Al sinds bijna een jaar reis ik dagelijks met de bus door Bogotá. Hoewel ik er eerst niets van moest weten, ben ik er nu gek op. Het is makkelijk, goedkoop, soms sneller en stukken relaxter dan in een taxi, of erger nog: zelf rijden. En ook leuk: met de bus door Bogotá is nooit saai. Ik maak van alles mee tijdens een ritje. Wat precies? Lees hier 15 Bogotaanse bus-gewoonten waar ik elke dag mee te maken heb!
In de bus kan alles: make-up, nagels knippen, wenkbrauwen plukken…
Zodra de bus langs een kerk rijdt slaat de helft van de passagiers een kruis. Jong en oud. Pas na een paar weken kwam ik er achter wat al die mensen toch steeds met hun handen doen…
De eerste keer dat ik in een overvolle bus stond en iemand mij vroeg om te helpen met mijn tas was ik een beetje argwanend. Maar wat blijkt: zittende passagiers helpen staande passagiers door hun tas op schoot te zetten. Aardig toch?
Over hulp gesproken: heb je niet genoeg geld op de buskaart? Je kunt altijd met de pas van iemand anders betalen en die persoon de kosten in contanten geven. Geen probleem!
Er zitten grote verschillen tussen het type mens dat met een bepaalde bus reist. Zo is de bus die ik naar mijn werk neem vooral gevuld met wat rijkere, net-geklede mensen, terwijl als ik via een andere route ga ik in een andere wereld terechtkom, waarin de meer arme bevolking overheerst.
Vreemd is ook dat als er een keer een meer arm persoon of zelfs zwerver in de ‘nette’ bus stapt iedereen meteen omkijkt omdat het zo duidelijk is dat die persoon daar niet hoort.
Bij veel haltes staat iedereen keurig netjes in een rijtje te wachten op de bus. Kan makkelijk oplopen tot 50 of meer personen die vervolgens netjes allemaal één voor één de bus in stappen.
Je tas op je buik dragen als je in de bus staat is heel normaal en ook heel verstandig. Veiligheidskwestie.
Vooral in de grote bussen zijn er vaak artiesten/daklozen/verkopers. De één gaat rappen inclusief stereo en microfoon, de ander dansen, dan weer een kerkelijk verhaal, mannen die vogeltjes vouwen uit het één of ander en studenten die door moeder gemaakte koekjes verkopen… je kunt het zo gek niet bedenken of ze doen het in een overvolle bus. Soms heel goed, soms niet, soms irritant, soms leuk.
Politieagenten en militairen reizen ook gewoon met het openbaar vervoer.
Heel apart: als iemand wil zitten op een stoel waarvan net iemand opstaat, dan gaat die persoon eerst een halve minuut met zijn kont boven die stoel hangen alvorens te gaan zitten. Geen idee waarom, want behalve voor hún bil- en mijn lachspieren lijkt het me nergens goed.
Onder Colombianen heerst de overtuiging dat reizen met de bus veel te gevaarlijk is. Ik krijg dus regelmatig stomverbaasde blikken als ik vertel dat ik altijd met de bus reis en dat juist heel prettig vind. Om vervolgens te horen dat ze het zo knap vinden dat ‘wij Europeanen’ zich zo makkelijk aan kunnen passen hier.
Jimmy wilde ook nooit met de bus: ongemakkelijk, gevaarlijk en een lastig systeem. Maar nadat ik hem de verschillende buslijnen heb uitgelegd, hoe het werkt met de kaart en de verschillende bus-typen pakte hij steeds vaker de bus. Inmiddels gaat hij net als ik graag met het openbaar vervoer.
Met de bus door Bogotá vergt een sterke maag: door alle kuilen en gaten in de weg en het chaotische verkeer waar de chauffeur doorheen manoeuvreert wordt je compleet door elkaar geschud. Als je een zitplaats hebt is dat nog te doen, maar een uur staan is vaak nogal vermoeiend en inspannend.
Het is ook een heel avontuur om de bus te laten stoppen. Er is namelijk maar één knopje die je moet indrukken, precies bij de uitgang. En ga jij maar eens in een schuddende volle bus jezelf door de menigte wringen om zonder al te veel te botsen en te vallen op tijd dat knopje in te drukken…
Dus ben je in Bogotá? Reis dan vooral met de bus! Makkelijk, goedkoop, soms sneller en vooral: nooit saai!
82 reacties
Hey. Dat kruisteken bij een kerk was me nog niet opgevallen.
Wat je zegt over netjes wachten klopt niet altijd hoor. Neem om 8 uur de bus aan portal 80, dan wordt er stevig geduwd. Er passeren dan ook 4 bussen voor je kan instappen.
Ik was deze week ook in manizales en postte ook een artikel. Toevallig!
Klopt dat het niet overal is, bij veel haltes dus… met name buiten de Transmilenio al staan er op veel stations ook keurige rijtjes. Leuk dat je ook in Manizales was! Zo mooi he!
Wat een heerlijk artikel dit. Probeer me dan voor te stellen dat de halve bus hier een kruisje slaat als de bus een kerk passeert, haha!
Misschien blijven die mensen even met hun kont boven de stoel hangen zodat de stoel een beetje ‘afkoelt’. Vraag me niet waarom, maar een warme stoel vind ik zelf niet relaxed, voelt onfris aan of zo, ik weet het ook niet (en laten we het maar niet hebben over een warme wc-bril haha). Dus misschien hebben die mensen dezelfde kink in de kabel als ik als het gaat om warme stoelen 😛
Dankjewel! Haha ja dat kruisje slaan vind ik ook altijd nog best grappig. De bus rijdt er meestal ook met een noodgang langs, dus kun je je voorstellen hoe snel dat kruisje geslagen wordt 😛 de theorie over de warme stoelen zou best kunnen kloppen inderdaad. Ik houd er zelf ook niet van hoor, maar ga meestal wel meteen zitten. Er gaan ook geruchten dat het is om aura’s weg te laten vliegen ofzo haha. Dan is dat van de warme stoelen misschien iets meer voor de hand liggend 😛
Heb je al eens een bus genomen van de rand van Antwerpen naar de binnenstad? Heel herkenbaar allemaal dan, behalve dan het feit dat de meeste kerken gewoon genegeerd worden.
Of tenminste, dat was wel zo in mijn studententijd 🙂
Nee haha. Thomas hieronder zei het ook al. Grappig dat er zoveel overeenkomsten zijn. Dit zegt vast iets over de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de Hollanders. Of het gebrek daar aan dus haha 😉
Ik blijf het heerlijk vinden dat jij Jimmy het bussysteem in Bogotá uit hebt moeten leggen, geweldig! En ik ken de verschillende routes in de stad maar al te goed… :’) Er gebeurt in ieder geval wel altijd iets spannends in de bus!
Haha ja echt grappig! Jij kent het ook al helemaal goed, zowel de grote lijnen als de kleine. Dat is het leuke van wat langer in Bogotá verblijven 😀
Hahaha ja ik heb wel zo’n beetje iedere hoek van Bogotá gezien :p
Wat een leuke post, echt leuk om te lezen. Grappig dat de Colombianen zelf niet met de bus willen haha! Ik moet zeggen dat ik treinen veel comfortabeler vind dan bussen! Blij dat we in NL zo’n uitgebreid spoornetwerk hebben!
Dankjewel! 😀 Veel Colombianen gaan wel met de bus, maar niet de rijken en zodra ze een auto hebben ook niet meer. Jammer is dat… Hier bestaat helaas geen trein, zo een stuk comfortabeler zijn!
Veel van die tips en gewoontes komen ook in België voor. Zijn we dan toch niet zo verschillend?
Haha nou dat scheelt weer een cultuurshock als je hier komt 😛
Dit soort artikels vind ik dus zó leuk. Je vertelt ons zoveel eigenlijk, een hele ervaring in een heel ander werelddeel. Eigenlijk zou er nu iemand moeten zijn die 15 bus-gewoonten in een compleet ander land zou moeten noemen. Helaas reis ik niet vaak met de bus anders had ik het gedaan hoor 😉
Dankje! 😀 Zou best leuk zijn om ook van andere landen te horen inderdaad! Nederland zal ook best leuk zijn, herkenbaar voor velen haha. Of China ofzo… nou misschien volgt er iemand 🙂
Haha, misschien offer ik me wel op 😉
Ik heb echt een hekel aan reizen met de bus en kan wellicht wel 15 opvallende puntjes bedenken. Wordt (misschien) vervolgd, maar ik vond dit een erg grappig artikel en zie alles wat je beschrijft levendig voor me!
Dankjewel! Vandaag kwam er eigenlijk een puntje bij: de bussen hier zijn niet waterdicht hahaha. Tijdens de regen komen er allemaal druppels uit het plafond 😛
Leuk lijstje! Wij Nederlanders kunnen nog veel leren van de Colombianen zoals netjes in een rij gaan staan. Dat zou zoveel irritatie wegnemen. Maar nagels knippen in de bus? Nee, liever niet hoor bah! Grappig dat je je vriend moest uitleggen hoe alles precies zat, dat hoort toch andersom haha, hij boft maar met je! Ik denk niet dat ik gelukkig word van een busrit in Colombia, die mega drukte is niet aan mij besteed. Knap dat je de lol ervan inziet 😉
Dankjewel! Ja dat netjes in de rij staan is echt ontzettend fijn. Gewoon één voor één de bus in en zo kan ik altijd meteen kijken of ik nog kan zitten of dat ik op de volgende bus wacht haha 🙂 Ja dat nagels knippen is een ander verhaal… maar je went snel aan dat soort rare dingen. Colombianen schamen zich gewoon echt helemaal nergens voor haha 😉 Ik houd ook niet van drukte, maar ook daar wen je aan en geloof me dat is altijd nog beter dan te moeten fietsen of zelf rijden in dat chaotische gevaarlijke verkeer 😛
Kan me voorstellen dat je je daar wel vermaakt! Dat het knopje alleen voor in de bus zit lijkt totaal niet handig. Heb je daar een bepaalde tactiek voor haha?
Haha ja zeker ik vermaak me prima 😉 Ja ik sta gewoon altijd op tijd op of ik wurm me op tijd door de mensenmassa naar de deur. Vooral in sommige bussen waar het knopje helemaal achterin zit is dat echt een heel avontuur 😉
Leuk, al je busbelevenissen.
Het meest indrukwekkende vind ik nog steeds de rij rustig wachtende mensen, die er niet over peinzen om voor te dringen.
Haha ja dat was wel even anders dan dat je gewend bent he 😉 Ik vind het altijd heel fijn om niet te hoeven dringen om de bus in te komen 🙂
Wat een bijzondere dingen zitten er tussen! Maar wat mooi dat de zittende de staande helpen met hun bagage. Kunnen we in Nederland wat van leren haha!
Haha ja inderdaad! Wat behulpzamer zijn zou best fijn zijn 🙂
Mooi dat het er is maar ik zou er toch niet zo graag mee reizen. In London met de metro reizen en met de bussen in Rome vond ik ook zo wennen. Zo druk en chaotische! Toch heel anders dan hier in Nederland.
Ja heel anders dan in Nederland! Er zijn ook geen tijden ofzo, je moet gewoon wachten totdat er eentje komt. Ik reis er wel graag mee, maar ook omdat alle andere opties minder aantrekkelijk zijn haha 😉 En dit soort dingen wennen ook snel moet ik zeggen.
die bussen zijn dus ideaal om aan mensjeskijken te doen, Sabine?
Hahaha ja precies! Vervelen hoeft geen moment 😉
En vooral bij het stop knopje staan ver van tevoren, whahahahaha Oh dat kruisje slaan als je een kerk voorbij komt, ik zit mij te bedenken hier, maar nee, je komt er niet heel dicht bij langs dus valt het een onbekende niet eens op als je dicht bij een kerk zou zijn, wel bijzonder!
X
Hahaha ja dat is een hele klus 😛 Het kruis was echt raar in het begin, snapte er helemaal niets van whaha 😛
Dat kan ik helemaal snappen ja, ik zou gedacht hebben, die zijn niet goed bij hun hoofd, hahahaha
Haha ja dat dacht ik ook even hoor 😛
Grappig hoor, om die foto’s te zien van beelden die ik heel lang niet meer op mijn netvlies heb gehad. Ik denk dat er in de loop der jaren toch wel e.e.a. veranderd is. Terwijl ik toch elke dag de bus nam om naar mijn werk te gaan, herinner ik me niet dat mensen zo netjes op een rijtje stonden te wachten op de bus. Maar… destijds had je vooral van die hele kleine, compleet versleten busjes. De lijn die ik iedere dag nam, was splinternieuw. (Ik ben vergeten hoe die bus heette.) Die reed langs een speciaal daarvoor aangelegde busbaan.
Ja voor jou is dat helemaal leuk! De rijtjes zijn ook niet overal, met name op bepaalde Transmilenio stations niet. Maar meestal toch wel. Misschien heb jij net de aanleg van de Transmilenio meegemaakt? Dat is best wel snel gelukkig op die eigen baan. Al zijn de bussen inmiddels niet meer zo nieuw haha (maar ook niet oud en versleten)
Inderdaad… Transmilenio! Ik kon niet meer op die naam komen.
Die busbaan was net af toen ik er was en die bussen waren toen nog heel nieuw. Ze roken ook zo nieuw…
Oh dat lijkt me wel tof om dat meegemaakt te hebben! Nu ruiken ze naar zweet en afval haha
En dan nog dé tip…bij stinkende medepassagiers niet áchter maar vóór ze gaan staan en vlakbij een raampje…anders komt de stank met elke keer optrekken jouw kant op! Getsie wat stonk die kerel!
Nagels knippen heb ik gelukkig nooit gezien, makeup wel…dagelijks…, maar ja, dat doen de dames zelfs tijdens het besturen van een auto, dus dat zou ons eigenlijk niet moeten verbazen! Leuk verhaal weer. Ik had pas al een filmpje van een harpspeler in de bus, dat was nou eens een aangenamer verrassing dan de zoveelste rap…en de hare krishna’s niet te vergeten!
Hahahaha ja iderdaad! Ik had het laats nog een keer, maar dan in de ochtend. Echt heel vreemd, ook geen dakloze… en niet zo extreem gelukkig. Volgens mij is het zweet want heb diezelfde geur ook wel eens in de sportschool geroken. Heel vreemde geur maar toch… Een harp heeft JImmy ook eens gezien, heeft hij nog een foto van. Dat is nog eens leuk!
Ah wat interessant zeg! Grappig dat politie mensen ook gewoon met de bus reizen, tja waarom ook niet he 😉
Dankje! Ja waarom ook niet inderdaad hahaha
Nu ik erover nadenk, ik nam altijd een taxi. Wij hadden hele strenge veiligheidsvoorschriften. Ik mocht bijvoorbeeld alleen wonen op minstens de zevende verdieping. Op zeker moment mocht een taxi ook niet meer, ontvoeringsgevaar.
Zo dat is heftig! Deze tijden zijn gelukkig voorbij. Al is het nog steeds niet echt aan te raden met een andere bus dan de SITP of transmilenio te reizen en taxi’s aanhouden op straat is ook niet veilig. Wij wonen op de eerste verdieping (tweede in Colombia haha) en dat kan gelukkig wel…
het was inderdaad heftig, ik woonde daar toen Pablo Escobar werd gedood. Op een dag vlogen alle ruiten uit mijn kantoor vanwege een bom in het kantoorgebouw tegenover ons. Op een andere dag kwam mijn chauffeur maar niet terug van een boodschap en dat duurde en duurde en toen bleek dat hij niet door de gang verder mocht naar boven omdat ze een bom in ons eigen kantoor onschadelijk aan het maken waren. Ze wilden geen paniek zaaien dus hadden het gebouw maar niet ontruimd. Door jouw blog komt alles nu ineens even boven, en het zweet breekt me uit.
Maar het is een prachtig land, met heerlijke mensen.
Pff jeetje dat kan ik me voorstellen, dat er allemaal herinneringen terugkomen. Je was hier in een behoorlijk heftige tijd. Ongelooflijk hoeveel dit land is veranderd sindsdien. Al zijn ze nu met veel dingen ook wel behoorlijk laks hoor. Lijkt me heel eng wat jij hebt meegemaakt. Als ik jouw verhaal zo lees snap ik ook wel beter waarom veel mensen nog steeds heel angstig en voorzichtig zijn, als je opgegroeid bent met dit soort dingen..
Oh my, je nagels knippen in een bus? Dat is best wel vies hoor. :O En jaaaaa, daar is ie: het stukje over de tassen op een stoel. XD Sabine, wat ben je soms ook lekker sarcastisch/ironisch. Echt geweldig, haha.
Overigens, het beleeft zijn naar elkaar maar omkijken naar ‘iemand die er niet hoort’ botst wel wat.
Ja hartstikke vies! 😛 Ja die twee botsen heel erg. Is lastig uit te leggen hoe dat zit hier, de klassenverschillen zijn enorm groot en mensen reageren dan anders op elkaar. Ik zal er nog wel eens een blog over schrijven, want ik heb het nooit ergens meegemaakt zoals hier…
Klassenverschillen… Nog erger dan het Indiase kastenstelsel? Ben benieuwd naar je blog daarover!
Oh dat weet ik niet, misschien niet. Maar dat ken ik ook niet in die zin dat ik het zelf heb meegemaakt. Ik hoop dat ik het goed kan verwoorden 🙂
daar weet ik ook nog wel een ‘anecdote’ over die te triest is voor woorden. Toen ik daar woonde, speelde er iets in Nederland mbt racisme. Wat weet ik niet meer, wel dat het zelfs de pers in Colombia haalde. Iemand (hoogopgeleide college) sprak me erop aan, zij had zoiets niet verwacht in Nederland en in Colombia had je geen racisme. Ik verbaasd, want de Colombiaanse samenleving is doortrokken van racisme, zie hoe ze hun zwarten behandelen. ‘maar dat is geen racisme, zwarten zijn half mens half aap.’
Oh jeetje wat erg ja! Hier merk je niet direct het racisme, het is ook anders dan in Nederland. Maar zoals je zegt is het wel degelijk. En niet alleen de zwarte bevolking, maar ook de armen…
Wat een apart verhaal weer Sabine! Netjes in de rij: voorbeeldig! Artiesten onderweg klinkt gezellig…de rest wat minder, haha! 😉
Haha ja niet alles is even fijn, maar meestal vermaak ik me prima 😀
Hey Sabine, wat leuk geschreven weer! Ik heb bedacht waarom mensen boven het stoeltje blijven hangen, om het te laten afkoelen! Ze vinden het vast onprettig om op een warme zitting te gaan zitten 🙂
Haha ik heb gehoord dat het is omdat het “aura” van je voorganger nog zou blijven hangen! Maar het is wel een heel bizar gezicht ja…
Dankjewel Margo! Ha ja dat zou zomaar kunnen, al gaan er ook wel van die verhalen die Esther zegt de ronde. Maar ik vraag me af of dat echt zo is haha. Ik vind die warmte inderdaad ook niet altijd prettig, maar ga echt niet een minuut boven die stoel hangen whahaha 😛
Leuk om te lezen! Iedereen in een rij en netjes 1 voor 1 instappen? Daar kunnen veel Nederlanders nog wat van leren!
Thnx! Ja daar kunnen ze in NL zeker wat van leren! Gewoon één voor één, is wel zo eerlijk ook 😀
Geweldig dat jij Jimmy moet uitleggen hoe het ov in zijn eigen land werkt. Dat van de stopknop vind ik wel onlogisch. Jij staat dus altijd vooraan in de bus? 😉
Haha ja was best leuk om hem te overtuigen 😉 Nee de stopknop zit bij de uitgang, dat is of helemaal achteraan (dat is echt irritant) of in het midden. Ik sta altijd ruim van te voren op als ik wil stoppen haha
Wat leuk, zo’n rapper of andere “artiest” in de bus. Dit hebben we in ZO-Azië ook weleens meegemaakt. Kan me alleen voorstellen dat het ook weleens irritant kan zijn, vooral als het erg slecht is. Haha, mijn lachspieren zouden ook aardig op de proef worden gesteld als iemand zo gaat zitten, ben ook nog een beelddenker, dus ga nu al… Leuk stuk dit!
Hahaha 😛 Ja Azië is ook veel levendiger dan in NL. Je maakt het wat mee hoor! 😀
Dat klinkt wel als elke keer een uitdaging cq gratis work-out zo met het lange staan en 1 knopje om te laten stoppen ! Moest wel lachen bij het stukje dat juist JIJ Jimmy hebt uitgelegd hoe de bus in zijn eigen land werkt ;-).
Hahaha ja precies! Is soms best een gedoe hoor. Ja Jimmy moest er echt niets van hebben hahaha, nu wel 😀
mij krijg je met geen stok in een bus. Reden: wagen/bus ziek. Ik word zo ziek als een hond en ik kan haast niet overgeven, dus dat is een paar dagen ziek zijn.
Beleefdheids vormen zijn hier ook meer als in holland hoor. Maar ik hoef dus nooit op een bus te wachten of in de rij te staan….. Aan de andere kant niet leuk voor onze kinders, want ik kan echt nooit mee met een fieldtrip. Bewaar me.
Groet, Wilma
Oh nee dan zou ik hier zeker niet in de bus stappen. Leuk te horen dat het er bij jullie ook anders aan toe gaat! 🙂
Brrrr dat nagels knippen. Ik krijg er serieus kippenvel van haha.
Hahaha ja dat had ik ook toen ik het zag. Ik was ook als de dood dat er ééntje mijn kant op zou schieten… brr
Dit vind ik zulke leuke artikelen om te lezen, hoe ze dingen doen in andere landen. Dit is ook echt geweldig. Dat mensen je helpen met je tas! En dat netjes in de rij staan. Waarom kennen we dat hier niet? Wat is het toch dat dringen om maar als eerste in die bus te zijn?
Dankjewel! Best wel fijn hoor, dat ze mijn tas op hun schoot willen zetten. Ik heb altijd heel veel mee, vooral als ik naar de sportschool ga en dat maakt het nog vermoeiender allemaal. Hier wordt ook wel gedrongen, maar alleen bij bepaalde haltes. Ik maak het niet vaak mee in ieder geval. In Nederland is het wel erger denk ik. Terwijl zo een rijtje toch ook gewoon hartstikke leuk staat! 😀
Haha, heerlijk verhaal. Gek hoe wij dan in het buitenland met gemak de bus pakken, terwijl de locals daar niet aan moeten denken… 😉 Ik ben ook zo hoor, reisde in Quito ook altijd met de bus. Net zo’n kermis als jij beschrijft. Mijn favoriete verkopers waren de mannen en vrouwen die medicijnen aansmeerden, vooral op wat langere routes. Een pil tegen lintwormen, druppels haaienlevertraan voor een gezonder stel hersenen… Bizar wat mensen verkopen én ook bij bosjes kopen in de bus!
Thnx! 😉 Leuk dat je het herkent! Zal in Cuba ook heel leuk zijn denk ik. In Nederland is het eigenlijk maar saai 😛 Ik heb hier trouwens nog nooit iemand gezien die medicijnen aansmeert! Hahaha wat grappig 😀
Hahaha inderdaad valt er meer te beleven bij jullie met de bus, dan hier.
In mijn dorp rijdt er soms een bus. En die is vaak leeg. Wij zijn denk ik te verwend… Denk ik….
Hahaha ja dat was in mijn dorp in NL ook! Kwam ook maar één bus. Ik ging altijd op de fiets, maar dat gaat helaas niet meer.
Nagels knippen in de bus? Jak zeg! Maar het lijkt me wel een hele onderneming zo’n busreis. Hier ging ik vroeger altijd met de bus naar school of werk maar de laatste 20 jaar nooit meer omdat het openbaar vervoer in het noorden ook niet echt super is geregeld waardoor het met de auto een stuk sneller gaat. Zo’n overvolle bus lijkt mij trouwens ook niks, al dat gehang tegen elkaar aan, dat zou iets zijn waar ik echt niet tegen kan.
Haha ja echt smerig! Ik vind met de bus gaan hier heel fijn, maar ook omdat het met de fiets of de auto gevaarlijk en stressvol is. In Nederland woonde ik in een dorp waar maar één bus kwam en die gebruikte ik ook nooit. Lekker met de fiets. Helaas kan dat niet meer.
Wat een leuk overzicht! Ik neem zelf heel vaak het openbaar vervoer en heb dat ook in het buitenland al meermaals gedaan. Leuk om dus te lezen wat er zoal gebeurt op de bus in Bogota. Dat de zittende passagiers helpen met de bagage van de mensen die rechtstaan, dat vind ik een heel leuk idee! Dat moeten ze hier in Gent ook dringend invoeren ;-). En die wachtrijen, zo raar! Maar wel eerlijk, dat is het minste dat je ervan kan zeggen.
Dankje! Ik vind het ook altijd leuk om met het OV te gaan, doe ik inderdaad op reis ook 😀 Hier zijn best fijne dingen moet ik zeggen, al is het niet altijd fijn hoor, soms is het irritant. Maarja dat was in Nederland ook 🙂
Oh, niks voor mij. Nagels knippen in de bus? Die enorme drukte? Brrr… Ik vind in NL het OV al een aanslag op mijn zenuwen nl 😉
Ja vies! In NL vond ik het OV ook niets, deed alles met de fiets. Maar hier is dat onmogelijk helaas. En omdat dit het goedkoopste is en zelf rijden bijzonder stressvol is het dus eigenlijk heel fijn. Alleen als ik echt opgepropt sta en de bus uren in de file staat baal ik wel eens hoor 😉
Wat grappig dat jij je vriend moest uitleggen hoe het reizen met de bus gaat! Geweldig. Je bent echt een ondernemend persoon. Grappig dat ze daar netjes wachten tot ze in de bus kunnen stappen, dat is hier wel anders.
Haha ja hè? 😛 Gaat ook makkelijk hoor, dat ondernemen. Je wilt gewoon je weg vinden in de stad en dan ga je op onderzoek uit.