Een greep uit mijn werkweek

Elke dag stap ik met veel zin in de bus naar het Nationaal Kanker Instituut. Waar ik met heel veel plezier in een geweldig leuk team werk aan onderzoek onder andere gericht op roken en rookgedrag in Colombia. Afgelopen week was best een drukke. Veel werk te doen, een interessante bijeenkomst en een forum waar ik heen mocht. Hoe ging dit allemaal in z’n werk?

Aangezien afgelopen maandag weer een officiële vrije dag was, begon mijn week op dinsdag. Achter de computer op ons kantoortje in het spookgedeelte van het ziekenhuis ben ik aan het werk om te achterhalen wat elke respondent die mee deed aan het vragenlijstonderzoek naar de kennis over alles wat met het rookbeleid in Colombia te maken heeft voor informatie heeft gekregen over de effecten van roken. Een grote klus die tot mijn frustratie nog steeds niet klaar is. Het artikel dat ik aan het schrijven ben is bijna klaar, alleen deze analyse ontbreekt nog. Vandaag hoop ik dit eindelijk af te hebben, zodat ik mijn Spaanstalige artikel eindelijk naar mijn collega kan sturen voor de revisie van de taal en inhoud. En dan hopelijk snel indienen bij een tijdschrift!

Twee weken geleden kwam ik met het idee om een Journal Club op te zetten, iets wat we ook deden in Nederland. Dit houdt in dat we met een groepje collega’s discussiëren over een wetenschappelijk artikel, om zo meer te leren over de opzet hiervan, en hoe je een dergelijk artikel kunt lezen, beoordelen en schrijven. Voor mij een leuke taak om dit op te zetten én te begeleiden. Woensdag was de eerste bijeenkomst. Ik had alles op z’n Hollands heel goed voorbereid en vragen bedacht. Om tien uur zou de bijeenkomst beginnen, maar om één of andere Colombiaanse reden kwam iedereen minstens een kwartier te laat aanzetten. Even diep ademhalen. En beginnen maar. Ik leg uit hoe de bijeenkomst er uit gaat zien, maar al snel begint iedereen door elkaar te kakelen omdat iedereen een eigen mening heeft hoe deze bijeenkomst er uit moet zien. Niemand was het met elkaar eens, terwijl ik al lang heb uitgelegd wat we gaan doen en hier al goed over na heb gedacht. Als iedereen even geduld heeft komt alles vanzelf aan bod. Pff… Op een gegeven moment was ik het zo zat dat ik met enige stemverheffing de groep weer stil kreeg en nogmaals in twee zinnen heb uitgelegd hoe we het gingen doen. Daarna ging het supergoed en was het een heel leuke, nuttige en leerzame bijeenkomst. Zo succesvol dat we dit elke maand gaan doen. Heel blij, maar ook enigszins gefrustreerd door deze cultuurverschillen. Ook voor mij een mooi leermoment.

De volgende dag, gisteren dus, gingen we met ons team naar een forum over belasting op tabak. In Colombia is er een behoorlijk goed antirookbeleid, maar wat nog ontbreekt is de verhoging van deze belasting. Een pakje sigaretten kost hier letterlijk bijna niets en bovendien is er ook een hoop smokkel en illegale verkoop. Er valt dus nog veel te verbeteren. Ook leuk was, dat het forum plaatsvond in het Congreso de la República, oftewel: het Capitool. Dat prachtige neoklassieke gebouw op Plaza Bolívar midden in het oude stadscentrum van Bogotá. In het zonnetje loop ik met een grote glimlach in mijn nette outfit over het plein naar die prachtige zuilen. Precies om acht uur sta ik voor de deur, maar nog niemand mag er in en uiteindelijk begint het gewoon een uur te laat. Eenmaal binnen blijkt het gebouw nog mooier en begeef ik me in een zaal met prachtige stoelen die ik me altijd in een kasteel had voorgesteld. Maar nu mogen wij daar op zitten en luisteren naar de interessante presentaties gegeven door mensen uit hetzelfde veld. Na afloop wandel ik tevreden in het zonnetje in dat prachtige centrum weer terug naar de bus. Op naar de volgende werkdag!