Colombiaanse gebruiken

Precies vandaag woon ik 70 dagen in Colombia. Ik zit nu in zo’n fase waarin ik mezelf al helemaal kan plaatsen in deze maatschappij, maar er toch steeds achterkom dat ik nog veel moet leren. Zo sta ik nog regelmatig versteld van bepaalde kleine Colombiaanse gebruiken die ik mezelf eigen probeer te maken, wat vervolgens best lastig blijkt te zijn.

Zoals die keer dat ik uit nieuwsgierigheid (en een klein beetje druk vanuit de omgeving) thee met melk bestelde. Zodra dat voor mijn neus stond bleek echter dat dit niet de lekkere Engelse variant is, maar letterlijk een beker hete melk met een theezakje erin. Toen heb ik geleerd dat ik het voortaan beter bij thee met water kan houden en ik de melk-variant beter aan de Colombianen kan overlaten.

Een andere keer was ik met collega’s aan het lunchen, toen ik enthousiast mijn rijst met peulvruchten aan het mengen was en het zeker een minuut duurde voordat ik doorkreeg dat de hele tafel naar mij aan het kijken was alsof ik van Mars kwam. Ik voelde me redelijk opgelaten. Maar ik leerde wel dat het niet gebruikelijk is om je eten te mengen of door elkaar te prakken (zoals wij Nederlanders graag doen), omdat men dan denkt dat je het niet lekker vindt. Inmiddels is het niet-prakken al helemaal mijn natuur geworden.

Mijn ouders hebben me altijd geleerd om netjes te eten met mijn mes in mijn rechterhand en mijn vork in mijn linker. Hier doen ze dat precies andersom, want men eet altijd met de rechterhand. Vaak zie ik mensen snijden met hun rechterhand die vervolgens hun vork overpakken. Dat doe ik ook meestal, maar is zo een gedoe. En ik eet al zo langzaam. Elke keer ben ik dus bezig mijn eten te snijden en mijn vork netjes proberen over te pakken zonder dat alles er weer afvalt. Maar ik weet het zeker: er komt een dag dat ik dit ritueel in één vloeiende beweging kan uitvoeren.

Maar misschien is het bijzondere gebruik om kaas in warme chocolademelk te stoppen wel de grootste openbaring. De eerste keer dat dit mij aangeboden werd duurde het niet lang voordat ik begreep dat ze echt chocolademelk met kaas bedoelde. Dus de kaas ín de warme chocolademelk. Vragen zoals hoe ik dit moet eten (of drinken) en hoe lang hou ik dan die kaas erin kwamen bij me op. Oplossing: gewoon kijken hoe anderen het doen en meedoen alsof dit de normaalste zaak van de wereld is.

Laatst was ik samen met Jimmy op kraamvisite bij een Colombiaanse vriendin en haar man. Ze was nog maar kort geleden bevallen van een prachtig dochtertje, Laura genaamd. Ik was erg benieuwd wat we voorgeschoteld zouden krijgen. Beschuit met roze muisjes leek me niet in ieder geval. De tafel was al gedekt met 4 kleine bordjes. Tijdens het kletsen werden er 3 verschillende Colombiaanse broodjes op tafel gezet, 4 van elk. En ieder kreeg een klein bordje met een stukje kaas. Ik begon al een vermoeden te krijgen over wat het drankje zal zijn. En ja hoor, daar kwam als laatste een beker warme chocolademelk op tafel. Op mijn gezicht ontstond een big smile. Zoals ook de Colombianen doen deed ik soepeltjes de kaas in mijn chocolademelk, pakte en at ik de broodjes netjes met mijn rechterhand en lepelde ik af en toe een stukje kaas uit de chocolademelk. Wat een uitvinding die chocolademelk met kaas: superlekker! Ik voelde me er al helemaal bij horen.