Eindelijk: vrijdagochtend! Het is 4.40u en de wekker gaat. Zonder dat ik er wat van heb gemerkt is Jimmy na drie dagen te zijn weggeweest gisteravond laat thuisgekomen en ligt hij nu opeens naast me. Ik ben dolgelukkig dat we eindelijk weer even kunnen knuffelen en kletsen. Maar veel tijd is er niet. Om 5.15u moet hij namelijk de deur alweer uit. Die paar minuten samen zijn opeens zo waardevol. We geven elkaar nog snel een dikke knuffel voordat de deur weer dichtvalt. Tot vanavond! Maar eigenlijk weet ik dat nooit zeker. Het leven met een arts-in-opleiding in Colombia: altijd spannend.
Â
Jimmy heeft een passie, en dat is anesthesie. Een passie waar hij met volle toewijding mee bezig is. De opleiding is behoorlijk zwaar. Als je in Nederland afgestudeerd arts bent en je wilt je gaan specialiseren, heb je een drukke baan. Waar je gewoon voor betaald krijgt trouwens en ‘maar’ 55 tot 60 uur in de week mág werken. Hier in Colombia gaat dat ietsje anders. Om in vier jaar anesthesioloog te worden moet hij jaarlijks 20 miljoen pesos (ruim 6000 euro) neertellen. Daarvoor ‘mag’ hij zo’n 80 uur per week werken, presentaties geven, tentamens maken en nachtdiensten doen. Een normale werkdag telt 12 of 24 uur. En dit ‘mag’ hij ook gewoon allemaal even gratis doen. Waar haalt hij dan die 20 miljoen pesos vandaan? Inderdaad: nóg meer werken.
Tijd samen hebben we dus vrij weinig. En normale dingen die je doet als je samenwoont schieten er ook vaak bij in. Zo ontbijten we bijna nooit samen en in de avond maak ik snel wat avondeten en laat de helft voor hem staan. Vaak slaap ik al als hij thuis komt. Ook in de weekenden werkt hij, maar af en toe is hij een dagje of tenminste een paar uurtjes vrij, en een enkele keer zelfs het hele weekend. Komende zondag en maandag toevallig: zin in!
Tijdens een nachtdienst bellen we altijd heel eventjes in de avond. Terwijl ik de piepjes van de OK op de achtergrond hoor, bespreken we snel de dag.
Het leven met een arts-in-opleiding die ook nog eens bijzonder ambitieus is en behoorlijk van aanpakken weet: spannend, nooit saai en soms moeilijk. Inmiddels ben ik aardig gewend aan de onregelmatigheden en onverwachte wendingen en klaag ik dus nooit. *ahum* Oké soms. Ja soms hebben we weleens ruzie of ergernissen. Met name van mijn kant. Over dat we per ongeluk allebei dezelfde boodschappen hebben gedaan door een communicatiestoornisje of als we een week volledig via de telefoon hebben gecommuniceerd. Dan barst de bom weleens. Tijd samen, aandacht voor elkaar, dat is dan het beste medicijn.
Gelukkig kan ik goed alleen zijn en vind ik dat ook fijn. Maar samen zijn, daar word ik pas écht blij van. Ik ben de kleine momentjes met mijn liefste extra gaan waarderen. Even snel uiteten en kletsen over het leven. Samen op de bank in slaap vallen. Een knuffel voordat we naar ons werk gaan. Samen een taartje eten. En heel soms een dagje uit. Het zijn juist die kleine momentjes waar ik erg van kan genieten.
Â
Het is inmiddels alweer avond. Bijna 9 uur. Ik hoor de sleutel in het slot. De salade staat al klaar. Gesloopt na een week met weinig slaap en veel werken stapt hij de inmiddels gezellige voor kerst versierde huiskamer in. Met slaperige ogen loopt hij naar me toe om me van een stevige knuffel te voorzien. Mijn lichaam stroomt vol met liefde. Ik voel trots en bewondering voor zijn doorzettingsvermogen en kracht om zijn dromen waar te maken. Dankbaar eet hij mijn salade waarna hij als een blok in slaap valt. Mij achterlatend met een gevoel van geluk.
91 reacties
Wat mooi en duidelijk vanuit het hart geschreven. Het lijkt mij moeilijk voor jullie, want jullie zien elkaar al zo weinig. Zoals je al aangeeft, je bent al aan het slapen en hij komt pas thuis. Tegelijkertijd maakt het misschien juist jullie relatie zo leuk en goed, omdat jullie dan elkaar missen.
Dankjewel! Ja is soms wel moeilijk hoor… maar inderdaad als we wel samenzijn dan waarderen we die tijd extra erg. Ik vind vooral het communiceren als we niet samenzijn lastig… via de telefoon is toch anders dan live.
[…] 15000 minuten per maand. Oftewel 250 uur. Lijkt me wel genoeg om wat meer te communiceren in die drukte dacht ik […]
Wat knap zeg, dat hij zo zijn passie volgt. Lijkt me voor jullie best pittig en kan me voorstellen dat het lastig is. Maar dan heb je echt passie voor je beroep zeg, daar kan ik dan best jaloers op zijn.
Ja klopt, is soms echt moeilijk. Ook voor hem hoor, hij zit er best vaak doorheen. Het is dat hij weet dat deze periode eindigt, anders is het niet vol te houden. En ook ik kan daar best jaloers op zijn, iemand die echt passie heeft en precies weet wat ie wil..
Hoe lang duurt deze periode eigenlijk? Wanneer eindigt het?
Hij moet nog iets meer dan 2 jaar. Zodra hij echt gaat werken voor geld kan hij makkelijker bepalen wanneer enzo. En heeft hij die examens ed niet meer 🙂 hij zal altijd een drukke baan hebben trouwens, elke dag 12 uur werken. Maar zonder alle extra dingen zoals nu.
Elke dag 12 uur werken is voor hem en jou best rustig. Het is dus tijdelijk zo onwijs intensief, dat is nog te doen. Maar ik kan me voorstellen dat het zeker ook wel eens lastig is. Succes Sabine!
Dankjewel! 🙂
Jeetje wat knap. Ik vond dat artsen hier al schandalig veel moeten werken maar dat het daar er zo aan toe gaat? Respect voor jou en je man! Begrijpelijk dat het soms wel eens lastig is. Maar liefde overwint alles 🙂
Leuk dat je een inkijkje geeft in je leven.
Ik vind dit zo knap van je! (en van hem). Het lijkt me niet altijd makkelijk maar echte liefde overwint alles. Je blogs zijn geweldig, veel succes daar
Dankjewel! Wat lief! 🙂 En we komen er inderdaad zeker uit!
Zeker respect voor jullie beide ! Vast niet altijd makkelijk, maar heel mooi dat jullie zo kunnen genieten van de kleine dingen.
Dankjewel! Klopt, maar kleine dingen kunnen opeens zoveel waarde hebben 😀
Fijn dat je toch de kleine momenten samen kunt koesteren want dat gaat jullie door deze drukke periode heen helpen. In Spanje is het ook zo dat het werkweken zijn van 6 op 7 voor een lager loon dan in België en Nederland.
Ja dat is bijzonder fijn! Apart al die verschillen tussen verschillende landen… Nederlanders hebben het maar makkelijk hahaha
en dan zeggen de mensen hier dat ze druk zijn. En na 30-40 uur werken ze echt een vrije dag verdiend hebben. Geniet van je vrije tijd-dag(en)-nachten and so on….
Haha ja inderdaad. Sowieso werken Colombianen veel meer dan Nederlanders. En ze verdienen ook nog eens veel minder. Een 6-daagse werkweek is hier ook heel normaal. En parttime werk bestaat hier niet…
ja, zo is onze werkweek heel luxe…officieel slechts 45 uur… een van de kortste werkweken van het land! En dan hebben we mazzel dat men gewoon nooit op zaterdag komt, ook al is het officieel een werkdag!
Ja zekerweten! 6 dagen is ook wel behoorlijk veel…
Wow, heftig zeg, lees je verhalen graag! x
Dankjewel! Leuk te horen 😀
Respect voor hoe jullie ermee omgaan. Ik kan me zo goed voorstellen dat je hem erg mist. Dan besef je maar al te goed dat de kleine dingen de grote dingen zijn! Want daar moet je het natuurlijk van hebben. Wel heftig hoe het daar gaat in vergelijking met in Nederland! Dan moet je inderdaad wel knetter ambitieus zijn om dat vol te houden!
Dankjewel. Inderdaad: klein = groot. Less = more haha. En ja in NL is het echt zo anders. Als je dit werk niet écht wil doen, dan redt je het hier zeker niet. Een mede student van hem is ook al in een psychiatrische inrichting beland na het eerste jaar..
het lijkt me voor jullie beiden geen makkelijk leven zo.
Nog een reden meer om respect te hebben voor artsen!
Soms is het wel lastig ja. Komend weekend zou hij vrij zijn en dan opeens is er weer een dienst van 48 uur gepland… maarja 😉 Ja respect is het juiste woord. Want niet alleen is dit zwaar, hij heeft ook nog eens te maken met moeilijke situaties: mensen, ook kinderen, die op zijn tafel overlijden. Of die later overlijden. Dat is soms best moeilijk.
Hoi Sabine! Via jouw follow van mijn blog kwam ik zojuist op de jouwe terecht. Jee, wat een bijzonder avontuur waar jullie in zitten zeg. Gaaf en uitdagend tegelijk – kan ik me helemaal voorstellen. Je blog en je positiviteit en dankbaarheid doen me nadenken. Mijn lief werkt ook erg veel, maar nog niet zoveel als de jouwe. En ik denk dat ik ook nog wat meer de momenten waarop we wel samen zijn ga waarderen nu. Dank je wel voor de inspiratie 🙂 Liefs, Sanne
Hoi! Zat net een berichtje bij jou te typen 🙂 Leuk dat je ook bij mij komt volgen! En fijn dat ik je heb kunnen inspireren. Ik moet zeggen dat het bij mij ook wel een tijdje heeft geduurd hoor, voordat het tot meer acceptatie en waardering kwam 🙂 En soms is het nog steeds weleens lastig hoor. Wat doet jouw vriend voor werk? Liefs, Sabine
Wat grappig zeg 🙂 Ja snap ik helemaal, same here. Hij heeft twee banen, in marketing en verkoop. Liefs, Sanne
Herken de communicatiestoornissen.. dezelfde boodschappen! Ach ja je leven als expat kent zo zijn ups and downs.. Gaat helemaal goed komen!
Haha bedankt! 🙂
Je moet van ijzer en staal zijn om dit vak uit te oefenen. Na een dag zouden ze me mogen afvoeren.
Precies! Mij ook 😉 Hij vind het zelf ook wel zwaar hoor 🙂
Nou mij ook, hihi 😉
Nou… wat een leven… heel veel respect. Sowieso zou ik het niet kunnen – in de zorg werken… maar dan ook nog eens met zulke lange dagen… Jouw emigrantenleven wordt er ook niet makkelijker van. Gelukkig kun je het allemaal goed relativeren!
Ja best lastig! Ik zou het ook niet kunnen hoor. Sowieso niet arts zijn, maar ook al die lange dagen en nachten niet… pff. Gelukkig moet er toch iemand zijn voor het huishouden dus dat ben ik hahaha.
Wauw wat een respect voor jou en je partner! Ik bezoek je blog nu voor het eerst maar vind het allemaal reuze interessant om te lezen. Wat werkt hij hard voor zijn droom zeg, wauw. En ook knap van jou dat je hem zo steunt :)! Geniet van de momentjes samen, die zijn inderdaad het allerbelangrijkst. Hoe lang of kort ze ook mogen duren!
Fijne avond! Liefs, Rosie
Hoi! Leuk dat je komt kijken op mijn blog! 🙂 Hij werkt echt heel hard ja, zoiets kun je ook alleen doen als je iets écht wilt. Ik probeer hem zo goed mogelijk te steunen, maar soms zit ik er ook wel eens doorheen hoor 😉 Bedankt voor je lieve berichtje! Liefs!
Wat mooi geschreven! Zo lief! Het zijn zeker de kleine dingen samen die het ‘m doen.
Dankjewel! 🙂
Poeh… dat zijn nog eens werktijden! Je moet wel over een enorm concentratievermogen, een enorme drive en een enorme energie beschikken om dat allemaal vol te houden, lijkt mij.
Ja echt he? Hij kan dat ook echt, zonder vaste maaltijden en vaste slaaptijden. Ik vind het best knap, zou het zeker niet nadoen.
Wat een doorzettingsvermogen, van jullie allebei trouwens. Het is veel investeren om iets op te bouwen. Hoe ver is je vriend met zijn opleiding?
Ja vooral bij hem inderdaad! Echt ik doe het hem niet na denk ik… Hij moet nog iets meer dan 2 jaar, dus bijna op de helft. Is nog even, maar daarna plukt hij er inderdaad de vruchten van. Hij kijkt daar erg naar uit 😉
Wat een liefdevolle post ! Inderdaad genieten van de momentjes die er wel zijn en daar de focus ophouden.
Dankje! Ja dat is zo belangrijk, kom ik steeds meer achter haha
Ik heb echt respect voor de tijd en toewijding die Jimmy in z’n werk steekt! En dat ie dan soms ook nog tijd vindt om te gaan sporten…. :p Jullie zijn een leuk stel samen! 🙂
Dankje Jessica! Leuk om te horen 😀 Je hebt gezien hoe het ging haha 😉
Och wauw, wat heb je dit mooi en levendig geschreven. Alsof ik er naast sta! Dan vind ik altijd zo mooi aan je blogjes. Super ook, wat hij doet en hoe jullie ermee omgaan. Kan me voorstellen dat dit bijzondere momenten zijn.
Dankjewel! Hebben gister ook weer zo’n heerlijke dag gehad 😀
Wat een lieve laatste zinnen Sabine, volgens mij hebben jullie het ondanks zijn zware baan heel leuk samen 🙂 En al is zo’n hard werkend persoon in een relatie voor beiden niet makkelijk, het zegt veel over jullie doorzettingsvermogen!
Bedankt! Ja dat klopt wel eigenlijk haha 😀 We hebben het vaak heel gezellig en lachen veel samen. Het gevoel dat je samen zoiets aankunt en de relatie sterker wordt vind ik heel mooi. Het geeft een gevoel van dat je alles aankunt samen. Dat je samen steeds sterker wordt 🙂
Wat zwaar lijkt me dat Sabine! Studeren op die manier is wel heel erg zwaar.
Ik vind het echt heel knap dat jullie dat volhouden en zoveel genieten van die kleine momenten 🙂
Ja is behoorlijk zwaar inderdaad. Die passie sleept hem er doorheen. Het leven wordt automatisch aan zo’n situatie aangepast en dan opeens is het normaal om alleen kleine momentjes te hebben. Waar we dus elke keer weer zo van genieten 🙂
Gaaf om hierover te lezen..!
Bedankt!
Wat mooi geschreven!
En wat lijkt mij dat bijzonder zwaar. Wat goed van hem dat hij zo gedreven is. En een lieve vriendin heeft die hem daarin steunt! Wat een verschil met hoe het in Nederland geregeld is.
Bedankt! Ja hij wil dit zo graag… echt ik doe het hem niet na 🙂 Ik zorg wel voor hem, vind ik veel leuker haha 😀 Ja in NL is het heel anders. Een paar jaar geleden was het nog erger hier met die bizarre werktijden, dus er zit vooruitgang in 🙂
Ai, da’s echt passie (moeten) hebben voor je vak!
Zeker! Als je dit niet écht wilt, dan is het absoluut niet vol te houden.
Hoe moeilijk het soms ook zal zijn, uit je verhaal blijkt wel dat de basis van jullie relatie goed zit en daar moet je vooral ook voor blijven gaan! Petje af hoor voor je vriend om zo’n ritme vast te kunnen houden!
Ja best knap van hem, ik doe het hem niet na 😉 Ja klopt wel van de basis, al leren we steeds nog van elkaar en wat de beste manier is om met elkaar om te gaan. Dat is ook zo leuk aan hem, hij denkt over alles na haha 🙂
Poeh lijkt me soms wel lastig hoor! Jeetje wat een respect ook voor je vriend. Die moet zich een ongeluk werken. Genieten van de kleine dingen is zo belangrijk ja 🙂 Je leert de kleine dingen echt waarderen.
Ja hij werkt zich echt een ongeluk ja, das heel mooi verwoord haha 😉 In het begin had ik er ook wel meer moeite mee. Maar nu kan ik er wel goed mee omgaan en genieten we echt samen.
Wat een kanjers zijn jullie
Haha dank!
Wow. Respect. De kleine momenten, geniet ervan en gelukkig doe je dit al.
Dankje, dat doe ik zeker! 🙂
Wauw, wat een bikkel. Daar heb ik wel respect voor zeg. En voor jou natuurlijk ook. Hier is het volledig het omgekeerde. Manlief is huisman en nu ik ziek thuis zit zien we elkaar 24 per dag. Ik ben blij dat ik een uur naar de dagbesteding kan en dat we elkaar weer eens iets nieuws te melden hebben. Dat laatste stuk beschrijf je zo mooi. Liefde is het mooiste wat er is. ♥
Dankjewel! Dat lijkt me eigenlijk ook een lastige situatie. Dan moet je echt goed met elkaar overweg kunnen. Maar ook daar kom je uit als alles klopt met elkaar 🙂
Heftig hoor! Jullie zijn harde werkers! Ik hoop dat hij net zoveel respect voor jou hebt als jij voor hem!
Liefs mam
🙂
Wauw dat zijn lange dagen… vraag ik me dan echt af is het mogelijk je dan zo lang te kunnen concentreren? Maar als hij dan thuis komt heeft hij zijn lieve meisje zitten die er dan gewoon voor hem is. Als dat geen liefde is. xxx
Haha ja ik zorg voor alles hierzo hahaha. In het begin kon ik maar moeilijk accepteren dat een baas iemand zo lang en geconcentreerd kon laten werken. Is niet gezond, en het lijkt ook mij niet veilig. Maar goed het is niet anders hier. Voor dit werk moet je je sowieso wel goed kunnen concentreren denk ik. En hij vind het heel leuk, dat scheelt ook.
Wow wat een gevuld leven. Lijkt me niet gemakkelijk als koppel om voldoende tijd te vinden voor elkaar. Knap dat jullie het kunnen!
Ik dacht altijd dat het nooit goed kan gaan zoiets, maar blijkbaar toch wel. We praten veel en hebben een gezamenlijke agenda. En zoals gezegd extra genieten van de tijd samen 🙂 Fijne zondag nog!
je weet wat er onder mijn mail staat als ik iemand mail, exact wat jullie samen doormaken nu, ooit wordt het beter naar ik hoop, want ahum, een gezin samen hebben straks is nog drukker 😉
Echt, loslaten is alles in een relatie, zeker in dit opzicht en dat is in mijn ogen ware liefde, en ja daar horen de gezonde knallen ook bij!
<3
Ja jeetje dat is echt een prachtige uitspraak en zo waar! Als het goed is heeft hij in ieder geval meer zeggenschap als hij klaar is. Maar meer werken dan normaal zal altijd wel blijven. Als er ooit kindjes komen zal hij als het goed is wel iets minder gaan werken. Is de bedoeling haha.
Dus samen even door die zure appel heen bijten 😀 Jullie kunnen het, en echt hoor, ik vind het knap van jou en jullie ook. Want het zal hem ook weleens frustreren telkens weg te moeten gaan. 😉
Dankjewel! Komt goed hoor 😀 En ja hij heeft het best lastig, vaak moe… maar ook dat komt goed haha
Amai, dat is niet gemakkelijk. Hoelang moet hij nog studeren?
Nee zeker niet… hij moet nog 2 jaar en 3 maanden ongeveer. Dus bijna op de helft 🙂
Diepe buiging voor jullie beiden en een weelderige tweedaagse gewenst!
Wat lief, dankje! Morgenochtend komt ie weer thuis en dan gaan we er fijn van genieten! 😀 Jij ook een fijne zondag!
Nu al kerstversiering? Leg er dan maar vlug al paaseieren bij, want voor je het weet…
Haha ja joh, vandaag weer naar de winkel geweest en nu is het helemaal af. Ook de kerstmuziek staat al op 😛 Vind het gewoon zo gezellig 😀
Jeetje….wat een dagen maakt hij. En wat doe jij dat goed!! Respect?
Hebben ze geen arbeidstijden wet in Colombia?
Haha dankje. Soms wel lastig hoor. Ehh volgens mij hebben ze hier daar niet echt regelingen voor nee. Sowieso werken heel veel mensen 6 dagen per week van langere uren. Ik heb mazzel met mijn baan 🙂
Jeetje wat is dat krom geregeld zeg….Dat is toch bijna geen doen voor een student? Zo is studeren wel heel erg voor de rijken……
Die kleine momenten samen zijn wel heel bijzonder zeg. Daar zou ik ook extra van genieten.
Ja klopt, maar de scheiding tussen arm en rijk is hier sowieso bizar groot. Geen geld = geen mogelijkheden. Morgen krijgen we bezoek uit NL, die gaan we samen ophalen. Gezellig! 😀