dus ook bij dezelfde co-promotor. Heel leuk!
Knap hoor…ik vond van Dordrecht naar Zwijndrecht “emigreren” 😉 al eng.
Dankje! Haha ja dat kan ik me helemaal voorstellen! Binnen Nederland zijn er al megagrote verschillen namelijk 😀
Wat heb je dit mooi geschreven! Herkenbaar ook wel. Ik mag dan in Zweden hebben gewoond, wat relatief dichtbij is, toch merkte ik ook daar dat dingen anders gaan dan we in Nederland gewend zijn. De verschillen zijn minder groot dan bij jou in Colombia, maar het is zo makkelijk allemaal nog niet!
Dankjewel! Is inderdaad zo makkelijk nog niet. Ook Zweden lijkt me best een uitdaging. Ik heb weleens gehoord dat iemand die daar woonde het zo lastig vond dat alles zo mega georganiseerd is. Nog veel erger dan in Nederland. Een ander cultuurverschil, maar niet minder lastig!
Ah, die omgang en hiërarchie is heel herkenbaar…heb daar de nodige gefrustreerde koffiemomentjes over gehad met een Nederlandse vriendin die ook in Leticia woonde 🙂
Happy 2016!
Jij ook gelukkig nieuwjaar! Nederland is echt een helemaal niet hiërarchisch land, dus dat is echt wel lastig. Altijd fijn als je daar met iemand over kan praten! Zelfs in Europa, in Duitsland zelfs, is er al veel meer hiërarchie.
Wat gaaf om dit te lezen zeg! Wat moet dat een heel avontuur zijn, maar ook moeilijk lijkt! Zolang jullie relatie maar goed zit, kom je denk ik een heel eind! Ik doe het je niet na!
Dankjewel! Is inderdaad best een groot avontuur haha. Is ook echt superleuk om hier te wonen hoor, maar toch die kleine dingetjes die het moeilijk maken… die blijven tot nu toe wel. Gelukkig zit de relatie zeker goed!
Wat gaaf om jouw verhaal te lezen, ik vind het echt knap!
Dankjewel! 🙂
Ik vind het knap dat je het inderdaad aangedurfd hebt. Maarja je bent al een heel eind vind ik! Laat andere het je maar eens na doen, want je hebt al veel bereikt.
Dankjewel! Ik ben zeker al goed op weg. Denk dat het nog wel een paar jaartjes duurt voordat ik écht geïntegreerd ben, voor zover dat ooit gaat gebeuren 🙂
Je doet dat heel goed! Wat moet het vreemd zijn om zo vaak aangestaard te worden 🙂 Ik ben blij dat je je daar toch redelijk goed thuis voelt. Ik ken trouwens ook iemand uit Bogota, de eigenaar van het broertje van mijn hondje 🙂
Dankjewel! 🙂 Ja dat levert soms best vreemde situaties op. Al is het hier gelukkig lang niet zo erg als in andere landen, zoals Ghana, waar ik eerder een paar maanden was. Dat was echt bijna niet leefbaar met dat geroep en aangeraak. Hier kijken mensen, vragen ze dingen, roepen mannen soms wat en zijn kindjes vaak totaal gefascineerd haha 😛 Ik voel me zeker thuis hier, gelukkig, maar wel op mijn eigen Hollandse maniertje nog haha. Leuk dat je iemand in Bogotá kent!
Alweer een jaar. ……
Verschil mag er zijn! Je bent tenslotte toch een kleine 9000 kilometer opgeschoven op deze aardbol! Als je samen maar voor alles een oplossing vindt!
Je spreekt de taal, je hebt een baan, je bent harstikke zelfstandig! Top gedaan denk ik zo!
Xxx
Ja snel gegaan hè! We gaan gewoon nog even door zo! x
Leuk om te lezen hoe je omgaat met het emigreren.
Dankjewel! Was ook leuk en verhelderend om op te schrijven 🙂
Respect! 🙂
Dankje! 🙂
Je bent in mijn optiek een held.
Ik had het zelf nevernooit aangedurfd. Ben ooit voor iemand van Zeeland naar de Randstad verhuisd en dat vond ik al heel wat, het cultuurverschil op 100 km is al enorm nl 😉
Ah dankjewel wat lief! Ik zei ook altijd dat ik het niet zou kunnen, maar toch… haha. En haha ja joh binnen Nederland zijn er al werelden van verschil! Kun je nagaan 😉
Mijn emigratie voelde nooit als emigratie: per slot van rekening verhuisde ik net over de grens. Later, toen we kinderen kregen zijn we bewust heel kort aan de grens gaan wonen om hen – die kinderen dus – naar Nederlandse scholen te laten gaan. Niet omdat het Duitse onderwijs minder was maar onder andere vanwege feit dat Nederlandse scholen op fietsafstand lagen, en het ruim een half uur ‘bussen’ was om op een Duitse school re komen.
Kan ik me voorstellen, al lijkt het me dat je dan iig met andere regels te maken krijgt of niet? Wel een mooie oplossing trouwens, zoals jullie dat gedaan hebben 😀 Om naar school te gaan gewoon even eerst de grens over te fietsen haha
Leuke blog! Klinkt allemaal heel herkenbaar, ook al ben ik nog (lang) niet geëmigreerd. Knap dat je het zo doet! Ik lees met plezier je blog
Dankjewel! Wat lief! Leuk dat het herkenbaar is! Jouw blog werkt niet, klopt dat? Woon je in Ghana? Ik ben daar eens 3 maanden geweest. Echt een nog veel andere wereld… Gelukkig roepen ze hier nog niet de hele dag ‘blanke’ naar me, zoals wel in Ghana het geval was/is 🙂
Oh dankjewel! Ik zie nu pas dat als ik via wordpress reageer ze mijn oude url geven. Daar was ik ooit een blog op begonnen maar nooit doorgezet. Mijn url is nu livingtheghanaiandream
Oh wat tof! Toevallig! Ik woon er (nog) niet. Mijn vriend woont daar dus ik ben er een paar weken per jaar. Het is ooit wel de bedoeling dat ik daar heen emigreer. Dat blanke is nog steeds zo haha. Soms vervelend, soms grappig. Maar het went. Ik reageer er niet altijd op, ligt er maar net aan in wat voor stemming ik ben haha.
Bedankt voor je website! Ben je meteen gaan volgen. Ga wat teruglezen. Is voor mij al meer dan 10 jaar geleden maar ik kan me veel nog heel levendig herinneren, dus leuk om terug te zien en jouw ervaringen te lezen! Dat zou pas écht een groot cultuurverschil zijn, veel meer dan hier nog. Ik werd op een gegeven moment knettergek van het ge-obroni hahaha.
Ik vind hwt nog steeds super dapper van je!! Die onduidelijkheid zou ik ook echt niet tegen kunnen. 7uur is 7uur en niet kwart voor 8.
Dankje! Haha ja voor mij eigenlijk ook hoor, maar gek genoeg wen je er toch aan en dat te laat komen is iets dat ik ook vrij snel overneem. Helaas haha
Oh echt hoor RESPECT dat je gegaan bent, als ik al zou emigreren zou dat toch naar een land zijn waar men een beetje boel eigenlijk net als hier is, van op tijd komen houdt, en samenwerken en ga zo maar door, ik denk dat ik allang terug was gevlogen, hahaha
Jij komt er wel, maar is het ook echt de bedoeling dat jullie daar blijven? of zit de kans erin dat jullie later nog elders op de wereld gaan vertoeven misschien, en dan heb ik het niet persé over terug naar Nederland, maar eens die stap gezet, lijkt het mij wel makkelijker als stel om ook eens elders te gaan wonen. Misschien zit ik wel helemaal fout. 😉
x
Dankjewel! Haha ja dat zou wel wat makkelijker zijn denk ik. Al zijn er al snel cultuurverschillen hoor, zelfs binnen Nederland haha.
Wat de toekomst brengt weten we nog niet goed. We zouden allebei wel weg willen op een gegeven moment. Met name als de situatie (met name veiligheid en luchtvervuiling) niet verbetert. Het hangt af van het werk van Jimmy. Als hij werk kan krijgen en ook mag werken in bijvoorbeeld Duitsland (waar ze anesthesiologen tekort hebben), dan zou het zomaar kunnen zijn dat we daar over een paar jaar heen verkassen. Naar Nederland zou denk ik nooit een optie zijn vanwege het strenge beleid. Dus we zullen zien wat de toekomst brengt, we wonen hier sowieso de komende 3 jaar nog wel. En inderdaad: we kunnen overal wonen, lijkt me ook wel spannend eigenlijk, op een gegeven moment weer wat nieuws 😀 Liefs!
hahaha ja dat is ook weer zo, nou ja… toch… ik zou zelf meer richting Great Brittain trekken bijv. denk ik…. 😉 Maar ik snap het van het Jimmy ook en zijn licence moet wel geldig zijn dan 😀 X
Het is eigenlijk heel simpel: we gaan alleen wonen waar Jimmy kan werken. Voor mij maakt het allemaal niet zoveel uit (al heb ik wel ideeën over waar ik niet wil wonen haha). Ben benieuwd waar we uiteindelijk belanden 😉 x
Ik ook, wat kan het leven toch spannend zijn! En dat begreep ik al, hij doet die opleiding niet voor niets, en snappen doe ik het toch al niet hoor, artsen uit andere landen, vaak en soms zelfs beter opgeleid dan hier, die dan niet mogen….
Ja klopt, ik snap dat ook niet. Het probleem is dat de diploma’s niet aan Europese (of welke dan ook) maatstaven voldoen. Wat vreemd is, want een arts uit Italië bijvoorbeeld mag wel in NL werken, terwijl de opleidingen daar wat betreft kwaliteit gelijk staan aan die in Colombia… maar goed, het is zoals het is. Ik volg mijn mannetje 😉
Zou ik ook doen 😀 <3
Wat een mooi inkijkje hoe je je eerste jaar in Columbia hebt beleefd en waar je zoal tegen aan gelopen bent. Ik kan me voorstellen dat de verschillen inderdaad nogal groot zijn en dat het tijd nodig heeft om daar mee om te kunnen gaan en dat er ook dingen zullen zijn waar je nooit echt helemaal aan zult wennen, net zoals buitenlanders dat met Nederland zullen hebben. Waar het uiteindelijk omgaat is dat de basis goed is, de basis om verder te gaan / te blijven, in het land wat toch je hart heeft gestolen en dat inmiddels ook mijn interesse zeker heeft opgewekt, dankzij al je leuke blogs!
Dankjewel! Ja precies, zo is het ook met buitenlanders in Nederland. Ik heb daar ook wel behoorlijk meer respect voor gekregen, voor deze mensen. Jimmy heeft ook wel eens verteld over zijn eerste keer in NL, echt een schok was dat, zelfs bij de kleinste dingen zoals de weg oversteken. Dus voor buitenlanders is NL ook echt niet makkelijk. Ik denk dat alles nog wel even tijd neemt, ondertussen geniet ik gewoon lekker door van ons leven hier 😀 En wat leuk te horen dat je interesse is gewekt! 😀
1 woord hiervoor, WAUW!
Dankje!
Heb je geen nieuwjaar gevierd daar? Wauw. Wat herkenbaar allemaal zeg. Die kleine dingen zijn inderdaad het moeilijkst. Ik vind omgang tussen mensen ook ZOIETS vreemds. Liegen om eigen bestwil, ergens omheen draaien… doe niet zo moeilijk en zeg gewoon waar het op staat :’) En de mannen die je naroepen en die blikken op straat inderdaad, daar word je zo moe van, maar je weet ook dat dat niet stopt. En relatie is inderdaad ook ZO lastig, geez. Geld is bij ons echt een supergroot punt altijd. Ik ken nog wel een Nederlands meisje dat al een paar jaar in Cali woont, als je wilt kan ik je wel in contact brengen met haar? Bedankt voor deze leuke blog!
Haha nee ik was alleen thuis en er valt hier niet zoveel te beleven met de jaarwisseling, is een echte familieaangelegenheid. Jij weet natuurlijk als geen ander wat die cultuurverschillen inhouden 🙂 Die indirectheid is ook echt zoiets ja, mensen zijn echt bang iemand te beledigen ofzo. Over veel dingen praat men ook gewoon niet, heel apart vind ik dat ook altijd. Moet echt wel regelmatig nadenken over de juiste woorden zodat ik niet té direct overkom en per ongeluk iemand beledig 🙂 Die verschillen in de relatie zijn soms echt frustrerend, maar aan de andere kant heb ik ook wel veel van Jimmy geleerd, hoe hij met dingen omgaat en ergens tegenaan kijkt. Blijven praten is denk de oplossing voor al die verschillen, je moet er toch allebei mee omgaan.
Wat leuk dat je iemand uit Cali kent! Heeft zij ook een blog? Cali lijkt me nog lastiger om te wonen dan Bogotá, zeker met die hitte 🙂
Wat een leuke blog! Ik kan best geloven dat er zo veel kleine verschillen zijn waaraan je je ergert 🙂 Ik woonde ook al enkele keren voor langere tijd in het buitenland en herken je frustraties perfect! Maar ik denk toch dat je het daar in Colombia naar je zin hebt!
Dankjewel! En ja ik heb het megagoed naar mijn zin! Vind het echt leuk hier te wonen, ondanks die irritaties. De positieve dingen overheersen met vlag en wimpel haha. Leuk dat je dingen herkent! Denk dat er veel dingen voor emigranten overeenkomen, altijd leuk om daarover te kletsen 🙂
Wat leuk om te lezen zeg 😀 Ik wist helemaal niet dat je er nog maar een jaar woonde! Vermoedeljik begon ik je dan te volgen toen je daar al was, gezien ik echt dacht dat je er al veel langer was 🙂 Heel veel succes in 2016!
Dankjewel! Ja pas een jaar haha, eigenlijk best kort hè? Ik begon met bloggen in maart, dus toen woonde ik hier al 3 maanden 🙂
Wauw!! Mooie terugblik op je eerste jaar!
Ik heb zoveel bewondering voor je. Je doet het maar wel. Dat er hobbels op je pad zouden komen kon je weten. Maar op het moment dat je echt er leeft. Het geen vakantie meer is, kom je ze tegen, ervaar je ze.
Ik vind dat het zo onwijs goed doet! Je verlaat familie en vrienden voor de liefde. Naar een land wat qua afstand, cultuur en gebruiken echt mijlen verwijderd ligt van Nederland.
Maar wat is intergreren… En hoeveel tijd heb je daar echt voor nodig?
Ik wens jou en Jimmy alle geluk toe in 2016. Veel gezondheid en liefde. En ik hoop dat je steeds meer je plekje veroverd in de Colombiaanse maatschappij…
En wat schoonfamilie betreft…. Sommige dingen zullen nooit wennen… En zal je altijd moeite hebben met accepteren ???☺️.
Liefs xxx
Dankjewel! Ik wist ook zeker dat het niet makkelijk zou zijn. Maar waar dan precies de struikelblokken liggen daar kom je pas later achter. De vraag wat integreren eigenlijk is, is een hele goede. Ik moet zelfs bekennen dat ik eigenlijk een ander woord wilde gebruiken, maar kon niet vinden welke haha. Hoeveel tijd je ervoor nodig hebt hangt denk nogal af van de persoon en het cultuurverschil. Zou me niks verbazen als het zomaar een aantal jaren zal duren voordat je overal aan gewend bent en mee om kunt gaan.
Dankjewel voor je mooie wensen! Liefs x
Ik denk dat intergratie betekent je uiterste best doen je aan te passen en mee te bewegen met de gebruiken, cultuur en gewoonten van het land, bedrijf, baan, mensen om je heen. Zonder daarbij jou eigen indentiteit te vergeten…. Maar dat doe jij in mijn opzicht helemaal!
Maar ik geloof best dat er nog heel veel andere hobbels, pieken en dalen op jou weg komen. Maar weet wel dat dat onderdeel is van elk leven… Waar je je ook bevindt op dat moment.
Maar dat is vind ik juist het mooie aan het leven! Het is daardoor nooit saai. En je leert er zoveel van.
Nogmaals ik vind echt dat je het geweldig doet!!!
Dankjewel! Dat is een heel mooie beschrijving! Ben ik het helemaal mee eens. Al denk ik wel tot op zekere hoogte. Zo denk ik niet dat ik ooit helemaal in de cultuur ‘pas’, of hoe zeg je dat. Dat ik net zo zal zijn en doen als de Colombianen. In veel dingen wel, maar niet in alles. En ja er komt zeker meer kijken denk ik ook haha, houdt het spannend zullen we maar zeggen 😉
Haha maar dat komt omdat je toch delen van jezelf en je eigen cultuur meeneemt. Jou normen en waarden, de manier hoe je opgevoed bent, hoe jij dingen geleerd heb hier in Nederland. Dat krijg je er nooit helemaal uit! En dat moet je zeker ook niet willen. Dat maakt namelijk onderdeel uit van wie jij bent en hoe jij in het leven staat! Je zal nooit een Colombiaan worden… Simpelweg omdat je dat niet bent. Je zal altijd die Hollandse meid blijven die in Colombia een prachtig en soms moeilijk leven opbouwt.
Zoek die dingen uit hun cultuur die jou leven verrijken…
Maar dat doe je eigenlijk al.
Nogmaals ik vind echt dat jij het geweldig doet!
Precies! Dat wil ik inderdaad ook niet. Houd graag mijn eigen goede eigenschappen ook ipv sommige van de Colombianen 😉 Mooi inderdaad wat je zegt: zoeken naar de dingen die mijn leven kunnen verrijken. Bedankt voor je mooie woorden. Zo had ik het nooit bekeken, maar zo waar! Daar ga ik helemaal voor! x
En wie weet met wat voor culturen je in de toekomst nog in aanraking kom. Dat zal hoe dan ook een verrijking zijn van je leven.
Dank je wel dat je zo’n mooi en eerlijk kijkje geeft in jou leven.
Ik hoop dat je dat blijft doen. ?
Wat een interessant en oprecht stuk! Kan me je frustratie soms best een beetje voorstellen, dat het allemaal niet altijd even tof is als het romantische beeld dat er misschien ontstaat over emigreren naar je liefde en daar je leven opbouwen. Ik vind dat je het kei goed doet ! En wens je een fantastisch jaar en heel veel jaren meer!
Dankjewel! Ik had van tevoren gelukkig wel bedacht dat het ook wel eens lastig zou kunnen worden/zijn. Maar met welke dingen dat kun je niet voorspellen. Maar het komt vanzelf, en als het niet komt dan niet. Ik denk dat het cultuurverschil er altijd wel zal blijven. Maakt het wel lekker spannend in ieder geval haha 🙂
Ik denk dat daar inderdaad wel langer dan een jaartje voor nodig is… Maar je bent al een heel eind op weg! Fijn dat je de taal al goed beheerst, dan scheelt zoveel!
Ja dat denk ik ook zeker, denk wel een aantal jaren eigenlijk. Maar het begin is er inderdaad 😀
Interessant om te lezen: )
Dankjewel! 🙂
Heel interessant om jouw ervaringen van dit integratieproces te lezen.
Nu kan ik erom lachen, maar ik herinner me dat ik destijds op mijn werk bij de directie op het matje geroepen werd omdat ze mijn ‘integracion’ ‘niet zo goed’ vonden… Ik weet nog dat ik daar heel gefrustreerd over was omdat ik zo keihard mijn best deed en ik dacht: Jij hebt makkelijk praten, je hebt geen idee van de mate waarin ik me moet aanpassen!
Wat ik ook heel frustrerend vond, was – inderdaad – dat je met veel mensen geen afspraken kunt maken. Ze komen gewoon wanneer ze zin hebben en als ze daar geen zin in hebben, komen ze niet. Echte vrienden kwamen trouwens wel altijd hun afspraken na, maar van mensen met wie je niet echt een persoonlijke band hebt, was het altijd afwachten…
Maar…
Ik denk dat je op een gegeven moment je weg daar wel in vindt en ik denk dat je dan zelfs vanuit het Colombiaanse perspectief dingen aan de NL cultuur gaat ontdekken die je misschien minder fijn vindt dan aan de Colombiaanse cultuur.
Oh wat leuk jouw ervaringen te lezen! Jeetje ja echt velen hebben daar nog steeds geen idee van hoor. De meeste Colombianen zijn ook nooit buiten hun land geweest en denken volgens mij gewoon dat het overal in de wereld zo gaat als hier haha. Als dan ook nog iemand dat even letterlijk tegen je gaat zeggen… kan je frustratie heel goed begrijpen. En ja precies, die afspraken… gelukkig kan ik ook wel vrij goed rekenen op de mensen met wie ik goed bevriend ben.
Ik zal zeker nog meer mijn weg kunnen vinden. Hoe lang duurde dat bij jou? Voordat je het idee had dat je er echt hoorde? Nu al zijn er kleine dingen waarvan ik merkte dat ik die in NL opeens anders deed, zoals in de supermarkt mijn pinpas aan de kassière geven. Oeps haha.
Ik geloof dat ik een beetje van je frustraties kan begrijpen Sabine. Wij ervaren veel van de dingen die je noemt als we op bezoek zijn in Bogotá. Knap dat je al zo ver bent!!! En Hollandse blijf je altijd ?
Haha ja dat kan ik me heel goed voorstellen! Jullie zijn al vaker hier geweest en ook dingen van dichtbij meegemaakt. Ik ga gewoon nog even door met integreren haha 🙂
Nou ik vind dat je supergoed bezig bent. Respect! Vooral als je kijkt naar wat je in een jaar allemaal al bereikt hebt. Ik had het je niet nagedaan.
Dankjewel! Veel dingen gaan vanzelf, daar groei je in mee. Het aanpassingsvermogen van de mens is best groot volgens mij. Behalve dan van die kleine dingetjes haha 🙂
Ik vind je echt stoer. Dat je het doet en dat je ook een beetje je draai begint te vinden. Op naar een 2016 waarin je veel kan genieten!
Dankje! Het is ook heerlijk wonen hier, verbazend hoe dat eigenlijk mogelijk is, in zo een andere cultuur 🙂 Ik ga zeker genieten dit jaar!
Het lijkt me dat je al zeer goed bent aangepast in zo’n korte tijd.
‘Attractie’ in Columbia 🙂 – misschien moet je daar geld uit slaan 🙂 🙂 ??
Ja zeker dat denk ik ook wel! Haha geld voor elke keer dat er iemand op de foto wil 😛 Al is dat dan weer bijna nooit haha
Je doet het hartstikke goed! Ik vind het heel knap! Je hebt al werk, je beheerst de taal, je hebt alles wat gewoon voor je was achter gelaten voor iets nieuws, en je doet het gewoon. Ik denk dat je over een paar jaar niet anders meer weet, en lekker meedoet met later komen, nu is alles nog redelijk nieuw. Tja en schoonfamilie ? Dat verschil merk ik ook al hoor, hij Zeeuw ik Deventerse ! Je doet het hartstikke goed!
Dankjewel! Ik ben ook heel blij daarmee! 🙂 Het zal inderdaad steeds makkelijker zijn in deze cultuur, en anders heb ik gelukkig mijn Nederlandse vriendinnen met wie ik lekker frustratie kwijt kan haha. En ja binnen Nederland zijn mega cultuurverschillen! Volgens mij is een jaar ‘integreren’ aan de andere kant van het land ook heel normaal 🙂
Nou sommige mensen hebben daar na jaren nog steeds moeite mee hoor. Mijn moeder heeft zelfs heel erg lang moeten wennen toen we verhuisd waren van Deventer naar Almere, ik bedoel maar! Zij kon niet wennen in Almere ze vond de mentaliteit heel anders.. Haha en dan heb ik het over 80 km ?
Ja ongelooflijk gewoon in Nederland! Hoe er al zoveel verschillen op 80 km kunnen zijn 😀
Nou echt he?
Een hele mooie analyse 🙂
Jouw integratie daar in Colombia is zoveel ingewikkelder dan die van mij… ik heb geen buitenlandse man en schoonfamilie, mijn werk is internationaal (met collega’s en studenten uit het buitenland), ik heb geen taalbarrière, en Amerika kent iedereen van tv. Daarom verdien je heel veel complimenten in hoe je het aanpakt. Kijk eens naar al die successen die je op integratie gebied allemaal hebt bereikt!! En dat je het gevoel hebt dat je nooit helemaal zult integreren, dat geloof ik, dat heb ik ook… Daar zijn we te Nederlands voor (en in jouw geval is je haar te blond, en dat bedoel ik positief 🙂 ). Voor heel veel dingen geldt dat je dingen die je tegenstaan toch niet kunt veranderen (resistance is futile). Vaak zijn ze later wel te verklaren vanuit een cultureel verschil, en zijn ze beter te accepteren.
PS: een persoonlijk bedankje van deze vogelfan voor die fantastische foto van die kolibries!! Helemaal geweldig… mooie vogels, mooie compositie, en helemaal scherp!! Oh ik moet maar eens op vogelexcursie komen!! 🙂
Johanna…Colombia is het land waar de meeste kolibiresoorten voorkomen, dus……
Dankjewel! Dat is heel lief! Ik denk dat het in elk land lastig is, ook voor jou. Alleen misschien op minder gebieden. Voor zowel Amerika als Colombia geldt natuurlijk dat de uitspraak ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’ niet bepaald op gaat haha. Ik voel me ook heel goed hier, maar die dingetjes… aan de andere kant heb je dat in Nederland natuurlijk ook, frustraties en ergernissen over van alles en nog wat. Nooit kan het helemaal zijn zoals we het willen 🙂
En ja die kolibries: mooi he! Kost een hoop geduld hoor, om dit voor elkaar te krijgen hahaha. Volgens mij zijn er zelfs speciale vogel excursies en reizen hier. Zelfs in Bogotá leeft er al heel veel dat niet in Nederland voorkomt, zoals gieren (al zijn dat nu niet echt fotogenieke dieren haha). Je bent welkom! 🙂
Sabine bedankt voor weer een leuke blog en voor die talrijke momentjes waarop we onze “integratie-frustraties” even kunnen delen, bespreken of er gewoon hard om lachen! Heerlijk om je als collega in de idiotie van de Colombiaanse overheid te hebben, landgenoot-in-verre-stad en inmiddels vriendin te hebben hier! Ik hoop dat we nog vaak even kletsen!
Ja jeetje wat is dát fijn zeg! Jou als collega om lekker al die gekke en frustrerende dingen te bespreken! Dat houden we er zeker in hoor! 😀