Het is even stil geweest hier op BESABINE en op social media. Ik heb heftige maanden achter de rug. En ook nu het wat rustiger is zit ik nog steeds in een rollercoaster van emoties en onduidelijkheden. Toch wil ik even iets van mij laten horen. Naast de vele vragen die ik krijg wat er aan de hand is (zo lief!), voelt het voor mij ook als een soort van startsein om weer af en toe op social media te posten (want dat begin ik een beetje te missen). En dat jij als volger ook begrijpt waarom ik post wat ik post. En is het ook gewoon fijn om de dingen van me af te schrijven. De afgelopen maanden waren een aaneenschakeling van gebeurtenissen, grote beslissingen, onmogelijke keuzes, tegenslagen en onverwachte wendingen. Ik ben nu letterlijk terug van nooit weggeweest. Of nouja, ongeveer terug. In dit artikel vind je geen lange verhalen over het waarom van mijn beslissingen en keuzes. Uitleg hoef ik niet te geven en als ik dat in de toekomst toch wil doen dan lees je het vanzelf 🙂 Lees hier wat er allemaal is gebeurd in mijn leven de afgelopen maanden en waar ik nu ben.
Hoe zag mijn leven in Colombia er ook alweer uit?
Nog maar 3 maanden geleden woonde ik in een mooie appartementje in Sopó, Colombia. Samen met mijn vriend Alex en hondje Juaco. Waren we net terug van een reis uit Nederland en stonden op het punt naar Montería te vliegen voor een bezoek aan mijn schoonouders.
Op 31 december 2014 emigreerde ik naar Colombia, dus ik woon hier alweer ruim 7 jaar. Met een eigen bedrijf, een enorme schat aan ervaring, de liefste hond, een heleboel lieve (Colombiaanse en Nederlandse) vrienden en met heel veel liefde voor dit land.
En toen gebeurde er dit allemaal
Emigreren naar Spanje
Alex en ik hadden al meer dan een jaar het plan om weg te gaan uit Colombia en naar Spanje te emigreren. We zaten ook al best ver in het proces voor onze emigratie. Zo was ons appartement per 14 februari opgezegd (toevallig omdat de eigenaren daarin wilden gaan wonen, dus ook als we niet weg zouden gaan moesten we eruit) en hadden we van alles uitgezocht voor onze emigratie en contacten met een advocaat die een visum voor Alex zou gaan regelen. Ook was ik vorig jaar al bezig met mijn hondje Juaco voorbereiden voor de reis. Zo moest hij een chip en een bloedtest (die naar de VS gestuurd moest worden) om antilichamen van rabiës aan te tonen.
Ondertussen had ik enorm veel twijfels over alles. Iets dat overigens normaal is bij emigratie. Maar wilde ik wel echt graag naar Spanje. Terwijl ik aan de andere kant ook Colombia nog steeds zo leuk vond en niet zeker wist of ik wel weg wilde. Ook al had ik goede redenen om naar Europa te willen, weg uit Colombia zou ik niet gaan omdat het niet meer fijn wonen is. Ik heb ook altijd voor mezelf de optie open gehouden om weer terug te gaan naar Colombia mocht het niet bevallen in Spanje.
Ik maakte vele plannen, zocht van alles uit over waar ik wilde wonen en hoe ik mijn leven daar wilde inrichten. Las me goed in over het leven in Spanje en wat er gaande is daar op alle gebieden, zoals politiek. Stelde me in voor een nieuw leven en maakte toekomstplannen.
Een punt achter mijn relatie
Ja je leest het goed, Alex en ik zijn niet meer samen sinds een paar maanden. In december 2021 besloot ik een punt te zetten achter mijn relatie met Alex. Om redenen die ik voor mezelf houd. Niet een makkelijk besluit; het heeft me wat tijd gekost om deze stap te zetten. Een voor mij goed besluit, dat wel. Dit betekende ook meteen dat we niet meer samen naar Spanje zouden gaan en daarom zette ik mijn plannen alleen voort. Inmiddels is hij naar Medellín verhuisd, waar hij nog steeds (online) Spaanse les geeft.
Verhuizing uit Sopó
Omdat ik naar Spanje zou gaan moest ik natuurlijk mijn hele inboedel kwijt. Er waren nog wat hobbels op de weg om daadwerkelijk te vertrekken, want ik moest eerst negatief testen op Covid (op het moment van schrijven hoeft dat voor de reis van Colombia naar Spanje overigens niet meer) en moest mijn hondje Juaco nog door de laatste check komen. Maar in beide gevallen dacht ik dan later wel te kunnen gaan. Mijn inboedel had ik ergens op kunnen slaan, maar dan zit je daarmee aan de andere kant van de wereld. Dus heb ik alles aan Alex verkocht en wat aan buren en vrienden weggegeven. Er was eigenlijk geen ideale oplossing voor.
Ontzettend moeilijk, al je spullen weg doen. Ik heb dat natuurlijk al eens gedaan toen ik ging emigreren naar Colombia, en nu weer. En echt dit went nooit. Al was het nu misschien iets makkelijker om te doen. Bij elk dingetje moet je weer een soort van afscheid nemen. Ik heb mijn koffers dan ook zeker een stuk of tien keer opnieuw in- en uitgepakt.
En dan natuurlijk ook het afscheid van een fantastisch dorp waar ik 4,5 jaar met veel plezier heb gewoond. Van de vele vrienden die ik heb gemaakt. Nu had ik de laatste tijd sowieso wel al het gevoel dat ik weg wilde uit het dorp. Even naar de tandarts/medische afspraak/iets regelen in Bogotá kost vanaf daar zo een halve dag of meer tijd en dat begon me op te breken. Ik wilde graag dichter bij voorzieningen zitten. Terwijl ik de rust van het dorp juist wel heel fijn vond. Dit had ik ook bedacht voor Spanje: in een middelgrote stad verblijven waar alles is, maar niet die extreme drukte.
Nog maar 5 koffers over
Op 14 februari kwam de verhuiswagen en was opeens mijn hele appartement leeg. Op 4 grote koffers en 1 kleintje na. Dat was het enige dat ik nog had. En mijn lieve Juaco natuurlijk.
Al snel merkte ik dat het eigenlijk best heel fijn is om geen spullen meer te hebben. Je bent dan helemaal vrij van alles en hoeft nergens meer rekening mee te houden. Hoe moeilijk het inpakken, selecteren, keuzes maken en wegdoen ook was, als je het eenmaal hebt geaccepteerd voelt dat heel fijn.
Weer terug in Bogotá
Op 15 februari reed ik met een volgestouwde taxi naar mijn AirBnB in Bogotá. Precies in de wijk waar ik de eerste 3 jaar in Colombia woonde. De plek waar ik destijds weg wilde was nu juist weer heel fijn. Ik kan opeens eten bestellen via Rappi, weer naar het superleuke winkeltje Mini So en de Farmatodo en na 15 minuten lopen heb ik een bord vol sushi. Heerlijk. Ook kan ik opeens veel meer wandelen met Juaco. Immers, een wijk in Bogotá is bijna groter dan Sopó.
Ik verbleef in een AirBnB van 15 t/m 24 februari. De dag dat ik met Air Europa naar Madrid zou vliegen voor een nieuw avontuur, een nieuw leven. Mijn broertje zou mij komen ophalen en een paar dagen later stond een auto-rondreis met mijn ouders gepland. Om de steden te gaan bezoeken die mij leuk leken om te gaan wonen.
Een plan die in duigen valt
En toen kwam dat moment waar ik al die tijd al zo nerveus voor was geweest: de ICA. Oftewel het Colombiaans Landbouwinstituut. Een overheidsorgaan waar elk dier dat het land verlaat doorheen moet om gecheckt te worden. Zonder dat papiertje mag het dier Colombia niet verlaten.
En dat gebeurde bij Juaco. Die is jaren geleden van een balkonnetje gevallen waarna hij een plaatje in zijn pootje heeft gekregen. Daarbij gepaard gaan af en toe kleine (droge) wondjes en natuurlijk een litteken. En dat mag hij dus niet hebben.
Hoewel ik rekening had gehouden met dit scenario, kwam het toch als een behoorlijke schok. Dat ze zó streng zijn had ik niet verwacht. Een hond mag geen littekens hebben want die kunnen opengaan tijdens de vlucht, werd mij verteld. Dan zou toch niemand kunnen mogen vliegen…
Opeens lag mijn hele toekomstplan overhoop. En dat is flink klote kan ik je vertellen. Zat ik daar samen met Juaco op de luchthaven, 3 dagen voor de vlucht. Ik was er even helemaal door van de kaart. Lang de tijd om na te denken had ik echter niet, want alles moest zo snel mogelijk geannuleerd worden. Niet alleen mijn vlucht, maar ook alles wat met mijn broertje en mijn ouders geregeld was. Daarnaast had ik vanaf de 24e geen onderkomen meer, dus het was noodzakelijk om meteen voor een nieuw onderkomen te zorgen.
Ondertussen gaan mijn gedachten uit naar Oekraïne
Toen ik op de 24e wakker werd, de dag waarop ik eigenlijk naar Europa zou vliegen, zag ik dat Rusland Oekraïne was binnengevallen. Vreselijk! Ondanks dat we er hier ver weg van zitten en lang niet alles meekrijgen, is het natuurlijk wel op het nieuws. Dit was de dag dat ik van de ene naar de andere AirBnB verhuisde en de hele ochtend heb ik er bijna niks van meegekregen. De 24e ben ik na de verhuizing de rest van de dag bij een Nederlandse vriendin verbleven en samen hebben we een hele tijd het Nederlandse nieuws over Oekraïne gekeken. Mijn gedachten gaan uit naar iedereen die op welke manier dan ook slachtoffer is van de oorlog.
Nieuwe toekomstplannen
Alle plannen en dromen die ik had gingen niet meer gebeuren. Ik kon niet anders dan voor mezelf een nieuw toekomstplan maken. Al is het maar voor de eerstkomende maanden.
Bedenken: wat nu? Ik heb geen huis en inboedel meer, waar wil ik wonen? Ga ik alsnog later naar Spanje? Het ligt voor mij nu helemaal open. Voor nu is Spanje wel even helemaal van de baan, maar het kan natuurlijk zijn dat het er over 4 maanden, een jaar of 4 jaar weer helemaal anders uitziet. Of misschien blijf ik hier wel voor altijd. We gaan het zien.
Nieuw toekomstplannen heb je natuurlijk niet zomaar. Het is allemaal nog zo vers. Eerst de rust nemen en dit allemaal laten bezinken. Waarschijnlijk komen nieuwe dromen, plannen en ideeën vanzelf.
Mijn plannen voor de komende maanden
Waar ik wil gaan wonen weet ik niet precies, maar voorlopig blijf ik in Bogotá. Het is een leuke stad die ik goed ken en waar alles bij de hand is. De luchtvervuiling en drukte zijn niet prettig, maar er zijn genoeg fijne rustige wijken waar je daarvan weinig merkt.
De komende 2 maanden blijf ik in een AirBnB in Bogotá. Er is best een grote kans dat Juaco nooit het land mag verlaten. En zo wel, in ieder geval niet binnen nu en een paar maanden.
Sowieso blijft het altijd een gok. De check bij de ICA kan maar een paar dagen voor de vlucht gedaan worden. En weer alles opzeggen en regelen terwijl ik weet dat het weer een ‘nee’ kan zijn zie ik niet zo zitten. Het is echt extreem stressvol allemaal. Ook voor Juaco.
Ik geef mezelf nu een paar maanden de tijd om uit te rusten, alles te verwerken en te bedenken wat ik wil. Mogelijk blijf ik in Bogotá en zoek ik een nieuw appartement om te huren in een fijne rustige wijk. Of bedenk ik in de tussentijd iets anders. Er is geen haast bij. Ik heb de tijd. En ook als ik voor een jaar een appartement huur kan ik daarna weer wat anders doen.
Nu is het vooral belangrijk om mijn leven weer op te gaan pakken op mijn eigen tempo. En mezelf de rust te gunnen die nodig is om dat te doen.
Hoe gaat het nu met mij?
Hoewel ik mijn toekomstplannen moet bijstellen vind ik het niet erg om in Colombia te blijven. Blijkbaar moest het zo zijn en ben ik nog niet klaar in Colombia. En dat is helemaal prima. Het voelt nu ook goed. Ik houd van dit land en heb hier alles. Ik moet nu mijn leven opnieuw inrichten en dat gaat echt wel lukken. Ik maak er wel wat van.
Hoewel ik het best lastig vind dat ik niet goed weet wat ik wil en waar ik wil wonen geeft dit juist wel nieuwe mogelijkheden en nieuwe kansen. Alles is open. Toch heb ik op dit moment juist behoefte aan gewoon rust. Ergens een tijdje gewoon zijn. Er komen vast nieuwe dingen op mijn pad. En de komende tijd ga ik zeker steeds duidelijker krijgen wat ik wil.
Overigens is dit natuurlijk eigenlijk gewoon een luxe probleem. Heel veel mensen, zeker in Colombia, hebben deze mogelijkheden niet en dat besef ik mij maar al te goed.
Dat ik de afgelopen jaren een goedlopend online bedrijf heb opgebouwd is nu een grote zegen. Een stabiele factor die ik ook nog overal kan uitvoeren. Waar ik ben maakt voor mijn werk niet uit en dat is ontzettend prettig.
Het was een zware periode, waarin ik echt ziek ben geweest van de stress. Relatie uit, emigratie voorbereiden, verhuizen, alle spullen weg doen, vervolgens die emigratie die niet doorging en dan zonder huis en inboedel zitten. Hoewel ik nog steeds stress voel is het ergste voorbij. Het is ook allemaal pas kort geleden gebeurd. Ik ben pas sinds de 24e in mijn nieuwe AirBnB. Mijn koffers zijn zelfs nog niet helemaal uitgepakt. Ik wandel veel met mijn hondje, spreek regelmatig met vrienden af en geniet van het lekkere eten in Bogotá. Ik heb ook veel zin om verder te gaan, weer een voor mij stabiel leven te creëren.
Om alles te verwerken, om te kunnen gaan met nieuwe uitdagingen en om altijd dicht bij mezelf te blijven en mijn gevoel te volgen, heb ik psychologische hulp gezocht. Als je ergens mee zit waar je zelf niet goed uitkomt is dat echt een aanrader. Iemand die niemand om jou heen kent en met een andere blik naar jou en jouw uitdagingen kijkt is heel prettig. Ik heb mijn psychoog via Psycholoog wereldwijd, ook wel de online psycholoog. Nederlandse psychologen die bijna allemaal ervaring hebben met emigreren en daarom zeker emigranten goed kunnen helpen. Maar ook als je niet bent geëmigreerd is een online psycholoog een goede oplossing. Geen wachtlijsten en het kan gewoon vanuit je huiskamer. (Dit is geen betaalde reclame.)
Colombia is nog niet van mij af
Voorlopig ben ik nog in mijn geliefde Colombia. Vanaf nu ga ik weer meer delen op social media en zie je hoe mijn leven in Bogotá eraan toegaat. En houd ik je op de hoogte van waar ik ben en wat ik ga doen. Volg mij op Instagram of Facebook om op de hoogte te blijven!
Hoe gaat het met jou?
33 reacties
Hoi Sabine, ik lees afgelopen weken je blogs behoorlijk veel. Ik ga half sept voor 5w rondreizen. Ik heb ook een aantal verblijven geboekt die jij aangeraden hebt. Als het nix is, kom ik bij je erop terug 🙂 Ik hoop dat het goed gaat met je, want dit blog lees ik nu zojuist pas. Jij nog in Bogota? Ik verblijf er maar 2 nachten, kwestie van keuzes, daarna door naar Barichara. Als je nog zin hebt in een drankje, laat ’t maar weten. Ik reis alleen, zonder enige bijbedoelingen of course. Ik zit nu volle bak in de voorpret van 5w herinneringen maken.
Hoi Dave, wat super leuk zeg! Ben heel benieuwd waar je gaat verblijven, hoop dat het jou net zo bevalt als mij haha. En helemaal logisch dat je maar 2 nachten in Bogotá bent als je niet zoveel tijd hebt. Heerlijk naar Barichara, ik ga later dit jaar weer denk ik, of anders begin volgend jaar. Net als Palomino, ben ik net weer geweest en ga hopelijk over een paar maanden weer. Dankjewel ook voor je aanbod voor een drankje! Hartstikke leuk, maar ik ben er niet dan, ben dan op bezoek in Nederland. Ook heel veel zin in haha. Geniet van de voorpret en straks natuurlijk van je reis!
Hola Sabine,
Het dagelijks leven geeft en neemt soms wendingen die soms pijnlijk zijn en soms leerzaam! Momenten die we niet kunnen volgen of begrijpen , later wordt het duidelijk , spreek uit ervaringen! Jou pad zal jou leiden en de juiste woonplek ‘aanwijzen’ waar je goed , gelukkig en gesterkt zal voelen! Jij komt er wel een dosis levens lessen die je nog ‘rijker’ maken en als je later terugkijkt weet je waarom! Je bent een held !!! Ik ben een fan die jou openheid , kwetsbaarheid en liefde voor mijn Colombia 🇨🇴 zeer waardeer! Alle goeds, wijsheid en sterkte gewenst! Wij komen eind oktober 2022 op vakantie naar mi país ❤️! Hoop je eindelijk te zien para hablar y tomar un cafecito 😁💋💋💋
Dankjewel Emilia voor je ontzettend lieve en mooie reactie! Un fuerte abrazo!
Wat een rollercoaster zeg. Maar ze zeggen wel eens dat je in het leven krijgt wat je aankunt, sterke vrouw! Succes met het opnieuw vinden van een ritme en alles.
wat een ontzettend heftig verhaal lieve sabine jeetje het minder leuke vond ik nog ook dat je relatie uit was ook kijk als je denk ik wil in het mooie colombia blijven moet je dat zeker doen het land waar je zoveel heb opgebouwd ik zit zelf even te kijken waneer ik naar colombia kom denk volgend jaar moet ook nog paspoort aanvragen en zal je zeker wel willen ontmoeten als ik kom zal ik wel iets voor je mee brengen uit nederland hou je sterk lieve sabine veel liefs claudia
Wow Sabine, wat een rollercoaster en wat een liefde voor Juaco, geweldig! Ik weet zeker dat jij je weg blijft vinden.
Hi Sabine. Wat een rollercoaster meid. Het universum lijkt te zeggen dat je nog niet klaar bent in Colombia. En wat zul je weer veel leren over jezelf. Ik kijk er naar uit te lezen wat je nieuwe avonturen zullen zijn. You can do this!
Dankjewel Mariëlle voor je leuke reactie! Zo denk ik er ook over en heb het ook al helemaal geaccepteerd. Komen nog wel spannende dingen zoals een appartement vinden, maar ook dat komt wel goed. Veel liefs!
Lieve Sabine, ik kende je verhaal al en je weet het… altijd welkom voor iets gezelligs of als je er even helemaal doorheen zit. Stiekem vind ik het voor mezelf (hoe egoïstisch) wel fijn nog even zo´n lieve vriendin die het Nederlander zijn in Colombia helemaal begrijpt en ook Juaco is altijd welkom, dat weet je. Je komt hier doorheen, maar weet: je kan en hoeft ook niet altijd maar sterk te zijn. De thee staat altijd klaar. Liefs, Esther
Dankjewel lieve Esther! En ik vind het stiekem heel fijn om jullie weer dichtbij te hebben. We zullen nog vaak samen genieten van leuke gesprekken en thee, en de meisjes van Juaco 😀 Veel liefs en dankjewel dat je er altijd bent!
Hoi Sabine, wat een heftig verhaal. We zijn er erg van geschrokken, hadden wel een beetje het vermoeden, dat het over zou kunnen zijn met je relatie met Alex, maar nu weten we het dus. Het is vaker gezegd, je bent in onze ogen een absolute power vrouw, je gaat dit te boven komen en er komen betere tijden. We wensen je veel sterkte. En kom maar lekker tot rust in Bogota, je woont nu weer in een hele leuke wijk, we weten het uit eigen ervaring, al waren we er maar een week. Wij zitten zelf sinds 1 november in Spanje, eerst drie maanden in een appartement in Xabia, nu vanaf 1 februari al weer maand op rondreis, momenteel in Ubeda, de route gaat verder langs Cordoba, Sevilla, Ronda en dan langzaam via Extremadura richting Bilbao. Op 1 april willen we weer in Rotterdam zijn. Gelukkig zijn we nog goed gezond, ik wordt wel binnenkort 76 en Ruth is 72. Emigreren naar Spanje zien we gezien onze leeftijd, niet neer zitten, ook al omdat we geen Spaans spreken. Wel overwinteren, dat is prima bevallen. Dat gaan we komende winter weer doen. En zeker nog een keer een paar maanden naar Vietnam, dat moesten we al 2 keer afblazen, Nogmaals sterkte, Rob en Ruth.
Hoi Rob en Ruth, dank jullie wel voor jullie lieve berichtje! En wat heerlijk dat jullie zo lekker lang kunnen genieten van Spanje. Ik geniet met jullie mee met alle mooie foto’s op Facebook. Ik hoop dat het lukt naar Vietnam te gaan. Als we dit jaar goed door komen wat C betreft zal volgend jaar hopelijk het meeste weer kunnen. Geniet ervan samen en dikke knuffel voor jullie! Liefs, Sabine
Wat een rollercoaster. Het is nu nog ochtend maar ik zou bijna een borrel gaan inschenken.
Waarschijnlijk is wat ik nu ga schrijven iets dat je zal irriteren. Excuses daarvoor.
Je hebt in deze ruim 7 jaar tweemaal afscheid genomen van een geliefde. Dat zijn pittige processen kan ik voorstellen.
En nu blijf je in Colombia en verander je je plannen omwille van een hondje. Wat een bijzondere liefde. Dit kan ik me iets minder goed voorstellen. Niet dat ik niet van dieren hou, dat is het niet.
Natuurlijk heb jij dit ook bedacht en waarschijnlijk hebben ook anderen je deze vraag gesteld.
Sabine, we kennen elkaar niet persoonlijk maar als blog-emigratie-collega’s kennen we elkaar een beetje.
Blijf gezond en succes met alles wat op je onbekende pad gaat komen.
Hoi Koen, dankjewel voor je reactie! Alleen wat is precies de vraag haha 😀 Ik zou mijn hondje nooit achterlaten. Maar snap heel goed dat als je geen hond hebt je dat anders ziet. Toen ik nog geen hond had dacht ik daar ook veel makkelijker over. En ik vind het ook helemaal niet erg om in Colombia te blijven, het is heerlijk wonen hier. Dat van de relaties is wel een dingetje ja, daarom ben ik ook bij een psycholoog, om dit soort dingen in het vervolg te voorkomen. Ik hoop dat het goed met je gaat!! Dikke knuffel uit Colombia
Lieve Sabine.
Jemig jouw leven heeft een totaal andere wending gekregen dan gepland. Maar het gaat je vast weer lukken. Hou je haaks en succes met alles. 💪😘
Ja alweer haha. Maar het gaat helemaal goed hier en alle hobbeltjes die nog komen gaan ook gewoon genomen worden. Was even lastig, maar komt weer helemaal goed. Dankjewel!
Jeetje.. wat kan een mens meemaken en verwerken in een paar maanden! Wat een verhaal. Ik wens je veel sterkte en wijsheid.. en voor nu succes met weer settelen, for the time being.
Dankjewel Yvonne!
Lieve Sabine, en je besloot dat je het kon! Wat ontzetten dapper van je; maar zo ken ik je ook! Heel veel wijsheid gewenst en geniet de komende tijd vooral van alle mooie dingen én Juaco! Liefs van ons beiden😘
Dankjewel, heel lief!! Dikke knuffel voor jullie!
Mijn hemel, wat een verhaal. Het duizelt me. Het overvalt me. Ik dacht aan jou als rustig zittend in Colombia. En nu…… alles ligt open. Je hebt alle vrijheid om je leven vorm te geven. Maar wat kan dat moeilijk zijn, he? Je komt er uit, natuurlijk. je gaat een vorm vinden die bij je past, en je overkomt allerlei hobbels. Dat heb je eerder gedaan en dat lukt nu ook weer. Maar in de tussentijd, ik begrijp de pijn en de stress. Sterkte, veel sterkte bij deze weg. En ik ben benieuwd waar de weg op uitkomt. Veel liefs van mij.
Dankjewel Geri voor je lieve berichtje! Inmiddels is het ook wel best rustig. Straks een appartement zoeken vind ik wel spannend. Maar gaat ook lukken. Inderdaad als het leven op ligt kan best een ding zijn!! Ik hoop dat met jou alles goed gaat, knuffels van mij!
Lieve Sabine,
Na dit verhaal van jou te hebben voorgelezen aan Oom Menno(gezichtsbeperking), wensen we je heel veel rust, en tijd en liefde toe. Je bent supersterk, je weet wat je wilt en kunt. Met de wetenschap dat je veel, heel veel goede vrienden hebt, komt het uiteindelijk heus wel allemaal goed! We wensen je veel sterkte, blijf gezond en positief.
hartelijke groeten van Oom Menno en Tante Marianne
Dank jullie wel, heel lief! Positief blijf ik altijd gelukkig, gaat helemaal goed komen. Nu even rustig in een AirBnB en daarna weer een leuk eigen appartement zoeken. Liefs voor jullie!
Lieve Sabine wat heb je veel meegemaakt maar je bent een Powervrouw de manier waarop jij je herpakt en weer doorgaat chapeau! Hier in Spanje gaat het tot nu toe goed op onze leeftijd van 75 jaar en m,n man 82 mogen we niet klagen , we genieten van onze vrienden en momenteel zijn onze zoon met zijn gezin hier op vakantie , dus erg gezellig.
Veel sterkte lieverd en kijken weer uit naar je verhalen! Knuffel en aai voor je lieve hondje! ❤️❤️
Dankjewel lieve Yvonne! Ik geniet alweer volop van Bogotá gelukkig 😀 Wat heerlijk dat jullie het zo naar jullie zin hebben in Spanje! En helemaal leuk natuurlijk dat jullie zoon bij jullie op vakantie is. Veel plezier met z’n allen! ❤️
Eerlijk verhaal Sabine!
Wij komen Woensdag 3-3 richting Colombia
( Bogota )
Als je het leuk zou vinden kunnen we iets afspreken?
Laat maar weten!
Groetjes! Maarten & Christel
Succes Sabine, en je bent nog steeds welkom om een keer een bakje koffie te komen doen in Villa de Leyva
Dankjewel, als ik in de buurt ben laat ik het weten! 😀
Hoi Maarten en Christel, wat leuk! Als jullie willen kunnen we altijd even lunchen bij Parque 93. Ik weet niet waar jullie verblijven, maar zo zien jullie een ander deel van de stad. Ik wil mijn telefoonnummer hier niet noemen, dus stuur mij even een mail via het contactformulier! Groetjes, Sabine. PS: alleen als jullie tijd hebben hoor!!
Hoi Sabine.
Zeer sterk verhaal het raak me als ik dat lees.en zeker in deze moeilijke tijden wens je veel courage en geluk .ik juist terug van Colombia.
Groetjes Hendrik.
Dankjewel Hendrik, heel lief!